Chapter 23

'Soo, what are we going to do today?' Met volle buiken liggen Harry en ik op de bank. We hadden de rest van de pannenkoeken met succes gemaakt, met behulp van de beste uitvinding aller tijden,... de spatel. Iedereen vond het geweldig dat wij eten hadden gemaakt en dat we het kwamen brengen. Perrie had de deur open gedaan en keek ons verbaasd aan, maar zodra ze het ontbijt had gezien had ze het lachend aangenomen. Louis daarentegen had ons voor gek verklaard, maar Harry en ik kregen wel een kus op onze wang voor hij het ontbijt aannam. Voor hij de deur dicht gooide riep hij daarentegen wel naar Eleanor dat hij ontbijt had klaargemaakt, Harry en mij daar verbaasd achter latend. Niall was de enige die redelijk wakker leek te zijn en nam het dienblad met liefde aan. Ik vond het wel zielig voor die jongen. Iedereen in dit huis had een vriendin, behalve Niall. Hij leek er zelf niet zo heel erg mee in te zitten, maar ik wist gewoon dat dat aan je gaat vreten van binnen. Dat moet wel! Bij de laatste deur deed Liam de deur open met een verlegen Sara op de achtergrond. 'You made us breakfast?'
'Not just for you, for everyone.' En trots stonden Harry en ik naast elkaar, alsof we zojuist het meest heldhaftigste in de wereld hadden gedaan. 'You both look ridiculious. You are all covered with flower.'
'Well you would have let Sara starved till death if we weren't here to bring you food.'
'Liam, we all know you never have food in your fridge, in the contrary to Niall and me.' vervolgde Harry mijn zin. Liam keek ons ongeloofwaardig aan en schudde zijn hoofd ten teken dat hij het maar liet doen. Helaas was dat voor mij genoeg om door te gaan. 'Sara would have eaten you instead.' Ik zag een rode blos op haar wangen verschijnen en wierp een vlinderkusje naar haar toe terwijl Harry stom achter me begon te lachen. 'Stop laughing.' Ik gaf een speelse tik tegen zijn arm aan, maar niet dat dat hem uitmaakte. Lachend sprong ik op zijn rug om terug te lopen naar zijn appartement. 'You both are idiots! I thought Louis was the worst one, but you beat him easily!' Lachend stak ik mijn tong uit naar Liam en nu liggen Harry en ik dus volgestouwd op de bank.

'We have eaten too much.'
'I know, but I still don't know what we are going to do today.'
'Don't freak out ok?' Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik naar de andere bank waar Harry op lag en langzaam van opstond om naar mij toe te lopen. 'I told my mom kind of that you were here this weekend and she wants to meet you.' Op topsnelheid veranderde mijn uitdrukking naar geschokt. 'I cannot meet your mom! I don't even know every single thing of you! That's way too fast Harry.' Vol zenuwen sprong ik omhoog en mijn hart begon steeds harder te kloppen en steeds als er iets in me opkwam om te zeggen, bedacht ik me dat het nergens op zou slaan. 'Amelia, my mom ain't a monster,... she is just a bit overprotecting.' Het laatste gooide hij er snel en bijna onverstaanbaar uit. Ik zou wensen dat ik het niet verstaan had. 'Harry, how much I like you I am not ready for this. You just bring out of the blue your mom wants to meet me, so she can check if I'm not a gold digger or an enormous fan who only cares about being seen with you or just a girl who does this all for fame! I have to reject all of that! How do you think I have to do that? A mom is one of the best interrogators in the world!'
'And my sister.'
'Owh and your sister as well? No that all makes it way more easier, another interrogator! They will eat me alive!' Harry keek mij zielig aan en ik weet dat hij weet dat ze behoorlijk kritisch op me zullen zijn. Dit wordt niet de dag zoals ik het me voorgesteld had. 'Owh I really hope you've planned something really good to compensate this. As I won't forgive you that easy. This is not how I pictured today. What will happen if they don't approve me?'
'Then we have to prove them wrong.'
Hij kwam op mij afgelopen en sloeg zijn armen om me heen en probeerde me te kussen, maar ik kon alleen maar aan zijn moeder en zus denken. Niet echt een geweldige motivatie om Harry te zoenen. Gefrustreerd wrong ik me uit zijn armen en liep rechtstreeks naar de badkamer toe. 'Not in the mood!' was het laatste dat ik nog naar hem schreeuwde voordat ik de deur dicht sloeg. 'Hé Amelia, by the way, let's go visit my mom and sister.' deed ik zijn stem na terwijl ik onder de douche stond. Het is niet dat ik ze niet wil ontmoeten, het is meer dat ik doodsbang ben om ze te ontmoeten. Een slechte eerste indruk is het ergst wat er kan gebeuren en ook meteen de stempel die je achterlaat en die voor altijd in hun gedachten zijn gegriefd. Ik heb hier meer tijd voor nodig dan een uurtje.... of twee.

Gekleed in een handdoek ga ik de slaapkamer in. 'Harry, I am making myself crazy here. You should hush me instead of let me become crazy!'
'Hush little baby, dont you cry.' zong hij me hard toe voor hij me naar zich toe trok en me lachend een stevige kus op mijn lippen gaf.
'I swear I will kill you if they haven't killed me first.
'I swear if I say you're already killing me with wearing nothing but a towel.' Toen zijn lippen echter zachtjes maar dwingend op de mijne lagen was ik alweer verloren.
'What if they don't like me?'
'Then it's you and I honey.'

Sorry dat het eventjes duurde. Ik had gisteren dus heel het hoofdstuk bijna af toen ik zat te switchen tussen mijn tabbladen en ineens - poef! Ik drukte natuurlijk op het kruisje en tadaaa.... heel mijn hoofdstuk weg, omdat ik uiteraard nog niks had opgeslagen -_-. De enthousiasme was dus ver te zoeken om het opnieuw te gaan schrijven gisteren en eerlijk gezegd, vandaag ook nog wel . Maar..... Iedereen doet het wel in zijn/haar verhaal en ik heb het nog nooit gedaan eerder. Een shipnaam bedenken voor de hoofdrolspelers van het verhaal en ik zou graag willen dat jullie er voor mij verzinnen . Lijkt me ook wel eens leuk . Dus gaat u gang