Hoofdstuk 2

Ik zag Rona staan bij een bak met wapens midden op het veld. Hoe kwam die daar nou weer zo snel hier. Ze wenkte dat ik naar haar toe moest komen.
Ik keek achterom.
De bediendes waren al weg,
Ik liep naar Rona toe. Ze gaf me twee kapmessen, een bakje met daarin een touw en een klein flesje met een of ander raar goedje. ''Wat is dit?''. Ze gaf geen antwoord en gaf me twee banden met hoesjes erop. ''Doe die om je benen heen''. Ik deed wat ze vroeg en trok de banden om mijn benen heen. Ze draaiden de hoesjes aan de buitenkant van mijn benen en stopte de kapmessen erin. ''Wat is dit?'' vroeg ik nog een keer. ''Je uitrusting'' zei ze met een glimlach.
Ik keek haar verward aan en zei: '''wat bedoel je daarmee?'' Haar glimlach werd breder en ze zei: '''waarmee moet je anders vechten''. Dus ik moet gaan vechten. Oké, ik keek naar het touw en het flesje. ''Je vraagt je zeker af waar het flesje en de touw voor zijn. Ik knikte.
'' Iedere strijdster heeft krachten. De meest voorkomende krachten zijn genezen en je kan altijd dit touw besturen. Daarnaast heb je ook nog dwanggedachten en het besturen van water, maar dat komt niet meer zo vaak voor''.
Ze pakte het bakje uit mijn hand. Ze bewoog met haar vingers op het bakje, en het touw bleek plots tot leven te komen. Het bewoog omhoog en ging naar mijn handen. Het touw bond zichzelf vast om mijn polsen. Ik probeerde mezelf los te krijgen, maar het lukte niet. Ik keek verwonderd en vroeg: ''hoe deed je dat?'' ''dat kan jij ook'' zei ze met een glimlach. Ze draaide weer met haar vingers en het touw ging weer terug in het bakje. ''Nu jij'' zei ze nog steeds met een glimlach.
Ik glimlachte nerveus terug. Ik probeerde Rona zo goed mogelijk na te doen door hetzelfde op het bakje te bewegen. Er gebeurde niks, ik probeerde het nog een keer. Weer niks, ik blies gefrustreerd mijn haar bij mijn ogen vandaan. Rona moes lachen en ik keek haar raar aan. Ze zei ''goeie imitatie maar je moet je eigen manier vinden popje''.
Mijn handen begonnen te jeuken, ik tikte met mijn wijs vinger op het bakje en begon daarna met mijn hand te draaien. het touw begon te bewegen en kwam uit het bakje het sloeg zich om Rona haar benen heen en bond zich stevig vast. Ik moest lachen en Rona glimlachte trots naar me. Ik draaide weer met mijn hand en het touw verdween weer in het bakje. ''Goed zo, heel goed'' zei ze nog steeds met een brede glimlach op haar gezicht.
''Laat me raden dat drankje is voor genezen of niet?'' zei ik met een glimlach. ''Ja, dat klopt heel goed!'' Ze pakte een mes uit de bak met wapens, pakte mijn arm beet en sneed erin.
Er kwam een steek van pijn door mijn lichaam. ''waar is dat goed voor'' siste ik, Rona pakte het flesje en zei: '' ik moet wel iets hebben om te genezen, straks mag jij ook mij snijden''. Ze maakte het flesje open en smeerde het goedje uit over haar handen. Er ontstond een grijs laagje. Haar handen drukte op mijn wond en ik voelde een kleine tinteling. Toen ze haar handen weghaalde was de wond weg.
Ik zocht verward op mijn arm naar een litteken, maar er zat niks. ''Wauw'''' wil je het ook proberen?''. Ik knikte. Ik pakte het mes uit Rona`s hand en sneed in haar arm. Ik keek naar haar gezicht op zoek naar een teken van pijn, maar zag niks. Ik smeerde het goedje uit over mijn handen, er verscheen al snel een grijs laagje. Mijn vingers begonnen te tintelen. Ik zette mijn handen op de snee in Rona`s arm. Ik bewoog mijn handen over de snee en voelde de huid weer herstellen. Toen ik mijn handen weghaalde verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Er was niks meer te zien!
Rona gaf me een aai over mijn bol, waardoor mijn haar alle kanten op ging staan. Ik probeerde mijn haar weer een beetje te functioneren, Rona moes lachen en ik keek haar quasi boos aan. ''Oké, nu gaan we beginnen met het vechtgedeelte'' ''moeten we niet eerst testen of ik water of dwanggedachten heb.'' ''Nee, dat komt nog. Geduld je moet zelf uitzoeken of je die dingen hebt of niet.'' ''Nu we gaan beginnen'' en ze keek me geniepig gaan.
Ze knipte in haar vinger en er verscheen een strijd veld. Vol met hologrammen en toestellen. Ik ging stevig staan en pakte mijn kap messen. ''Begin'' schreeuwde Rona. en ik rende naar de eerste paar hologrammen.

Mijn week met trainingen verliep elke dag hetzelfde. Opstaan, douchen, ontbijten met de koning en Rona om aan te horen hoe slecht de Simbales wel niet waren, hologrammen vermoorden, avond eten en weer vermoeid op mijn wolkbedachtig iets mezelf in slaap te laten vallen.
Ik begon mijn dag zoals gewoonlijk met een snelle frisse douche, kamde mijn haar, trok mijn jurk aan en knipte met mijn vingers, waardoor de koepel ontstond in de muur. Ik liep naar de kamer met de grote tafel, de koning zat al aan tafel en er stonden allerlei lekkernijen op de tafel. Ik ging zitten en pakte een broodje. ''Goedemorgen'' zei de koning, ''goedemorgen'' zei ik met een half volle mond voor een strijdster heb ik best slechte tafelmanieren, maar wat boeit het daarop werd ik niet getraind.
De koning kuchte zodat ik zijn kant opkeek. ''Strijdster Lena je hebt heel goed werk geleverd bij de training, nog nooit kon niemand zo goed vechten. Je training zit erop, nu is het tijd voor je onderzoek. Daaraan ga je vandaag beginnen vanaf nu'' hij knikte weer in zijn vinger. Het eten verdween en ik kon nog net twee broodjes van de schaal grissen. Hij knikte nog een keer, ik keek om en zag Rona naast mijn stoel staan met mijn uitrusting. ik pakte de banden deed die om mijn benen, stopte de kapmessen erin, daarna maakte ik het bakje met touw vast aan mijn jurk en stopte het flesje naast het touw in het bakje. Ik was er klaar voor.