OO4.
Tom point of view
‘Waarom doe je zo tegen hem?’ Ik snapte best dat het niet leuk is als iemand vraagt of je zijn vriendin wilt worden en je vriend staat voor je neus, die nu inmiddels je ex is. Maar, ik bedoel, je kunt toch niet altijd boos blijven? Ik ben zeker niet onredelijk, maar ik vind dat ze te ver gaat. Ze keek mij niet begrijpend aan. ‘Waarom, Bill?’ Nu snapte ze vast wel waar ik op doelde. ‘Aangezien jou broertje het gepresteerd heeft om mij te proberen te zoenen en te vragen of ik een relatie met hem wilde terwijl mijn vriend in de deurpost stond. En mijn vriend mij nu verlaten heeft.’ Ze zat er nog steeds mee dus, alsof ze jaren lang een relatie met die jongen heeft gehad. Wat een drama-queen kan ze soms zijn. ‘Dus je houd niet van iemand die wat durft?’ Ze keek mij woedend aan en draaide zich om. ‘Dat was niet durf, maar idioot gedrag!’ Levenloos zag ik mijn broertje staan.
Alice point of view
‘Wacht! Ik wist niet dat hij jou vriend was. Echt niet, niet op dat moment!’ hoorde ik Bill zeggen. ‘Dan weet je het nu.’ Ik probeerde hem te negeren, maar hij hield mij tegen. Dit keer zonder dat zijn broer over zijn schouders mee keek, hij is vooruit gegaan. 'Ik wil met je praten Alice, dit is belachelijk.' Hier had ik dus totaal geen zin in. Ik liep naar buiten en stak een sigaret op. Andréas kwam al snel achter mij aan. ‘Ik kan niet meer normaal met de jongens omgaan en over jou praten.’ Ik keek boos voor mij uit. Het was niet mijn schuld. ‘Je gaat gewoon weg met hen erbij.’ Vertelde ik hem. ‘Ik wil je nog wel een keer zien, hoor!’ Ik snapte hem wel, maar hoe kon ik nou ooit met die jongens normaal omgaan?
‘We gaan een aantal dingen bespreken onder vier ogen.’ Ik luisterde amper en ik ging verder met mijn sigaret die opeens erg interessant leek. ‘Wij geven onze vriendschappen niet op en je gaat het goed maken met Bill.’ Ik keek hem ongeloofwaardig aan. Meende hij dit nou serieus? Hier had ik geen trek in. ‘Uhm.. Nee!’ Kwam er uit mijn mond. Ik pakte nog een sigaret en stak deze op. Een boze blik kwam mijn kant op. ‘Minimaal 2 keer per week ga je naar hem toe.’ Weer keek ik hem ongeloofwaardig aan. Hij wilde mij dingen gaan verplichten, was dit wel een echte vriendschap in plaats van een strafkamp? ‘Denk je dat ik bevriend ben met hem? Nee, dat dacht ik niet nee.’ Hij stond op. ‘Je mag nu kiezen! Twee keer of drie keer per week.’ Ik zat twijfelend op de grond. Wat moest ik hier nou mee. ‘Nou dan klinkt 2 keer wel goed.’
Ik gooide mijn sigaret in de asbak en wilde er nog een pakken. Als ik nou gewoon hier bleef zitten ging hij van zelf wel weg. ‘We gaan nu naar binnen en jij moet stoppen met dat roken van je. Je rookt veel te veel.’ Ik knikte even en stond met moeite op. Hij pakte mij aan mijn arm toen ik weg wilde lopen. ‘Je gaat naast Bill zitten.’ Ik keek hem aan. ‘Dat denk jij, je bent mijn vader niet. Dat kan je vergeten.’ Ik draaide mij om en liep naar binnen. Ik pakte een zak met nootjes aangezien de chips wel op zou zijn. In ging toch maar naast Bill zitten, hoefde ik hem tenminste niet aan te kijken.
Er zijn nog geen reacties.