Geek 002

De les was begonnen en de hele klas zat stil te luisteren naar de uitleg van de docent, je kon echt niemand horen praten. Niemand durfde te praten.
Onze Frans docent is een best wel oude vrouw met kort, grijs haar en een blik die elke persoon kan doden als ze je maar aankijkt. Ze was gemeen, toonde geen medelijden en háátte kinderen. Ik wist nog steeds niet waarom ze in hemelsnaam docent is geworden als ze kinderen haat. Waar is de logica?
Een zucht verliet mijn lippen terwijl ik luisterde naar de saaie uitleg die maar eeuwig door bleef gaan. Het enige wat mijn brein oppikte was blablabla.
Mijn hand ondersteunde mijn hoofd terwijl ik verveeld voor me uit keek. De deur ging open en meteen schoot ik omhoog. Verbaasd keek ik naar Harry die nonchalant binnen kwam lopen zich helemaal niet bewust van de dodelijke blik die de Frans docente hem toezond. Hij stond daar maar voor in de klas met zijn bekende grijns iedereen aan te kijken. Ik keek om me heen en zag dat alle meisjes verlangend naar hem staarden terwijl alle jongens hem met respect aankeken. Ik rolde met mijn ogen en bleef kijken naar de jongen die alle aandacht opeisde. De docente was stil gevallen en met open mond staarde ze de brutale jongen aan. Maar er iets tegen zeggen deed ze niet. Dat kon ze niet gezien Harry zijn familie deze school heeft gesticht. De Styles familie is één van de rijkste families van de wereld en dat laten ze zien ook. Met een kloppend hart keek ik toe naar hoe hij richting mij liep met een grijns op zijn gezicht. Kom niet hier heen, kom niet hier heen, kom niet hier hee- en hij komt hierheen. Hij trok de stoel naast mij naar achteren en met een plof viel hij op de stoel. Met ingehouden zat ik naast hem recht voor me uit te kijken, proberend geen enkele emotie te vertonen. De docente was ondertussen alweer verder gegaan met haar uitleg en iedereen zat stilletjes naar haar te luisteren. Zacht gehijg was te horen en een warme adem blies zachtjes op mijn gezicht. Gespannen wachtte ik tot er iets ging gebeuren. Via mijn ooghoeken zag ik zijn gezicht dichterbij komen en hij boog zijn hoofd naar mijn oor toe. Zijn warme adem kietelde tegen mijn huid en bracht me rillingen. 'Hey babe,' zijn hese, zwoele stem klonk geweldig en meteen ontstond er een blos op mijn wangen. Ik reageerde niet en bleef voor me uit staren. Een zacht kusje werd op mijn oor gedrukt en meteen werd mijn lichaam stijf. Mijn wangen waren nu ongetwijfeld knalrood en ik weet zeker dat mijn ogen nu wijd open gesperd waren. Nog een kusje werd er op mijn oor gedrukt en dit keer voelde ik een hand op mijn dijbeen. Meteen gooide ik de hand van mijn been af en meteen legde hij zijn hand weer terug. Dit keer toch wel wat geïrriteerder gooide ik weer zijn hand van mijn dijbeen af. Ik mocht dan niet echt iemand zijn in deze school maar ik ben geen slet die gebruik van zich laat maken. 'Ik weet dat je dit wilt babe,' fluisterde hij weer in mijn oor. Dit keer keek ik hem wel aan met een dodelijke blik. Ik zag de amusement in zijn ogen en dat was iets wat mij nog bozer maakte. Ik gooide wéér zijn hand van mijn been af en duwde hem wat van me af. Eindelijk kon ik weer een beetje normaal ademen en een opgeluchte zucht rolde over mijn lippen. Dat was een stuk beter. Ik keek weer opzij en zag dat Harry me pruilend aankeek. Godsamme, dat is veel te schattig voor woorden.
Ik slikte moeizaam en draaide mijn gezicht weer om naar het bord waar de docente nietsvermoedend bezig was met iets op te schrijven. Harry kwam weer dichterbij en dit keer drukte hij een kus in mijn nek. Nu werd ik toch wel echt pissig en met een vuist sloeg ik hard tegen zijn gevoelige plekje.
Een grote hap naar adem was te horen en naast me zat een rode Harry met zijn handen tegen zijn kruis pijnlijk voor zich uit te kijken. Een grijns vormde zich rond mijn lippen en genietend keek ik toe naar hoe hij pijn leed. Zal hem leren de volgende keer mij niet zomaar te betasten. Net op dat moment ging de bel en snel stond ik op en pakte ik mijn spullen in. Zonder dat ik ik iets zei liep ik het lokaal uit.
