Lave-vaisselle est de la merde grave. [5]
Lola'sPOV.
Mijn vader raakte in gesprek met Mike, en Craig schrokte al het vlees op. Mijn moeder kwam uit de caravan, en stelde zichzelf voor aan de gasten. "So, real Americans?" glimlachte ze naar ons. "Jullie weten ze wel uit te zoeken!" Craig keek op van zijn bord, naar mijn moeder.Hij grinnikte even en wendde zich toen weer tot het vlees. "Dit is heerlijk, meneer!" zei hij tegen mijn vader, na het 4e worstje in een kwartier tijd. Dat wekte een glimlach op het gezicht van mijn vader. "Fijn om te horen, knul! Wat wil je nog meer?" Craig wees wat aan op de barbeque, terwijl Mike zich had beperkt tot een paar kleine stukjes. "Vind je het lekker, Mike?" vroeg mijn moeder, die altijd meer met mijn gasten wist te praten dan ik. Ik stootte Stacey en en wees naar Craig, die gelukkig met zijn worstjes op zijn roze campingbordje aan tafel zat. "Smakelijk?" zei hij tegen ons, en glimlachte. Mijn moeder bracht een toast uit, en iedereen proostte met de plasticen bekertjes. Mijn moeder raakte in gesprek met Stacey's moeder, en even kruisde Mike's blik en die van mij. Ik voelde zijn voet tegen mijn scheenbeen, en het deed me goed om te beseffen dat Mike me ook zag. Ik wierp een blik op Stacey, die gelukkig keek naar hoe Craig zijn worstjes opat. Na ruim een uurtje gezellig tafelen, hoorde we van Craig dat hij toch echt genoeg had. "Wij wassen wel af," zei ik, en Stacey begon ook met afruimen. "Ik ga ook wel mee," zei Craig. "Afwassen. Dan," maakte Mike de zin af en glimlachte. Met een hoop vuile borden, glaasjes en afwasmiddel. "Jullie ouders zijn best cool," merkte Mike op, en nam de vuile borden over van Stacey en mij. Zodat hij ongeveer alle borden had. "Uitslover!" riep Craig, die helemaal achteraan liep. Stacey verminderde vaart om naast hem te kunnen lopen.
Craig'sPOV.
"Yo, ik voel een slechte vibe tussen je moeder en mij," begon ik meteen, ik wou er niet omheen draaien. Stacey knikte. "Ik schijn altijd de verkeerde types uit te kiezen voor mijn moeder," zei ze. "Hopelijk maak ik het een beetje goed met de afwas." Ze glimlachte. Ik keek even naar haar, en ik kon mijn wangen er niet van weerhouden om rood te worden. "Dan zal ik je maar helpen, ons idee van die tour gaat door," zei ik, en keek naar het stapeltje afwas wat ik vasthad. "Houdt Mike het wel?" vroeg Stacey, net op het moment dat Mike bijna alle borden liet vallen. Gelukkig waren we al bij het afwashuisje, en zodra we binnen waren zette ik de kraan van de wasbak aan. Een warme straal liep in de wasbak. Ik pakte de afwasborstel, en spoot er een beetje afwasmiddel op en begon af te wassen. "Hoe bevalt de camping jullie eigenlijk?" vroeg Lola, die aan het afdrogen was. "Het is natuurlijk heel anders dan die dure hotels met al die celebrity's. Though, het is hier stukken gezelliger en het eten is fantastisch," antwoordde ik, en spoelde mijn roze bord af, waar zekere een stuk of 6, 7 worstjes op hadden gelegen. En dan sprak ik nog alleen over de worstjes. Bord voor bord hield ik onder de kraan, en Mike vertelde een verhaal over de duizende hotels en appartementjes die we hadden gehuurd. Die jongen kon er nooit genoeg van krijgen. Mike en Lola droogden allebei af, terwijl Stacey en ik de verscheidene borden afwasten. Binnen een mum van tijd waren we klaar. "Ik denk dat onze jongens wel een beloning hebben verdiend!" knipoogte Stacey naar Lola. Ik voelde Stacey's paar lippen op mijn mond, een lief klein zacht kusje. Zo'n kusje wat iedereen's hart sneller laat kloppen. "Dankjewel," fluisterde ik, langzaam en mijn mijn ogen dicht. "Hé, Craigafer, wakker worden," Ik voelde Mike's koude hand tegen mijn wang slaan. "Je hebt het verdiend," fluisterde Stacey in mijn oor. Ik keek naar haar en glimlachte. "Zullen we maar-uh, teruggaan?" probeerde ik. Mike gaf me de helft van alle afwas aan, en de rest pakte hij zelf. Lola pakte Mike's arm vast, en Stacey deed hetzelfde als zij. Zo liepen we over de camping, richting de plek waar Stacey en Lola stonden. We werden aangestaard door de dinerende Fransen - die toch niks anders hadden om te bekijken dan ons. Het meer was bedekt met een rode gloed van de ondergaande zon, wat een prachtig gezicht was. Het liefst zou ik met de groep, of misschien zelfs alleen met Stacey, aan het meer zitten. Of zwemmen. Langzaam droomde ik verder weg bij het idee dat ik nog zoveel mooie dingen wou doen bij zonsondergang.
