Hoofdstuk 4. Emeli

Ik kijk verbaast naar Louis.
‘ik.. ik’ stamel ik uit.
Ik weet niet wat dat was, dat was echt vreemd.
Snel zwem ik weg en klim ik uit het water.
Ik loop naar het andere bad en ga daar op de rand van het zwembad zitten.
Hoe kon ik nou weten dat het Louis was.
Ik bedoel, ik zag niks door het water.
En waar sloeg dat met Zayn op.
Hoe kan ik zomaar Engels.
Engels is mijn slechtste vak op.. ‘mag ik er bij komen zitten’ vraagt Zayn die achter me staat.
‘uhh, ja hoor’ zeg ik en Zayn komt naast me zitten.
Het is een paar minuten stil als Zayn wat zegt.
‘wat was dat nou eigenlijk’?
‘ik.. ik, ik weet het niet’ zeg ik ‘net of mijn gedachten wisten dat het Louis was’.
Ik zie Zayn moeilijk kijken.
‘misschien, heb je het ergens gezien op youtube of zo’.
‘Zayn, ik vind het eng’ zeg ik ‘ik heb het echt niet gezien op Youtube’.
Tranen lopen in mijn ogen, wat is er aan de hand.
Zayn ziet het en legt een arm om me heen.
‘er is niks aan de hand, je hebt het echt gezien op Youtube denk ik’.
‘denk je echt?’ vraag ik en kijk met rode ogen Zayn aan.
‘ja, ik weet het wel zeker’ zegt hij.
‘Thanks Zayn’ zeg ik.
‘ga je mee naar de andere’?
‘ja ik ga mee’ zeg ik en we lopen terug naar de andere.

Als we bij de andere zijn kijkt iedereen mij aan.
‘gaat het’? vraagt Niall.
‘ja hoor, waarom niet’.
‘omdat je hebt gehuild, en net iets raars was gebeurt met Louis’ zegt hij.
‘laatmaar, zal ik wel op Youtube hebben gezien of zo’ zeg ik.
‘oke, mijn ouders zijn er over een kwartier, we moeten gaan’ zegt Daan.
We lopen met zijn vieren naar de kleedkamer.
‘Emeli’ hoor ik van achteren.
‘ja’ zeg ik en draai me om waar Niall staat.
‘heb je zin om morgen langs te komen’?
‘maar je kon toch niet’? vraag ik.
‘nee maar ik kan wel vanaf 4 uur’ zegt hij ‘je kunt blijven eten’.
‘in ons appartement’ zegt hij.
‘maar moeten jullie niet verder naar andere landen’?
‘nee, we blijven een paar weken hier’.
‘oke, is goed’ zeg ik ‘whatsapp, het adres maar’.
‘doe ik, tot morgen’.
‘tot morgen’ zeg ik en loop naar de kleedkamers