Lieve vriend,

Ik schrijf opnieuw een brief naar je, want ik moet een heleboel dingen kwijt.

We zijn nu al twee weken op de universiteit les aan het volgen, en tot zover is het echt leuk! Ik heb heel wat nieuwe vrienden gemaakt, maar Lucy is en blijft nog steeds mijn beste vriendin. Al moet ik zeggen dat Lucy raar doet, ze is niet echt meer de persoon die ik vroeger kende. Zou er iets zijn? Ik weet het niet maar goed. Ik heb dus heel wat nieuwe vrienden gemaakt, vooral met de mensen waarmee ik les heb. Ik moet helaas zeggen dat niet iedereen is zoals ik in het begin dacht. Niamh, een meisje dat bij mij in enkele lessen zit is anders dan ik dacht. Toen ik haar had leren kennen, kende zij geen geheimen voor mij. Ik vond het leuk dat ze mij vertrouwde, maar na die twee weken heb ik het gevoel dat er iets niet klopt. Ze praat altijd over haarzelf, en blijkbaar vertelt ze aan iedereen haar geheimen. Vertrouwt ze gewoon iedereen? Of... misschien liegt ze wel. Ik weet het niet. Er is ook nog een ander meisje die ik heb leren kennen Maddison. Met haar heb ik jammer genoeg maar één les samen. Ze is echt fantastisch! Ik denk dat we goede vriendinnen zullen worden. Maddison is speciaal, ze trekt zich niets aan van wat anderen denken over haar, en zelf velt ze ook geen oordelen over anderen (toch niet naar mijn weten). Maddison is zot van alles wat leeft en ze houdt ook enorm veel van boeken. Ze kan er met haar hart en ziel over vertellen, en ik moet zeggen ik kan haar in heel wat meningen volgen. Hadden we maar wat meer tijd samen.

De lessen zijn niet altijd wat ik verwacht had, soms vraag ik mij af waarom ik deze vakken eigenlijk gekozen heb, ik voel me echt niet thuis tussen al die slimme mensen. Maar ik wil niet opgeven! Ik zet door! Misschien komen er dan onderwerpen aan het bod die ik heb gezien in de middelbare school, dan kan ik eens uitblinken. Ik heb niet echt een band met mijn docenten, we zijn nog thans niet met veel studenten in de klas, wat het dus gemakkelijker zou moeten maken, maar dat is dus niet het geval. Ik mis de leraren die ik had in het middelbaar. Zij wisten tenminste hoe ze een band konden maken met de klas.

Verder voel ik me enorm eenzaam. Al mijn nieuwe vriendinnen hebben een liefje en praten de hele tijd over hen. Ik daarentegen ben niet echt een type waar jongens op vallen. Ik ben zeker niet het sociale type die met elke jongen een gesprek van uren zou durven starten. En jongens vinden mij gewoon niet leuk, en niet mooi. Maar zoals ik al zei ik voel mij enorm eenzaam. Ik wou dat er eens iemand echt van mij hield. Ik weet dat Lucy wel van mij houdt (vriendschappelijk), maar dat is niet hetzelfde. Ik wil iemand die zegt dat hij mij graag ziet en iemand die het mij ook toont...

Ik zal je nu maar laten, het is al laat ...

Veel liefs
Skye

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen