Zie de wind blaast door de bomen

Beste sint,
Ik ben heel braaf geweest dit jaar. En daarom zou ik heel graag meer speelgoed willen. Ik heb al gezegd wat ik wil in een brief en op u schoot maar hier zijn nog prentjes want ik ben een paar dingen vergeten. Dan wil ik je nog bedanken voor elk jaar weer langs te komen en mijn huisje niet te vergeten







Groetjes en kusjes Emily
Emily las voor de laatste keer de brief. Tevreden gaf ze er een kusje op en legde hem naast haar schoen op de tafel. Trippelend liep ze naar boven, en kroop in haar bedje. Toen ze nog net niet in slaap was gevallen. Het duurde iets wat langer omdat ze zo enthousiast was. Moe maar stil luisterde ze naar geluidjes die van beneden leken te horen. Ze trok snel haar dekentje over haar. Zodat ze dachten dat ze sliep. De deur kraakte toen die open werd gedaan. Emily begon te giechelen. Iemand was haar aan het kietelen. Het dekentje zakte weg . maar door de traantjes kon ze nog niets zien. Dus moest het zwarte piet zijn dat haar kietelde dacht ze. Hij wist dat ik niet sliep. Het kietelen was gestopt. Na Emily was uitgelachen keek ze op en zag dat mama haar aan het kietelen was. “mama is de sint al geweest?” vroeg Emily enthousiast. Mama bekeek Emily raar aan. “schatje het is nog maar november. Sinterklaas komt in december.” Zei mama. Emily was nu triest en teleurgesteld. “mama, is dat nog lang slapen?” vroeg ze triest. Mama wreef troostend over haar hoofdje. “nee schatje niet lang meer. Ga nu maar slapen, als de sint komt zal je het horen. Dan lopen ze over de daken.” Zei mama troostend. Ze stopte Emilie in en gaf haar een kus op haar kruin.”slaapwel engeltje” zei mama voor ze de deur uitliep en hem op een kier trok.