7. on the road
“Nee , ze weten het niet” Ryan keek weg , en dat was onbewust het teken dat hij het gesprek gesloten had, vlak daarna scheidde hun wegen weer en fietste hij alleen.
Alleen zijn huis tegemoet.
Zaterdag , 7:00.
Vandaag is rood !
De kleur van de liefde !
“Hou je kop Marco !” , traag en loom ging hij recht op in zijn bed zitten, met zijn voeten wild zoeken naar het trappetje van zijn hoogslaper , liep richting zijn kast en deed zijn wekker uit. Verslapen deed Ryan nooit , dat gaat ook moeilijk als je uit bed moet komen om je wekker uit te zetten. Hij maakte niemand wakker met zijn wekker integendeel tot zijn broer, die hardcore fan was en die daar mee wakker werd, Het volume van Ryan’s wekker was bijna uit en de radio zender stond op Nederlandse muziek, waarom ? als Ryan Nederlandse muziek hoorde hoe zacht het ook stond hij werd zo wakker, ook al sliep hij heel diep, er kon een trein door zijn kamer razen en nog werd hij niet wakker. Ryan wreef het spul uit zijn ogen en ging met zijn vingers door zin haar, voelde een paar klitten en haalde zijn vingers eruit, “Lekker warrig”
Hij pakte zijn tas in en ging naar boven , liep naar de grote tafel en haalde een mini afstandsbediening te voorschijn , hij deed of het een pistool was , en richtte op de lampen die hij aan wou doen , en klikte op het knopje , de drie lampjes sprongen aan en de woon kamer was ook weer verzien van licht. Tevreden met een kleine lach op zin mond liep hij richting de TV en zette hem aan op zijn favoriete 7 uur s’ ochtends programma ; discovery channel – ultimed survival. Nadat hij lijdzaam had toegezien hoe bear grylls een haas fileerde ging hij de kasjes af, eerst de grote waar de chips , pellets vol met cola en multivitamine en andere snacks lagen en verstopte geheimen.
Daar vond hij ontbijtkoek , dat hield hij in zijn gedachten , daarna was de koelkast aan de beurt waar niets in te vinden was , een typische el bundy ijskast zoals zijn ouders dat noemen . En last but not least de rechtse la in het dressior , waar het snoepgoed en de koekjes lagen, ook daar lag verassend weinig dus ging hij voor de ontbijtkoek. Nadat hij welvoldaan zijn ontbijtkoek naar binnen had geschoven keek hij naar de klok.
Hij sprong van de bank en liep op z’n gemak nar de kapstok waar hij zijn jas pakte die nog nat was van het sneeuw, en de geur van vlinders. Uiteindelijk sprong hij snel op z’n fiets en fietste weg. Ryan fietste langs de grootte huizen die uiteindelijk eindigde en veranderde in oude huizen , zoals de herenhuizen van vroeger, de weg was niet recht en zoals het liedje van berenbotje was de weg krom , bij elk bochtje stond een boom met een klein hekje eromheen , hij zag hoe de bladeren stil hingen , er was geen wind maar toch was het ijs en ijs koud. Ryan deed zijn muts nog iets beter over zijn oren en keek om zich heen, hij zag de de huizen die hij heel vaak zag want deze straten had hij eerder gefietst. De weg die hij namelijk fietste was op zijn route richting zijn werk, school en sport. Vandaag ging hij sporten. Hij zag het grote en vernieuwde gebouw al staan met een paar lichten aan. Hij stapte af en begroete een van zijn vrienden en liep naar binnen. Eenmaal omgekleed liep hij het zwembad in en hielp mee met het bad opmaken, oftewel de lijnen er in leggen en de vlaggetjes ophangen. Met een trotse blik op zijn zwembad , zijn thuis basis stond hij klaar voor zijn startblok , in zijn nieuwe haaienpak. Hij zag dat er meerdere mensen waren en allemaal zaten ze op stonden ze tegen de muur aan geleund , “Zijn jullie moe?”
“Betere vraag , hoe kom jij zo wakker ?” lachend gaf Jethro hem een schouderklopje en deed zijn brilletje op. het was eindelijk 8 uur en dat uur werd ingeluid met 2 jongens die tegelijk het water in sprongen om te beginnen met 200 meter borstcrawl.
Jethro en Ryan waren goede vrienden , ze zaten bij mekaar in de klas en op dezelfde zwemclub in hetzelfde groepje. “Waar was je gister middag ? ” “ik had geen herkansing nodig” lachend keek hij ,hij zijn vriend aan , net zoals met zwemmen , dat gezegd sprintte Ryan weg , uiteindelijk had Jethro hem snel ingehaald maar net op de eindstreep won Ryan toch. Zwaar hijgend hingen ze in het water aan de kant, “Zie je nou wel”
Jethro zwom weg , hij kon niet zo goed tegen zijn verlies , Ryan keek lachend naar zijn trainer die hem een goed keurende blik gaf. De training vloog voorbij dankzij de vele setjes die ze moesten doen , het waren sprint zetjes omdat ze morgen een wedstrijd hadden , en niet zo maar een wedstrijd de kring sprint kampioenschappen .
Reageer (2)
Love it!<3
1 decennium geledenhet lijkt mij wel ik kan ook door hardcore heen slapen maar niet door nederlandstalig hoe zacht hij ook staat
1 decennium geledenik ga vanavond verder lezen ^-^