Mijn vader raakte in gesprek met Mike, en Craig schrokte al het vlees op. Mijn moeder kwam uit de caravan, en stelde zichzelf voor aan de gasten. "So, real Americans?" glimlachte ze naar ons. "Jullie weten ze wel uit te zoeken!" Craig keek op van zijn bord, naar mijn moeder.Hij grinnikte even en wendde zich toen weer tot het vlees. "Dit is heerlijk, meneer!" zei hij tegen mijn vader, na het 4e worstje in een kwartier tijd. Dat wekte een glimlach op het gezicht van mijn vader. "Fijn om te horen, knul! Wat wil je nog meer?" Craig wees wat aan op de barbeque, terwijl Mike zich had beperkt tot een paar kleine stukjes. "Vind je het lekker, Mike?" vroeg mijn moeder, die altijd meer met mijn gasten wist te praten dan ik. Ik stootte Stacey en en wees naar Craig, die gelukkig met zijn worstjes op zijn roze campingbordje aan tafel zat. "Smakelijk?" zei hij tegen ons, en glimlachte. Mijn moeder bracht een toast uit, en iedereen proostte met de plasticen bekertjes. Mijn moeder raakte in gesprek met Stacey's moeder, en even kruisde Mike's blik en die van mij. Ik voelde zijn voet tegen mijn scheenbeen, en het deed me goed om te beseffen dat Mike me ook zag. Ik wierp een blik op Stacey, die gelukkig keek naar hoe Craig zijn worstjes opat. Na ruim een uurtje gezellig tafelen, hoorde we van Craig dat hij toch echt genoeg had. "Wij wassen wel af," zei ik, en Stacey begon ook met afruimen. "Ik ga ook wel mee," zei Craig. "Afwassen. Dan," maakte Mike de zin af en glimlachte. Met een hoop vuile borden, glaasjes en afwasmiddel. "Jullie ouders zijn best cool," merkte Mike op, en nam de vuile borden over van Stacey en mij. Zodat hij ongeveer alle borden had. "Uitslover!" riep Craig, die helemaal achteraan liep. Stacey verminderde vaart om naast hem te kunnen lopen.
Craig'sPOV.
"Yo, ik voel een slechte vibe tussen je moeder en mij," begon ik meteen, ik wou er niet omheen draaien. Stacey knikte. "Ik schijn altijd de verkeerde types uit te kiezen voor mijn moeder," zei ze. "Hopelijk maak ik het een beetje goed met de afwas." Ze glimlachte. Ik keek even naar haar, en ik kon mijn wangen er niet van weerhouden om rood te worden. "Dan zal ik je maar helpen, ons idee van die tour gaat door," zei ik, en keek naar het stapeltje afwas wat ik vasthad. "Houdt Mike het wel?" vroeg Stacey, net op het moment dat Mike bijna alle borden liet vallen. Gelukkig waren we al bij het afwashuisje, en zodra we binnen waren zette ik de kraan van de wasbak aan. Een warme straal liep in de wasbak. Ik pakte de afwasborstel, en spoot er een beetje afwasmiddel op en begon af te wassen. "Hoe bevalt de camping jullie eigenlijk?" vroeg Lola, die aan het afdrogen was. "Het is natuurlijk heel anders dan die dure hotels met al die celebrity's. Though, het is hier stukken gezelliger en het eten is fantastisch," antwoordde ik, en spoelde mijn roze bord af, waar zekere een stuk of 6, 7 worstjes op hadden gelegen. En dan sprak ik nog alleen over de worstjes. Bord voor bord hield ik onder de kraan, en Mike vertelde een verhaal over de duizende hotels en appartementjes die we hadden gehuurd. Die jongen kon er nooit genoeg van krijgen. Mike en Lola droogden allebei af, terwijl Stacey en ik de verscheidene borden afwasten. Binnen een mum van tijd waren we klaar. "Ik denk dat onze jongens wel een beloning hebben verdiend!" knipoogte Stacey naar Lola. Ik voelde Stacey's paar lippen op mijn mond, een lief klein zacht kusje. Zo'n kusje wat iedereen's hart sneller laat kloppen. "Dankjewel," fluisterde ik, langzaam en mijn mijn ogen dicht. "Hé, Craigafer, wakker worden," Ik voelde Mike's koude hand tegen mijn wang slaan. "Je hebt het verdiend," fluisterde Stacey in mijn oor. Ik keek naar haar en glimlachte. "Zullen we maar-uh, teruggaan?" probeerde ik. Mike gaf me de helft van alle afwas aan, en de rest pakte hij zelf. Lola pakte Mike's arm vast, en Stacey deed hetzelfde als zij. Zo liepen we over de camping, richting de plek waar Stacey en Lola stonden. We werden aangestaard door de dinerende Fransen - die toch niks anders hadden om te bekijken dan ons. Het meer was bedekt met een rode gloed van de ondergaande zon, wat een prachtig gezicht was. Het liefst zou ik met de groep, of misschien zelfs alleen met Stacey, aan het meer zitten. Of zwemmen. Langzaam droomde ik verder weg bij het idee dat ik nog zoveel mooie dingen wou doen bij zonsondergang.
Er zijn nog geen reacties.