OO1.

Aliyah Dalila Amrani pov.

Sneeuwflokken dwarrelden zachtjes naar beneden en smolten weer zodra ze de grond raakten. Het was redelijk donker maar je kon ze nog duidelijk zien.
Ik houd van de winter. Winter was één van mijn favoriete seizoenen. Warme chocomelk, sweatshits, romantische films, zachte kusjes kortom alles waar ik van houd.
Hand in hand liep ik met Zayn richting mijn huis , het was al bijna 7 uur en om half 8 zouden Elena en Harry komen. Het was een rot tijd geweest voor ons allemaal , we zijn mensen kwijt geraakt van wie we houden. We hadden ruzie's die nergens meer om gingen en onze vrienden groep dreeg uit elkaar te gaan. Vandaar dat ik en Zayn met het idee kwamen om met z'n allen op een vakantie te gaan. Waar en hoe wisten we allemaal nog niet , we wouden het eerst overleggen met Elena en Harry.
"Heb je het koud?" Fluisterde Zayn zachtjes in mijn oor. Ik keek hem aan en glimlachte , wat hield ik toch van deze jongen.
Ik schudde mij hoofd zachtjes en gaf hem een zacht vlinderkusje. Hij grijnsde even en liep toen weer door.
Na een kleine tien minuten kwamen we aan bij mijn huis . Ik zag de auto van mijn moeder staan en vroeg me af waar mijn vader was.
Langzaam liepen ik en Zayn naar binnen en nog voor we onze jassen uit hadden stond mijn moeder al voor ons.
"Hallo mevrouw Amrani" glimlachte Zayn beleefd. Mijn moeder gaf hem een glimlach en richtte zich toen op mij. Ze leek nogal gestrest .
"Wat is er mam?" vroeg ik haar en ik keek haar vragend aan. Ze liep naar me toe en knuffelde me " Ik moet gaan, papa werd net gebeld en het blijkt dat hij voor zijn werk weer weg moet habibi , mama gaat dit keer met hem mee. Je zult de aankomende drie weken even alleen zijn, maar Elena mag wel blijven slapen." Ze liet me los en keek me half vrolijk, half verdrietig aan. Ze wist hoe erg ik het haatte als zij en mijn vader weer eens weg moesten voor zaken. Ik knikte begrijpend.
"Het spijt me , maar ik moet nu echt gaan. Papa wacht al op me bij het vliegveld." Ik knikte nog een keer, gaf mijn moeder een vluchtige kus op de wang en liep toen door naar de keuken waar ik stil stond, luisterend naar het gefluister en gekuch op de gang.
Ik wilde niet dat ze weg ging. Ik wilde niet alleen zijn. Diep van binnen brak ik steeds een stukje meer , maar niemand zou het kunnen zien aan de buitenkant.
"Doei mevrouw Amrani, doe de groeten aan uw man" hoorde ik Zayn zeggen gevolgd door een harde knal van een deur die dicht ging.
Hij ging achter me staan en sloeg zijn armen om me heen. " Alles komt goed habibi , we gaan er 3 leuke weken van maken en voor je het weet zijn ze er weer"
Hij kuste me in me nek en liep toen naar de koelkast alsof er niks gebeurd was. "Dus" zei hij kijkend naar de klok . " We hebben nog 10 minuten om avond eten klaar te maken voor 4 personen." Ik glimlachte " Vandaag is je geluks dag" zei ik terwijl ik mijn telefoon pakte. Hij grijnsde en liep naar me toe , gaf me een zacht tikje op mijn kont en liep toen door naar de woonkamer terwijl ik grijnzend de pizza's bestelde voor iedereen.