Let the walls break down (atl) 41

Al de kindjes die Ivy pestten hebben hun excuses aangeboden. Sinds de dag dat de directeur, Zack, Rian, Jack, Alex en ik op de speelplaats geweest zijn, is het allemaal veel beter gegaan. Dat was twee weken geleden, en sindsdien heeft ze al enkele vriendjes en vriendinnetjes bij. Jack heeft 3 dagen onrustig rondgelopen. Zoals ik vermoedde zou mijn moeder zich zorgen gaan maken om Jack. Op een avond heeft ze me gedwongen om te zeggen wat er was. Ik heb haar op mijn beurt gedwongen om er geen woord over te zeggen tegen Jack. Het was zo al erg genoeg om hem 3 dagen down te zien.

Ondertussen heb ik Grieco, DannyK, Matt, Nano en Vinny ontmoet. Ze zijn super lief, zowel tegenover mij als tegenover Ivy. Op dit moment zijn ze haar aan het leren skaten. Als moeder zie je je dochter dat niet graag doen, de schrik om haar te zien vallen zit er goed in. Maar langs de andere kant weet ik dat ze er alles aan zullen doen om haar niet te laten vallen, ze lopen niet voor niets met 2 man rond haar om haar op te vangen als het nodig zou zijn. "Papaaaaa!" roept ze en skate recht op hem af. Net voor ze hem raakt neemt hij haar in zijn armen en draait enkele keren met haar rond. Lachend houdt ze haar vast rond zijn nek en geeft hem een kusje wanneer hij stopt met draaien. Leunend tegen een muur kijk ik toe hoe ze hem een knuffel en nog een kusje geeft. Jack heeft door dat ik sta toe te kijken en zegt iets tegen Ivy. Hij zet haar op de grond. Ze komt meteen naar me toegelopen. "Pakken?" vraagt ze met puppy-oogjes. Van wie zou ze dat toch kunnen geleerd hebben? Twee antwoorden mogelijk, Jack en Alex. "Je hoeft niet bang te zijn, de jongens zorgen goed voor mij. Ze zeggen dat ik al goed kan skaten en binnenkort gaan ze me leren rappen en hiphop dansen en dan gaat Rian me leren drummen, Zack me leren gitaar spelen." vertelt ze blij hun toekomstplannen. "En Chester heeft gezegd dat we later gaan trouwen, lief hè?" Ik knik en lach. "Gaan jij en papa trouwen?" Dat is eigenlijk een goede vraag, een vraag waar ik zelf het antwoord niet op weet. "Dat weet ik zelf niet, als Jack het wil dan wil ik het wel." Ze knuffelt me en fluistert iets in mijn oor dat lijkt op 'papa houdt van je en zal wel willen trouwen'." Ze wringt haar uit mijn armen zodat ze terug op de grond staat en loopt weer naar Alex. "Yow, Flyzik, gaan we nog wat skateboarden." vraagt ze op een gangsta-manier. Iedereen begint te lachen. "Yow,buddy, natuurlijk gaan we nog wat skaten." antwoordt hij lachend en neemt 2 skateboarden. Vinny en Grieco lopen naast haar.

"She's one of the boys" lacht Jack die ineens naast mij staat. "Ja, ze heeft echt pret met hen." Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Jack draait me naar zich toe en knuffelt me. "Wat scheelt er?" vraag ik meteen. De manier waarop hij me knuffelt vertelt me dat er iets is wat hem bezighoudt. "We waren daarnet met Matt aan het praten en we moeten op tour binnenkort." mompelt hij. "Voor hoelang?" mompel ik terug. "Twee maanden" mompelt hij op zijn beurt weer. "We gaan naar Europa" vervolgt hij. Ik knik en trek hem zo mogelijk nog dichter tegen me aan. "Ik ga je missen." mompel ik in zijn t-shirt. "Waar gaat dit hele mompelgesprek over?" lacht Alex. Ik had hem niet eens zien komen. "Jullie gaan touren." mompel ik nog steeds in Jack zijn shirt. "Iemand gaat ons missen." lacht hij. "Ik ga Jack missen, jou sarcastische opmerkingen daarentegen zal ik niet missen." mompel ik half lachend in de t-shirt van Jack. "Laat je vriendje nu maar los, je kan nog voor de komende twee weken alles met hem doen wat je wil. Je zal trouwens in de toekomst nog veel afscheid moeten nemen, we gaan nog vaak op tour gaan hoor." zegt Alex