O11.
Alice point of view
'Heb je dat zelfde gevoel nog?' Ik keek hem serieus aan. 'Ik heb je veel te lang niet meer gezien, ik weet niet meer wie je nu bent. En dat verdwijnen voor een aantal maanden helpt nou ook niet echt.' Hij pakte mijn hand vast en gaf mij een kus op mijn wang. Bill liep weg naar boven en ik zat maar op de bank wat televisie te kijken. Niet veel later, was hij nog steeds niet terug en besloot ik mij om te kleden.
'Ze gaf om je, dat is toch ook begin?' Ik hoorde Tom zijn stem. Ik probeerde zo stil mogelijk mee te luisteren, met mijn oor tegen de deur. Het duurde niet lang voor dat de deur opengeslagen werd. 'Uhm, ik wilde mij omkleden.' Lachend keken ze mij aan en ik liep ze voorbij.
Later die middag..
Bill point of view
'Zo, vandaag nog iets interessants gehoord?' Alice kwam rustig aanlopen. Ze was gesnapt, maar het maakte haar niet zoveel uit. 'Nee, niets interessants hoor.' Ze kwam naast mij zitten en keek mij recht in mijn ogen. 'Bill?' Ze kwam dichterbij dan normaal. 'Wil je even weggaan? Ik wil graag spelen.' Verward keek ik haar aan. 'Sla eens een dag over?' Glimlachend keek ze mij aan en probeerde ze mij van het bankje te duwen, niet dat het haar lukte. 'Jij als muzikant zou moeten weten dat je elke dag moet oefenen.' Ik snapte haar niet, maakte ze een carrière switch en werd ze nu plotseling muzikante?
Christina point of view
'De jongens gaan vanmiddag toch weer weg? Of vanavond pas?' Alice kwam aangelopen. Het duurde niet veel later voor dat Bill achter haar aan gelopen kwam. Ik wilde wel weten, wat hier aan de hand was, ik nam haar apart. 'Alice, wat is dat tussen jou en Bill? Er speelt duidelijk iets.' Lachend stond ze voor mijn neus. 'Wees maar rustig, er is niets.' Ik knikte en ging verder mijn verhaal. 'Ik weet niet of je hier vrolijk van word, maar Georg en Gustav vertrekken vanavond en de anderen blijven.'
Ze schoof de stoel en de kant en zat neer. 'Maar ze kunnen helpen met bijvoorbeeld het huishouden?' Twijfelend werd ik aangekeken. 'Wat is de planning, wanneer gaan ze weer weg?' Het was even stil. 'Tot volgende week maandag, als je ouders terug komen.' Ze keek niet erg vrolijk. 'Make your self at home!' Riep ik haar na. 'Doe ik ook, het is mijn huis!' Kreeg ik terug.
Er zijn nog geen reacties.