Chapter 24

Ik voel me als een tikkende tijdbom, het enige wat er bij mij uit kan komen zijn een stortvloed aan zenuwen. We moeten nog een klein half uurtje rijden en dan zouden we bij zijn moeders huis zijn en het enige kalmerende is Harry's hand op mijn knie. Daar waar ik eerst vooral gefrustreerd was, ben ik nu daadwerkelijk doodsbang. 'I think I'm going to loose myse senses. This is one of the things that actually scare me.'
'I thought nothing could scare you?' Ik lachte een beetje maar niet ter harte.
'I don't want people to think I can be quite scared once in a while. Don't think I am scared and fragile,... I'm just scared of usual things. I am scared to meet your parents and family, as in terrifying. I'm afraid of loosing, loosing the once I love and care about, and loosing myself. I am absolutely afraid of the death, at least, dying before I've done whatever I want to do. The last one is probably my biggest fear.' Met een kleine glimlach kijk ik terug naar het raam. Ik heb nooit geweten waar het vandaan kwam en ik kan me ook niet herinneren dat het iets is dat ik mijn hele leven heb.... het kwam ineens in me op en het is daar altijd gebleven. 'Well, I'm here as well and I'm not letting you go that soon, not in one way nor the other.' Zo snel als ik in mijn gedachten was verzonken, zo snel werd ik er ook weer uitgetrokken door Harry.

'We are here. Look at me. They are protective, yes, but who's mum and sister isn't? If you just stay yourself they will fall in love with you, just like I did. We are in this together.' Na een laatste vlugge kus op mijn lippen stappen we de auto uit en loop ik dicht naast Harry richting de voordeur. Normaal gesproken zou je aankloppen, maar natuurlijk heeft Harry een eigen sleutel waardoor hij direct door naar binnen loopt, na de deur te hebben geopend. Zodra ik binnen stap voel ik gelijk een soort rust over mij heen komen en zodra ik binnen kom zie ik ook gelijk waarom. De stijl van het huis maak me enigszins rustig, omdat de stijl van het huis behoorlijk overeen komt met de stijl van mijn huis. Dat zou alleen te veel toeval zijn...

Snel loop ik achter Harry aan terwijl de stemmen uit de volgende kamer mijn kant al op komen. 'I hope she is different and not another ultimate fan or something.'
'Gemma, just wait until we have met her, afterwards you can say what you want about her. Harry sounded like he really likes her.'
'He likes every girl for two or three weeks, untill he decides-'
'Gemma! Don't talk like that about your brother.'
'Hmm...'

Het was behoorlijk vreemd om dat gesprek tussen moeder en dochter aan te horen terwijl je hier stond en je weet dat het niet de bedoeling is dat je het zou horen. Aan Harry's gezicht was ook te zien dat hij zich er niet bepaald een houding bij kon geven. Tot hij me maar de kamer in trok. 'Hé mom.' Zodra zijn moeder haar zoon zag liep ze er gelijk naartoe en trok hem in een stevige knuffel, terwijl ik aan Gemma's gezicht zag dat ze schrok over het feit dat wij er al waren. Waarschijnlijk was ze nu aan het hopen dat we niks hadden gehoord, helaas wel, maar dat is niet iets wat ik haar ga zeggen. 'And you must be Amelia?' Ik schud de hand die naar me is uitgestoken en knik met een lach op mijn gezicht. 'And you must be Mrs. Twist?'
'Please call me Anne.' Met een glimlach loopt Gemma naar me toe, nog steeds niet wetend of ik haar wel of niet gehoord heb en ik weet dat ze daardoor geen houding weet aan te nemen. 'Hi, I'm Gemma.'
'I'm Amelia.'
'Harry go make some tea for us.' Met een klein knikje zie ik Harry twijfelend naar de kamer lopen wat waarschijnlijk de keuken moet zijn, mij hier achter latend met Anne en Gemma.
'So Amelia, Harry does't want to say a lot about you met, so actually, we don't know anything at all. How did you meet each other?' Rustig ga ik op de bank zitten en bedenk me wat ik kan zeggen zonder teveel persoonlijke dingen kwijt te moeten.
'My best friend is a fan of them and when her dad had two tickets including a meet and greet she dragged me with her. I still believe she did that because she doesn't has a driver license yet and this was the only way for her to come there, but ok. The first time we saw the guys at the parking lot, well actually Harry was blocking my sun, I thought I would never see the again so I didn't spend that much time with them and a while later the concert started, After the concert there was this meet and great and I became a bit bored. Destiny - my best friend- is the sweetest girl ever, but when she becomes a fan of someone she can easily leave you for dead, but I love her. Anyways I was quite bored, Harry as well after he put his signature, for the millionth time that day, on a shirt or something, so we decided to play a game. When we left I realized I left my phone in the room. I ran back and there was my phone. I, however, found out in the car he added his own number in my phone and that is actually how we met in summary version.'

'And you're not a fan?' Hoorde ik Gemma ongeloofwaardig vragen.
'To be honest? I like their songs yes, but I would never have bought a ticket myself and I would never scream that hysterically when I would see them. Even if I wanted to, I can't.'
'You liar, you always screem hysterically when you see me.' Lachend keek ik op naar Harry die met een dienblad de kamer ingelopen kwam.
'Owh yes, and everytime I'm chasing you with all kind of products that I want to be signed by you.'
'Absolutely! To be honest, I have never signed anything for you, have I?'
'Nope.'
'Do you want it?'
'As much as you want mine.'
'Owh that is my life target.' Lachend neem ik het kopje thee aan en blaas er zachtjes in voordat ik er een nipje van neem. Misschien valt het uiteindelijk toch wel meer mee dan ik in eerste instantie gedacht had.