7. Cinema

Ik volg Tom naar de woonkamer. Er staat nog steeds een gigantische kerstboom. De tv speelt. Er zitten twee meisjes in de zetel. Hij wrijft door elk hun haren heen. Ik denk dat het zijn zussen zijn. “Tom!” Roepen ze beiden in koor. Ik glimlach. “Hey” zeg ik zacht. “Hallo” zegt er een zus. Tom stelt me niet eens voor. Hij gaat gelijk naar de keuken. Er staat een jongen naast een vrouw. Ik geloof dat het moeder en zoon is. Ik wist niet dat Tom zoveel familie had. Vandaar dat grote huis. De moeder draait haar om. Ze is mooi. Tom lijkt op haar. Hij kust haar op de wang en pest zijn broer. Het lijkt wel alsof hij de grootste speelvogel in huis is. “Hallo!” Zegt ze enthousiast tegen me. Ik doe hetzelfde. “Dat is Bill” vertelt Tom haar. Ze knikt alsof ze al wist wie ik was. Zou hij over mij vertelt hebben?

We gaan nog even naar boven. Hij brengt mij naar zijn kamer. Ik slik even als ik voor het eerst zijn bed zie. Ik bekijk de rest van de kamer nog even. Hij heeft niet echt nog iets om plaats op te nemen. Hij legt zijn hand in zijn nek en kijkt me aan. “We hebben net mijn kamer gerenoveerd. Ik heb nog niet veel meubels…” Schaamt hij zich nu over zijn kamer? Ik grinnik. “Maakt niet uit.” Ik ga op zijn bed zitten met mijn rug tegen de muur. Hij neemt zijn laptop erbij en gaat zo dicht mogelijk tegen me aan zitten. Ik begin te blozen. Hij sluit snel een paar sites die nog openstonden. Hij hoopt waarschijnlijk dat ik ze niet gezien heb. “Hm… Heb je wat te verbergen?” Vraag ik. Hij lacht even nerveus. Geen antwoord. Ik zou hem kunnen pesten maar ik weet niet of hij het wel wilt. Hij nam wel mijn hand stevig vast buiten… Ik heb grote twijfels. “We kunnen de film van negen uur nemen?” Hij wijst naar het scherm. Ik knik.

“Dat is € 8.50” zegt de jobstudente achter de kassa. Ik zucht. Ik neem mijn portefeuille. “De cinema is echt duur geworden.” Het is echt een lange tijd geleden. Ik geloof dat ik toen nog een leefde. Echt leefde. Je weet wel… Zucht. Hij legt zijn hand op de mijne. Hij geeft een briefje van 50. Ik krijg een knipoog. Wow. Dat had ik niet verwacht. Is dit een soort van date zonder het een date te noemen? Dit doe je toch niet bij gewone vrienden? Ik streel mijn haar naar achteren en slik. Zie ik er wel goed genoeg uit? Gaan we kussen? Ruikt mijn adem goed? Ik word zo nerveus. Oh nee. Ik begin te zweten. Ik moet naar het toilet. “Ga jij al. Ik moet nog even naar de wc” lach ik en verdwijn snel.

Een uur ver in de film en ik wacht nog steeds op een hand of een kus. Ik word werkelijk ongeduldig. Ik kijk hem voorzichtig aan. Hij kijkt met een strenge, serieuze blik naar de film voor ik hem hoor lachen. Hij concentreert zich volledig op het scherm. Tuurlijk… Hij merkte niet eens dat ik mijn make up opgeknapt heb voor hem, mijn har gekamd… Zucht. Ik leun verveelt op mijn elleboog. Ik voel dat het einde van de film nadert en nog steeds niks. Hij zal zich niet interesseren in mij. Hij zal enkel op meisjes va-. Ik bevries gelijk. Voor ik het wist lag Tom’s hand op mijn knie. Streelt me zacht. Ik kijk op maar hij blijft zich op de film concentreren. Een glimlach komt tevoorschijn op mijn gezicht. Eindelijk. Ik leg een hand op zijn arm. Een geslaagde avond.