Lieve vriend brief 1

Lieve vriend,

probeer alstublieft niet te achterhalen wie ik ben. Ik zou mij teveel schamen. Het heeft geen nut om uit te zoeken wie ik ben. Deze brieven hebben ook totaal geen nut, ik probeer alleen wat steun te zoeken bij iemand die ik niet ken. Sorry als ik je lastig val met deze brieven, maar ik dacht dat jij de geschikte persoon zou zijn aan wie ik dit verhaal kan vertellen. Aan wie ik mijn verhaal kan vertellen. Ik heb mijn adres niet opgeschreven, omdat het ook niet de bedoeling is dat je deze brieven gaat beantwoorden. Probeer ze alstublieft gewoon te lezen.

Ik zal gebruik maken van fictieve namen, ik zou niet willen hebben dat je te weten komt wie ik. Die kans is te groot.

Waar zal ik mijn verhaal beginnen? Bij het stuk waar mijn leven op zijn kop begon te staan? Bij het stuk waar ik het rechte pad verloor? Alles is begonnen wanneer ik voor de eerste keer mijn stappen zette in het gebouw van de universiteit waar ik les ben beginnen volgen. Ik zal niet zeggen welke universiteit, want anders ben je al een stap dichter bij mijn identiteit, maar de universiteit bevind zich ergens in de staat Florida. Goed, even stoppen met afwijken. Ik was zo blij dat ik eindelijk van de middelbare schoolbanken verwijdert was en dat ik eindelijk een nieuw leven kon beginnen, maar ik heb mij zwaar vergist. Ik was er samen met mijn beste vriendin, Lucy. We waren zo blij dat we eindelijk 'volwassen' waren. We hadden enkele lessen samen! Dat was echt ongelofelijk! Kun je geloven hoe blij ik was? Maar goed, ik wijk opnieuw af. Wij kenden niemand wanneer wij voor de eerste keer naar de universiteit gingen. En ik geef toe, ik was enorm bang. Ik had enkel Lucy en die zou ik niet elke les zien. Ik ben ook niet zo goed in vrienden maken, dat moet je weten. Ik vel vaak een oordeel over mensen en ik geef toe, die zijn vaak verkeerd (maar soms ook niet hoor). Lucy is echt een speciaal iemand, ze is mijn beste vriendin en niemand kan die band breken. Zij is goed in het maken van nieuwe vrienden, zij trekt haar niets aan van wie je bent (gelukkig maar want anders had ze mij niet zien staan). Ik geef toe dat ik soms jaloers op haar ben, ze is echt een heel lief persoon. Ik vertrouw haar, ze is de enige die ik echt alles toevertrouw. Dus om verder te vertellen: we hadden af en toe eens samen les. De eerste les, was niet echt een ramp, maar ik wou dat ik Lucy bij me had. Ik kende niemand, ik heb wel met enkele studenten gepraat, maar ik was echt bang. De meisjes die ik heb leren kennen lijken mij wel aardig. Je hebt Brooke: zij komt van Georgia, maar ze wou in Florida komen studeren. Het is echt een lief meisje. Dan heb je Olivia: zij is een speciaal iemand, eerlijk gezegd weet ik niet echt wat ik van haar moet denken. En dan heb je Caitlin: zij is een heel sociaal meisje, ze weet dat ze populair is maar laat het niet blijken, ze liet me ook direct voelen dat ik welkom was.

De hele dag heb ik Lucy maar enkele keren gezien, en dan had ze al niet veel oog voor me. Dat deed me wel pijn, maar ik begrijp het wel, zij wil ook nieuwe vrienden leren kennen. Is het niet? Maar goed, mijn eerste schooldag ging beter dan verwacht, wat een opluchting!

Hopelijk val ik je niet lastig met deze brieven.

Veel liefs,
Skye