Trente huit

Verlegen en bang voor wat me te wachten stond , ging ik op zijn bed zitten terwijl hij zich verder aan kleden. Er hing een flinke spanning in de kamer en ik wist niks te zeggen. Ik durfde hem niet aan te kijken wat nog al moeilijk was nu hij geen shirt aan had. Ik was diep in gedachten over van alles en nog wat toen zijn stem me uit trans haalde. 'Madison, ik uhm...' Ik keek even snel naar hem, en nu pas viel de blauwe plek op zijn kaak me op. Hij was even stil maar zei toen. 'Ik had je nooit mogen noemen hoe ik je gisteren heb genoemd. Het spijt me en ik snap dat je het me niet zo maar kan vergeven maar ik wil dat je weet dat het me brak en jaloers maakte toen Ik jou darm met hem zag staan.' Ik keek hem weer kort aan en zag dat hij naar beneden staande. 'Hoezo was je jaloers dan?' Vroeg ik met een klein stemmetje. 'Ik... Nou... Madison...' Even moet ik lachen om zijn gehakkel. 'Madison, ik hem me maanden elendig gevoeld. En toen kwam jij en leek het of ik weer blij kon zijn, in een korte tijd ben je veel voor mij gaan betekenen. Ik loog toen Ik zij dat ik je gebruikte. Toch wou ik dat ik je nooit gezoend had. Dat had heel veel gezeur kunnen voorkomen. Maar dat neemt niet weg wat ik voel voor jou.' Ik keek naar mijn handen en probeerde zijn worden te laten door dringen. Even wist ik niet wat ik moest zeggen maar besloot hem te zeggen wat ik al twee weken wou zeggen. 'Justin je heb me echt heel veel pijn gedaan.' 'Madison je snapt toch wel dat ik dat niet wou? Ik wou niet dat je verliefd op me wou worden, das natuurlijk moeilijk maar...' Ik schoot in de lag en gaf hem een zakte stomp. 'Leuk Bieber.'Hij grinnikte en vervolgde zijn verhaal. 'Nee serieus, ik wou niet dat ik je pijn zou doen, en ik dacht dat ik je meer pijn zo doen als ik voor mijn gevoel zou uit komen. Ik dacht van het een komt het ander, paperazie, boze fans dood bedreigingen. En toen jij kwam met het verhaal over je vader was het helemaal gedaan. Dan zou jij geen haat krijgen maar Ik, dat ik dan alleen met ke zou gaan omdat je "de dochter van" bent. Dat zou me weinig interesseren maar er bleven maar meer dingen komen die me tegen hielden eerlijk te zijn tegen jou.' Hij keek me nu voor het eerst echt aan. Ik wist echt niet wat ik moest zeggen. 'Leuke kaak.' Floepte ik er uit. Hij moest lachen, 'Ik heb hem verdient.' Ik knikte en daarna was het stil. 'Dus...' Zei ik maar na een paar minute om de stilte te door breken. Hij wou iets terug zeggen maar er werd op de deur geklopt. 'Komen jullie we gaan eten.' Riep Alfredo. 'Ja we komen.' Zei Justin en hij stond op. 'Even nog wat doen.' Mompelde hij, en verdween in de bad kamer. 'Ey Bieber hoezo heb jij een kamer alleen?' 'Omdat ik cool ben.' 'Krijg ikvdat straks ook?' Vroeg ik bewonderend. 'Nee, dan slaap je bij mij.' Zei opeens zijn hese stem in mijn oor. Ik rook zijn heerlijke geur, en voelde zijn adem in mijn nek. Alles aan hem bezorgde mij fijne rillingen. 'Kom we moeten gaan.' Zei ik toen ik me geen houding wist te gegeven. Hij knikte en trok me mee naar de deur. 'Voel je iets voor Ali?' Vroeg hij opeens verlegen. Ik schudden mijn hoofd. 'Mooi.' Hij opende, de deur en samen liepen we naar de rest.

PAUL WALKER IS DOOD :o :'(.... Dit kan niet! Dit is onmogelijk! Ik heb geen 10 reacties of een liedje! Maar deze dag moeten we even aan hem denken!! Een van de beste acteurs een knappe man... En nu dood