OO1.
Natuurlijk zit ik weer alleen thuis, mijn ouders zijn weer een keer weg naar een, één of ander feest. En natuurlijk mocht ik dan weer niet mee, ik was het wel gewend. Meestal ga ik naar Christina, maar daar blijf ik dan ook niet lang aangezien dat niet vol te houden is. Het ligt niet aan Christina, het is een ontzettend lief meisje, maar ik kan de vrienden van haar broer niet uit staan. Dat is echt niet langer dan 35 minuten vol te houden. Je word gek van die jongens, en dat is dan niet op een goede manier uitgedrukt. Met bepaalde trucjes proberen ze je er altijd in te luizen, gewoon irritant!
Ze dachten ook dat ik ze serieus neem, dat hebben ze zeker verkeerd begrepen. Ze waren bezig met een of ander bandje, Tokio Motel of Hotel, iets in die richting, maar geloof mij maar het gaat ze niet lukken was het eerste wat ik dacht. Het is dus gebeurt en het is ze gelukt, heel mooi heb ik er geen last van. Ze touren nu rond in Europa en als ze tijd hebben komen ze zo nu en dan langs, die momenten blijf ik thuis en ben ik niet in huize Klein te vinden. Nu zal ik wat vertellen.. De ergste van de vier, dat moet die zanger dan wel geweest zijn. Ik kan hem echt niet uitstaan. Ik heb nooit geweten hoe snel iets kan omdraaien van vriendschap naar haat.
Zelf kan ik best over komen als een bitch, maar dat komt alleen omdat ik echt oprecht ben. Er zouden meer mensen moeten zijn die zo eerlijk zijn als mij. Soms ben ik net iets te eerlijk, maar als ik eenmaal laat merken dat ik geraakt ben, dan is dat ook echt menens. Ik laat niet vaak mensen binnen in mijn leven. Die fout heb ik inderdaad gemaakt, maar van fouten leer je. Ik heb van deze fout ontzettend goed geleerd. Ik maak deze fout nooit meer, deze vertrouwenskwestie betekend drama!
Reageer (1)
Nice! Ik ga deze lezen.
1 decennium geleden