10.

“Heey , wie ben jij ?” een meisje met blond haar en opvallend groene ogen gaf hem een knipoog en keek lachend naar Ryan. “Ik ben Ryan” hij klok zelfverzekerder dan hij zich voelde , en voelde zich trots.
“Leuke naam! Ik ben Tamara ” “Aangenaam” nu kreeg Ryan eindelijk die smile op zijn gezicht die hij wou , tot dat zijn ‘vriend’ het verpeste. “Kijk chica’s !” alsof hij een holbewoner was die maanden niet had gegeten zei hij deze mededeling alsof er duizenden kippenpootjes lagen gepresenteerd op een gouden schaal. De meiden liepen snel weg op weg naar een nieuw cafeetje met normale jongens, Ryan kon ze geen ongelijk geven. “Man wat doe je nou? Dit is mijn eerste keer maar ik weet wel hoe ik een leuke meid moet versieren” de jongens brulde het uit , maar zoals altijd kreeg hij gelijk. Langzaam maar zeker voelde Ryan zich steens beter opzijn gemak en dat was te zien, hij werd spraakzamer , en had weer de scherpste argumenten en opmerkingen. De lichten gingen uit en iedereen joelde van plezier , twee spots een paarse en een gele gingen aan en scheen het publiek in. “wie word de eerste die gaat zinken , o sorry zingen of verdrinken ” de presentator keek naar de jonge tieners en zag al gouw dat de meiden het wel zagen zitten , de jongens die stoer bij hun glazen bier bleven staan, konden het niet zo veel schelen als hun maar niet werden uit gekozen. Het meisje dat overduidelijk graag wou laten horen wat ze kon, nam plaatst op het krukje pakte de microfoon , ze zong ‘wonderfull World van James Morrison’ al snel kon Ryan het niet laten en zong mee , het meisje dat de hele tijd naar de grond had gestaard keek hem dankbaar aan en wenkte hem naast haar te komen staan of zitten, dit weigerde Ryan door een vingers langs zijn nek te halen en met zijn ogen wild wijzend naar zijn vrienden te kijken, het meisje liet een glimlach zien dat het al goed was , en zong door met haar ogen gevestigd op Ryan. Het liedje was afgelopen en de presentator was in een melige bui en nodigde Mad uit om te zingen die natuurlijk bij zijn bier bleef staan , “Ik offer me wel op” Ryan stak zijn hand omhoog en keek omlaag , “Wat doe jij nou man?” “Jullie redden” nu minder vlegen liep hij al rennend naar het podiumpje en pakte een van de akoestische gitaren die daar stonden. Ryan wist niet wat hem bezielde , waarom deed hij dit ? dit was zijn geheim ! wat doet hij nu ? hier op het podium zijn geheim te verklappen ? hopeloos keek hij het publiek in , ach jah Ryan kon het erop gooien dat hij dronken was en zich niet meer herinnerde , puur geluk !
hij besloot dat dat het beste was en probeerde zo goed mogelijk dronken te praten “Ik ben Ry…an”
hij sloeg een paar noten aan , en iedereen lachte , niet wetend dat je zo een gitaar stemt.
Gelukkig had het liedje dat hij wou spelen een lange intro , niet. De intro was klaar en het was tijd om te zingen , hij staarde naar zijn vingers die de noten aan sloeg en zong zoals hij nog nooit had gezongen , hij deed Chad Kroeger niet na , hij was zelfs beter , zijn eigen stijl zijn eigen stem geluid. Het publiek hield zijn adem in , zijn vrienden keken vol verbazing.
“I am not a leader of men
since i prefer to follow ”
hij gooide het plukje dat voor zin rechteroog hing in de lucht en keek naar zijn vrienden , het plukje viel op de plek waar hij horen moest. Tegelijkertijd sloeg hij zijn ogen weer neer.
“Give me lessons on how to breath
Cause I think I've forgotten
I think I've forgotten”
“yeaahh” hij stond op en pakte de elektrische gitaar , nu kwam het harde gedeelte dit had hij nog nooit geoefend alleen als hij muziek had , en dan deed hij het pas als niemand er was. Die kans was klein maar bestond wel , 4/10 muziek lessen.
Hij zag het meisje , Tamara , het meisje lachte naar hem , met haar fel groene ogen die zelfs in het donkere cafeetje goed zichtbaar waren.
“I jumped in to save a girl
It was somebody's daughter
And now the ring is on my hand
It was given to me by her”
“yeaahee ” Ryan liep naar voren toe richting het publiek dat hem goed vond zingen , zij zongen mee , een kleine snelle knipoog naar Tamara en hij ging weer zitten pakte vliegensvlug de akoestische gitaar en zong voor het laatst het refrein.
“I am not a leader of men” het laatste zuchtte hij , hij liep trots het podium af , het was zijn podium dit was zijn ding , maar is het nog steeds zijn geheim ?