Hij ging naar Leiden en zij naar Maastricht. Het was niet uit het hart ook al was 't uit het zicht

POV Sophia

Op school liep ik naar Ashton toe. Ik sloeg mijn armen om hem heen en zoendde hem even. Hij zoende terug. Ik keek hem glimlachend aan. Hij wist me altijd dat kriebelende verliefde gevoel te geven. "Goeiemorgen.." grijnsde ik. "Luister, ik moet je wat vertellen" zei hij. Hij nam me apart en voor het eerst voelde ik dat er iets ging komen dat ik niet echt leuk zou vinden. "Ik ga in Leiden studeren.." fluisterde hij. Ik kreeg een brok in mijn keel. "Ik moet trouwens in Maastricht studeren.." zuchte ik. "Hoe gaan we dat aanpakken? Ik kan je niet missen.." zuchtte Ashton. Het was echt bloedserieus, en nu merkte ik het echt. "Ik denk gewoon er naartoe gaan. En elk weekend langs komen en samen studeren..? " stelde ik voor. Het was niet zo'n gekke oplossing. "Nee, dat gaat niet werken. Dat kunnen we niet betalen.. En ik denk niet dat onze ouders dat zullen doen he." zei hij. Hij had natuurlijk ook gelijk. Onze ouders wisten helemaal niks van onze relatie. Echt niks. Het was topsecret voor onze ouders, maar iedereen op school wist van ons. "Wat moeten we dan doen?" zuchtte ik. "Heel veel bellen,smsen en cammen op msn.. en natuurlijk regelmatig afspreken!" zei hij met een sippe glimlach. Tranen sprongen in mijn ogen. Ik kon er niks aan doen.

POV Ashton

Ik zag haar tranen in haar ogen, maar ik kon er niks aan veranderen. Ik moest wel naar Leiden en zij moest wel naar Maastricht. Onze relatie zou het wel overleven, dat wist ik! Onze relatie was immers zo sterk! Onze relatie zou het heus wel overleven. Ik wist het gewoon. Ik vertrouwde haar en ik hield van haar. Ik zou nooit vreemdgaan of wat dan ook. Zij is het mooiste dat me ooit is overkomen. Ik omhelsde haar en drukte een kus op haar voorhoofd. Zo bleven we even naar elkaar staan glimlachen, en liepen toen voor de laatste keer stipt half negen samen het lokaal binnen.