Wat een ongelofelijke klootzak, ik kan het niet geloven. Dat iemand zo arrogant en opdringerig kan zijn. Hij denkt echt dat hij alles is.
Boos kauwde ik op de wortel die ik had meegenomen van thuis. Hij is zo arrogant. Hij denkt echt dat hij alles is omdat hij toevallig rijk is. Ja hij is knap en populair en grappig e- oké Chloe, stop met zo te denken over hem. Hij is niets anders dan een arrogante klootzak die denkt dat hij alles is omdat hij rijk is en iedereen hem grappig en aardig vindt terwijl hij dat helemaal niet is. Zuchtend plofte ik op het gras buiten de school en pakte ik nog een wortel uit mijn tas. Man wat houd ik van wortels, ik zou niet zonder kunnen. Of misschien toch ook wel. Hmm, neh, toch niet. Met een brede glimlach op mijn gezicht at ik mijn wortel op toen ik stopte omdat er een schaduw over me heen hing. Fronsend keek ik omhoog en keek ik recht in twee blauwe ogen.
Mijn ogen werden groot toen ik ontdekte dat Louis Tomlinson voor me stond. De beste vriend van de enige echte Harry Styles. Misschien nog wel een grotere klootzak dan zijn beste vriend. Snel sloot ik mijn mond die was opengevallen en met vernauwde ogen keek ik hem aan. Wat moest hij nou weer? Alsof één van hun niet genoeg was op een dag kreeg ik er nog één bij.
'Wat is er?' Vroeg ik aan de jongen die nog steeds niets had gezegd.
Hij begon te grijnzen en zo bleef hij me aankijken. 'Oh niets hoor.' Was het enige wat hij zei waarna hij wegliep. Verbaasd staarde ik naar de jongen die plotseling was gekomen en net zo plotseling was weggegaan. Ik haalde mijn schouders op en stond op om alvast naar de les te lopen. De bel zou toch zo gaan.
Verzorging, een vak wat ik niet haat maar ook niet leuk vind. Ik stapte het lokaal binnen en zag dat de docent bezig was met een aantal spullen klaar te leggen. Ik schraapte mijn keel en meteen keek ze om. 'Hallo mevrouw,' zei ik enthousiast. Ze begroette me lachend terug en snel ging ik op mijn plaats zitten. Na een tijdje kwamen er meer leerlingen binnen waaronder Harry Styles en zijn beste vriend Louis Tomlinson. Met vernauwde ogen keek ik de twee lachende jongens aan. Nietsvermoedend van mijn dodelijke blik gingen ze op hun standaardplek achterin zitten en deden ze alsof ze cool waren. Boos draaide ik me om richting het bord. Mijn haat voor ze is sinds vandaag officieel geworden. Na een paar minuten konden we dan eindelijk beginnen met de les.
'Hallo jongens, vandaag krijgen jullie een project waar jullie in partners aan gaan werken.'
Meteen hoorde je hard gekreun door de klas maar ik lette er niet echt op. Ik kon alleen maar kijken naar de baby's in een mandje in de hoek van het lokaal. Fronsend bestuudeerde ik ze. Waarom zouden er hier baby's zijn? Maar lang op die vraag hoefde ik niet te wachten.
'Jullie gaan voor ouders spelen,' zei de docente haar enthousiaste stem. Met grote ogen staarde ik haar aan net zoals de rest van de klas deed.
Die meende ze toch niet? We gaan voor ouders spelen? 'En ik kies jullie partners.' En dat was het moment dat iedereen met een haatvolle blik naar voren staarde. Zuchtend leunde ik weer naar achteren. Het is niet alsof iemand met mij zou willen dus wat maakt het uit.
'Goed, hier komen de namen; Cindy en Jason, Bridget en Austin, Kelly en Mike,' en zo ging ze door tot ze bijna alle partners had opgenoemd.
'Claire en Harry en tot slot Chloe en Louis.' En dat was het moment dat mijn ogen groot werden en ik voor het eerst in mijn leven wou protesteren. Maar het zag ernaar uit dat ik dat niet hoefde te doen, iemand anders deed het al voor me.
'Ik wil al met Chloe.' En toen was het helemaal stil.

--
Dus, wat denken jullie? Laat een reactie achter!
Gezien ik nu geleerd heb hoe ik een plaatje moet toevoegen kan ik dat vanaf nu ook doen. (:

Xx