7-Niall J. Horan

'J-jongens? Horen jullie d-dat ook?' vraag ik, té bang als je het mij vraagt. Alhoewel Emma -natuurlijk- snackjes en alles heeft meegenomen besteed ik er geen aandacht aan als doodsbange kip.
'Rustig Nialler het is vast ni-' zegt Zayn die midden in zijn zin stopt met praten omdat de tikken op de ramen hem onderbreekt. 'Weired...' mompelt hij daarna.
Even is het stil.
Ik wil het laten en gaan zittten, maar juist op dat moment hoor ik een 'oehehoehoooeeeehe' geluid. Het geeft me echt rillingen. Al snel volgt een kras op de ramen en ik sta al helemaal verstijfd van angst.
'Dit klinkt niet oke!' breng ik zacht, maar sterk uit. Zodra het ge 'woehoeeeejoeeeej' begint begin ik te paniekeren.
'Sorry jongens ik ben weg' zeg ik en sprint de trap op omhoog. Dan laat ik ze maar alleen, dit is doodeng! Bovendien zijn het mijn twee beste vrienden, en haten ze elkaar niet. Wat zou er kunnen gebeuren?
Opnieuw hoor ik een geluid en ik neem niet eens de tijd om te bedenken wat het is. Ik ren naar mijn kamer en schiet mijn bed in. Onder de dekens. Veilig.
Wacht!

En de monsters onder mijn bed dan?!