O16.
Alice point of view
23:54
Lieve,
Het verhaal met meneer Kaulitz is inmiddels wel bekend. Nadat Frank -Ryan- mij vanavond neergehaald had, kwam hij mij helpen.
Ver weg dacht ik nog enige gevoelens te hebben, aan de telefoon tegen zijn broer zei hij namelijk mij niet te durven kussen.
Kuste ik hem, met al het lef wat ik heb, kuste hij niet terug. Nu zit ik hier, ik kan mijzelf wel voor mijn hoofd slaan.
xoxo
Bill point of view
Daar lag ze dan, met haar ogen dicht, zo vredig. In het donker kwam ik naast haar op bed zitten, ik streek iets door haar haren. Ik moest het haar uitleggen, maar dat hoefde niet te betekenen dat ze het moest horen, toch? 'Alice het was niet de bedoeling dat het zo zou gaan lopen. Ik ben best onzeker als het op jou aankomt, ik wil je geen pijn doen, word niet verliefd op mij. We gaan snel weer op tour en dan zie je mij niet meer. Even goed was het fijn om samen een avond te hebben.' Haar ogen schoten open en ik schrok van haar. Ze kwam dichterbij en kuste mij, ik kon niet weigeren, niet haar. 'Je sliep niet?' Ze knikte.
Met het nachtlampje aan, zag ik haar mooie fonkelende ogen. 'Het klonk wel erg lief.' Ik schudde mijn hoofd. 'Het was niet de bedoeling om lief te klinken.' Ze twijfelde even. 'Jij bent niet de persoon die mij pijn doet, dat doe ik bij mijzelf.' Ze kwam dichterbij en drukte haar lippen op mijn wang. Ik trok mijzelf iets naar achteren en keek haar serieus aan. 'Ik ga morgen weg, ik kan het niet meer aan. Aanstaande week gaan we op tour.' Geschrokken keek ze mij aan. 'Blijf, alsjeblieft.' Ik knikte van niet en stond op. Haar hand die ik vast hield liet ik los, dit was het einde. Rustig liep ik naar beneden, ik had haar achter gelaten, alweer. Alleen dit keer was het beter voor haar, als ze verliefd op mij zou worden zou het fout gaan.
Er zijn nog geen reacties.