OO3.

Aliyah

Ergens zag ik er diep tegen op, met z'n tienen in een huisje. Er zou veel los komen, en dat bedoel ik niet positief.
En niet alleen dat , zij zou ook als onderwerp voorkomen. Dat zou voor veel tranen en geruzie zorgen. Hadden we dit dan toch misschien kunnen voorkomen?
Emily's dood leek op een ongeluk maar tegerlijkertijd ook op een poging tot zelfmoord. Er waren geen sporen van moord gevonden dus ging men uit van zelfmoord, maar vanaf dat moment was alles veranderd. Niemand was meer hetzelfde .
"Aliyah, waar zijn je ouders?" Elena keek me lachend aan. Ik had altijd veel bewondering voor Elena. Ze was zo mooi, zo slim , verstandig , en ondanks alles wat ze kwijt is geraakt , is ze nogsteeds hetzelfde sterke meisje die ik jaren geleden heb leren kennen.
Ik haalde mijn schouders op , "Weet niet precies, ze moesten weer eens weg voor zaken" mompelde ik en ik nam een slokje wijn.
Vanaf mijn ooghoeken zag ik Elena me bezorgt aan kijken , ze wist hoe erg ik het vond als mijn ouders weg moesten voor hun werk. Dit was al iets waar ik jaren geleden mee had moeten leren leven. Al sinds ik een klein meisje was werd ik voor lange periodes alleen gelaten , en ze hadden geen excuus.
Ik glimlachte snel naar Elena en stond toen op "Iemand nog iets nodig vanuit de keuken?" . Harry en Zayn schudde van niet Ik haalde mijn schouders op en liep naar de keuken, gevolgd door Elena.
"Ik weet dat je je van binnen rot voelt" mompelde ze en ze ging aan de eettafel zitten. Ik naam plaats tegen over haar en haalde mijn schouders op.
"Wat dan nog?" Mompelde ik meer tegen mezelf dan tegen haar. "Ze doen dit al zolang ik het me kan herinneren, ik weet niet beter" . Elena keek me met een waterig glimlachje aan. " Het komt wel goed" mompelde ze .
"Ander onderwerp" zei ik glimlachend em ik pakte een appel uit de fruitmand. "Hoe gaat het tussen jou en Harry? Jullie zagen er bij aankomst niet bepaald vrolijk uit" - "Elke relatie heeft z'n ups en downs Aliyah , we hebben het hier al over gehad. Ik houd van Harry en hij van mij. We komen hier wel door heen ." - "Ja , maar toch je .." - " Niks 'maar toch' alsjeblief aliyah hou er over op. Emily is verleden tijd en dat weten we beiden!" -"Zo bedoelde ik het toch ook niet ! " - " Zo kwam het anders wel over , bemoei je er niet mee, jij en zayn zijn ook niet bepaald perfect."
Gekweld keek ik Elena aan, ik knikte en draaide me om. Ze was nog nooit zo tekeer gegaan, we hadden nog nooit zo'n discussie gehad, nog nooit.
Langzaam liep ik terug naar de woonkamer, ik hoorde elena mijn naam roepen maar schonk haar geen aandacht. Dit alles was teveel voor op één avond.
De jongens keken me vragend aan, maar ik negeerde de blikken, ik wou alleen zijn .
" Ik ga slapen, maak het niet te laat oké? , Zayn slaap jij vanavond bij mij?" Ik voelde me weer een klein meisje , hopeloos en alleen. Gekwest.
Zayn knikte toestemmend, ik richtte me op Harry " Harry jij en Elena kunnen wel in één van de gastenkamers slapen, je weet de weg zelf wel te vinden. Vergeten jullie niet het licht uit te doen als jullie weggaan?" Ook hij knikte nu, "Weltrusten" zei hij. Ik gaf hem een kus op z'n wang en Zayn eentje op de hoek van zijn lippen om hem een beetje te pesten. " Weltrusten jongens"
En zonder ook nog maar één ding tegen elena te zeggen liep ik door naar mijn slaapkamer.