Tom zoeken

Als mijn wonden gestopt zijn met bloeden kleed ik me rap aan, doe snel mijn haar in een staart en een zonnebril op mijn hoofd. snel loop ik de trap af en doe mijn schoenen aan. Dan loop ik naar buiten, stap in mijn auto en rij weg. tom zoeken! ik heb al z`n vermoede waar hij is.

Na een tijdje te hebben gereden zie ik tom`s auto op het parkeerplaats staan van het park. ik parkeer mijn auto ernaast en loop het park in, opweg naar de plek waar tom en ik zo vaak hebben gezeten, een plek waar niemand iets vanaf weet. een super mooie en romantische plek. waar we altijd tot rust kwamen, al vanaf dat we een jaar of 8 waren.

Na een tijdje te hebben gelopen kom ik op die plek aan. en inderdaad, daar zit tom op een om gevallen boomstam. ik zeg niks, kijk alleen maar hoe hij daar zit. zijn schouders bewegen zachtjes op en neer. huilt hij nou? Zachtjes, heel zachtjes loop ik stukje bij stukje dichter naar hem toe. tot dat ik ongeveer 2 meter achter hem sta. en ja, hij huilt. zachtjes mompelt hij dingen. "Ik hou van je bill, het spijt me zo" dat is wat je kan verstaan, hij weet dus inderdaad waar hij mee bezig is? waarom doet hij dat dan?

je moet nu echt met hem praten. je legt je hand op zijn schouder en geschokt draait Tom zich om. en kijkt je aan met tranen in zijn ogen en tranen die over zijn wangen vallen. "Ik moet met je praten" zeg je.