OO2.

| Elena Alisson Nillson |

'Kom je nog El?' Hoor ik Harry vanuit de huiskamer roepen. 'Kom eraan!' Roep ik terug terwijl ik mijn gloednieuwe Uggs aantrek. Ik heb ze nog maar net aan of ik hoor Harry alweer roepen. 'Ik ben toch al klaar.' Antwoord ik geirriteerd. Snel pak ik mijn jas van de kapstok en trek die aan. Ik hou van Harry, maar soms kan hij me zo erg op mijn zenuwen werken. Vooral sinds Emily is overleden. Hij is veel ongeduldiger en sneller gestrest. Emily was een hele goede vriendin van ons. Ze is onverklaarbaar overleden. Nouja onverklaarbaar, ik.. Ik word opgeschut uit mijn gedachten door Harry die mijn hand beetpakt en me het appartement uittrekt. Hij trekt de deur achter zich dicht en duwt me richting de auto. Ik stap de auto in en voel hoe hij de deur met een klap dicht gooit. Ik sluit mijn ogen. Waarom? Is het enige dat door mijn gedachten dwaalt. Harry starts de auto en rijd de straat uit. Opweg naar Aliyah en Zayn. Aliyah is al jaren mijn beste vriendin. Nee niet jaren, mijn hele leven. Achtien jaar, zes maanden en acht dagen om precies te zijn. Ik lach om mijn gedachten. Dat ik dat bij houd. 'Wat is er zo grappig.' Gromt Harry. Ik zucht. 'Niks,' is mijn antwoord. Ik hoor hem iets grommen dat lijkt op whatever maar negeer het. Ik heb geen zin in ruzie, niet alweer. De laatste tijd hebben we zo veel ruzie. Allemaal om de kleinste dingen. Laatst nog over een bord. Sinds ik bij Harry ben ingetrokken gaat de relatie wel beter, maar is er wel meer stres. Voorzichtig legt hij zijn hand op mijn been. Wat betekent dat hij geen ruzie wil. Ik glimlach and hij zacht in mijn been knijpt. Als we er eindelijk zijn stap ik meteen uit. Ik wil zo snel mogelijk binnen zijn want we bevriezen zowat van de kou. Harry pakt mijn hand beet en verstrengeld zijn vingers in de mijne. 'Ik hou van je' fluisterd hij voordat hij zijn lippen kort op de mijne drukt. Aangekomen bij de voordeur druk ik op de bel. Aliyah doet open en begroet ons vrolijk. 'Habibi's!' Ze geeft ons allebij een knuffel en sluit de deur achter ons. 'Wat fijn dat jullie er zijn!' Roept ze enthousiast. 'De pizza is er net en we hebben al een paar ideen voor de vakantie!'
'Pizza' Roept Harry als een klein kind en hij rent de kamer in.
'Hoe gaat het nou met jullie?' Vraagt Aliyah als hij uit zicht is verdwenen.
'Gaatwel' Antwoord ik terwijl ik mijn jas aan de kapstok hang. 'En met jou en Zayn?' Ze knikt. We lopen naar binnen en gaan om de tafel heenzitten waar de pizza's staan. Zayn heeft een kladblok voor zich liggen en een pen in zijn hand. Ik neem plaats naast Harry en pak een stuk pizza. Als Aliyah ook zit beginnen we gulzig te eten.
'Dus wat was jullie idee?' Vraagt Harry als we allemaal uitgegeten zijn. 'Ibiza' Antwoord Zayn. Meteen schud ik mijn hoofd. 'Denk aan louis met zijn been, hij gaat echt niet de hele nacht feesten met dat been.' De anderen knikken instemmend en Zayn krast iets door. 'Ik weet het!' Roept Harry na een tijdje discusieren. 'Waar kunnen we beter tot rust komen dan in de bergen?' Ik trek een vies gezicht. 'Sneeuw, rust, bomen, en zelfs skieen, als we dat zouden willen.' 'Ja' Stemt Aliyah in, 'En louis kan ook gewoon binnenblijven of in de sneeuw zijn.'
'Ik weet het niet..' Mijn stem klinkt twijfelend. Maar na een tijdje smeken van de anderen geef ik toch toe. Dit gaat geweldig worden.