Research...

//Alexandra Petrovsky\\

als ik wakker word start ik mijn laptop op..
iik gebruik als zoekterm '' Wat ben ik'' snel kom ik bij een site die je telefonisch kan bereiken in Parijs voor meerdere onderzoeken moet je langs gaan bij kruidenier winkel Loubri, ik typ het nummer in bij mijn iphone en wacht op de kiestoon...

''Hallo?''
''Bonjour!'' hoor ik aan de andere kant vaan de lijn
''Kunt u mij helpen?''
''Ja tuurlijk kind wat is je probleem?''
(ik legde de vrouw het hele lange verhaal uit en begon bijna te huilen)
''och arm kind.. kom vandaag langs bij mij alsjeblieft.. dan gaan we wat testjes doen bij je''
''ja goed.. ik ben voor alles in!''
''mooi dan zie ik je zo om 15:00''
''okee dag''
''dag, dag''

we hangen op en ik sta gelijk op en loop naar de douche en spring eronder ''jeetje ik wil echt weten wat ik ben... en nimf ... of een kabouter want ik ben best klein'' zeg ik lachend ''of een vampier.. en kan ik vliegen? of een eenhoorn? of of een elf!'' ik raak helemaal overspannen! snel stap ik uit de douche en droog me f.. ''kleding kleding kleding.. snel snel snel.. tis iets van 2 uur.. t moet wel warm zijn.. tis namelijk weer winter potverdorie'' ik pak snel een setje en huppel mn kamer uit en doe nog snel mn lpstick op en poeder mijn gezicht wat bij.. snel loop ik de aula in ''heey Alexaaa'' roept Bas ''oh hoi'' zeg ik droog en loop verder.. denkt hij nou echt dat hij me zo lang mag skippen op whatsapp en alles... als ik een dag niets tegen hem zeg dan zou hij ook nooit wat tegen mij zeggen.. ''wat is er?'' roept hij nog maar ik doe net alsof ik niets hoor.. ik loop het trappetje af en ga de deur uit.. met mijn suede laarsjes stap ik de sneeuw in ''tering zeg hierdoor heen lopen? en wat brand die zon! gelukkigzijn de glazen van mn bril gedempt door de zon...'' en stroef door de dikke laag sneeuw loop ik verder.. uiteindelijk ben ik bij het winkeltje en loop binnen het kleine belletje gaat af ''Hallo!'' roept de vrouw ''jij bent zeker het meisje van de telefoon?'' ik knik ''kom mee en ga zitten'' ze grijpt me bij mn hand en trekt me mee naar een ronde houten tafel met 2 krukjes eronder ''zit, zit..'' zegt ze rustig, ik neem plaats en kijk haar aan ''zo... dus jij wilt weten wat je bent...'' ''zeker mevrouw.. tis allemaal zo raar wat ik mee maak!'' de vrouw kijkt me schuin aan ''we beginnen'' ze staat op en pakt een doosje met kopspelden, veren, flesjes, en vloeistoffen.. ''wat uhm.. gaat u daarmee doen? '' zeg ik zacht ''we gaan de bloed proef doen'' zegt ze met een lach ''leg eens uit alstublieft?'' ''nou met de bloed proef prik ik in je vinger met een naald.. en dan moet je die in het flesje doen.. en dan druipt het bloed er in... dan doen we er 1 vloeistof druppel bij en gaan we kijken wat eruit komt'' het is allemaal onduidelijk maar ik geef me over ''hand..'' ik geef mijn hand en de vrouw prikt met een naald in mijn vinger en stopt het snel in het flesje ''ah damn...'' ''niet zeuren je bent geen mietje...'' de druppels bloed druipen in het flesje.. dan in het andere flesje.. dan de andere.. en dan weer een andere zo gaat het door... ''zo..'' ze haalt mijn vinger eruit en doet er een zalf op zodat het heelt.. ''nu de vloeistof.. deze is voor Vampieren...'' ze stopt een druppel in het eerste flesje.. ''deze voor een nimf'' dan een druppel in het andere flesje ''deze voor een dryade'' ze stopt een druppel er in ''en deze voor een weerwolf'' ik kijk geschrokken ''maar ... '' ''rustig.. als we erachter komen wat je bent gaan we je helpen om je gaven te ontwikkelen''' ''we?'' de vrouw knikt ''ja je voorouders.. je weet toch wel dat als je een gave hebt dat je geesten kan zien..'' iik knik en ziie gelijk de oude componist voor me... ''zo te merken heb je dat mee gemaakt.. is er voor derest ook wat gebeurt?'' ik knik ''ik werd psychisch gek even, en toen wou ik zelfmoord plegen om van een balkon af te springen...'' de vrouw kijkt bedenkelijk ''balkon... hoe hoog?'' ik haal mijn schouders op ''4 a 5 meter hoog?'' ze glimlacht ''datt je datt hebt overleefd.. ik wist het wel...'' ik negeer het laatste en zie hoe ze de veren in de potjes steekt.. ''bij Rood heb je niets.. bij licht blauw.. heb je het'' ik wacht vol spanning af.. en ze haalt het eerste veertje eruit ''een vampier ben je niet... een nimf ook niet... een dryade ook niet.. en een weerwolf....'' ze haalt de veer uit het potje... '''dat ben je'' ik schrik ''wat! nee... nee... dat is vrezelijk!'' de vrouw kijkt boos ''hou je mond en ga zitten ik ga je uitleggen waarom.. '' ik knik en gehoorzaam..

''goed... je bent van het balkon af gevallen toch?'' ik knik '' nou wie overleeft het 4 a 5 meter vallen ? niemand... een wolf stamt af van de honden.. maar ook van de katachtige ... en katten komen op hun? pootjes terecht.. je werd geroepen door de maan.. de maan is het symbool van je innerlijke kracht.. je hebt een oerkracht in je mijn schat.. ik ga je wat geven om dat te beheersen ... zodat je je vrienden niet pijn gaan doen'' ik kijk geschrokken ''ik dacht dat ik een nimf was?!?'' ''waarom?'' zegt ze lief ''ik huilde op mijn wond.. en toen ging het weg..'' de vrouw lacht ''helende tranen... jaja daar beschik jij ook over maar goed.. ik ga een totem ketting voor je pakken..salie en een boek'' ze staat op en pakt een totem ketting van de wolf, salie en een groot dik boek ''alsjeblieft schat..'' ik bekijk de ketting ''wat een enge ketting..'' de vrouw schud haar hoofd ''t beschermd je.. draag t op je hart.. en de salie brand je iedere avond ja?... lees het boek door.. er staat in hoe je je innerlijke kracht ontdekt... en als je het hebt maak je je klaar voor transformatie..'' transformatie?'' de vrouw kijkt me droog aan ''wat denk jij nou?... tuurlijk je word een wolf gek... wat denk jij nou...'' ik lach schamper ''ga nu maar naar huis bel me als je vragen hebt'' ik knik geef haar een hand en loop naar buiten op naar huis...