Foto bij O20.

Alice.

Dag 1, Hamburg
Lieve, iemand.

Aangezien bijna iedereen mij verlaten heeft en ik de rest verlaten heb, ben jij mijn steun en toeverlaat.
Voor mijn werk ben ik naar Hamburg verhuisd. Ik woon in het huis van een mevrouw genaamd Simone. Zij woont hier ook. Momenteel zit ik bij de Starbucks, na te denken over wat er gebeurd is. B die mij verliet, en T die zwoor contact te houden en niets liet weten. En G&G die gewoon verdwenen waren. Ik hoop dat ik het hier lang volhoudt en een goede carrière kan maken hier. Mijn beroep tot nu toe is om mensen te kleden voor concerten en interviews. Natuurlijk ben ik liever zelf de artiest ;-).

X. A

Ik voelde een hand op mijn schouder en klapte mijn dagboek dicht. ‘Jonah?’ Hij knikte en kwam bij mij zitten. Al snel werd mijn Karamel Macciato gebracht. ‘Wat doe je hier zo alleen?’ Hij keek mij vragend aan. ‘Ik moest even kijken of de koffie hier net lekker is als aan de andere kant van het land.’ Hij glimlachte even. ‘Wij gaan naar de kapper.’ Zei hij heel serieus. Ik knikte en dronk mijn koffie nog even op. Hij pakte mijn hand en trok mij mee naar de kapper. ‘Het haar laten verlengen in het wit, zwarte plukjes door heen verven.’ Ik keek hem aan toen ik daar in de stoel zat. ‘Bij jou toch, hoop ik? Ik heb daar geen geld voor?’ Hij knikte en ze begonnen aan mijn haar te zitten. Ik draaide mij om en stapte op. Als snel kwam hij achter mij aan. ‘Maar, ik vind je leuk..’ Hoor ik nog tien keer door mijn hoofd gaan. Jonah en ik hadden voor het eerst ruzie. ‘Laat mij nu met rust, ik houdt nog van die sukkel die mij steeds verlaat.’ Dit klonk dan wel erg dom, maar het was wel de waarheid. ‘Je verdient meer.’ Ik knikte. ‘Jij verdient meer.’ Ik draaide mij om en liep weg.

Toen ik eenmaal bij mijn auto was zette ik de radio hard aan. Toen ik aan het rijden was begonnen de tranen te vloeien. Dit ging niet werken, ik moest terug naar huis. Ik kon gewoon niet zonder die jongens. Ik moest Christina sms’en.. ‘Ik word hier nu al gek, ik kom terug. X. A.’ Na zes keer de verkeerde straat ingereden te zijn werd ik gebeld. ‘Jij blijft daar en desnoods kom ik bij je wonen. Je moet die jongens gewoon vergeten en dan gaat het wel weer.’ Christina klonk steeds milder. ‘Kom je in de vakantie langs? Dat is over 10 weken.’ Ze bevestigde en we hingen op. Toen ik bij het huis aankwam ging ik gelijk door naar boven. Daar lag ik dan op het bed. Ik haalde de kleding van de jongen weg en hing mijn kleding op in de kast. Zijn spullen die legde ik maar in een doos in de hoek. Nu was het toch een beetje mijn kamer. Ik zou er toch een aantal maanden moeten leven als ik het zo hoor. Eenmaal mijn spullen er neer gezet ging ik naar beneden. ‘Audrey, hoe laat moet je morgen beginnen?’ Simone keek mij vragend aan. ‘Ik hoef morgen nog niet te beginnen pas aanstaande week.’ Ze knikte.

De week ging erg snel en ik moest ook al snel beginnen bij mijn nieuwe baan. Inmiddels was ik wel gewend aan Hamburg, het had wel iets. ‘Audrey, kom je even?’ Nog geen halve minuut aan mijn glas thee en ik werd al weg geroepen. Mijn dagen begonnen hectisch door de verschillende vroege interviews. Ik moest weer even helpen, aangezien het niet perfect zat. ‘Meid, je zult aan moeten komen hoor, dan zit het veel mooier!’ Het meisje moest lachen. ‘Dat heb ik nog nooit gehoord, dat ik dikker moet worden.’ Ik glimlachte even. ‘Ik ben Alice en jij?’ Ze stak haar hand uit en ik nam die aan. ‘Mijn naam is Audrey en ik werk hier net een weekje.’ Ze knikte even. Na nog even met haar gepraat te hebben moest ze naar het interview. Haar muziek ligt in dezelfde categorie als waar ik van houdt en vaak zing. Het werk is erg leuk, wat ik niet verwacht had. Ik mag kiezen wat de artiesten aantrekken , ik had niet verwacht dat ik al zo snel zelfstandig mocht werken.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen