Foto bij One shot-Harry Styles

Het was de grote dag,de dag van je bruiloft,je bruiloft met de enige echte Harry Styles.
Je zat zenuwachtig te ijsberen in de kamer,achterin de kerk, te wachten tot je 2 beste vriendinnen,ook je bruidsmeisjes,je kwamen halen voor de ceremonie. Maar je stond stijf van de zenuwen,steeds dezelfde vraag spookte door je hoofd:"was ik er wel klaar voor?."
Je liet je neervallen in een de grote comfortabele banken en keek naar je spierwitte jurk. Je nam de zijdezachte stof tussen je vingers en wreef het heen en weer,de jurk die Harry voor jou ontworpen had,ja hij had het zelf gedaan.
Maar toch maakte je je zo een zorgen,het was niet dat je niet van hem hield maar hij was een grote popster,hij zat in de grootste band op de planeet en jij was gewoon een doodnormaal meisje,zo onzeker als je was,"wat moest hij met mij?"je zuchtte diep en dacht terug aan de eerste keer dat jullie elkaar ontmoet hadden.
Jullie waren beiden 6 jaar en in het midden van het jaar kwam hij in jou klas terecht. Hij was heel verlegen en zag er super schattig uit met zijn krullen die wild naar alle kanten staken,waar hij de hele tijd aan zat te prullen.
De juffrouw zette hem naast jou neer. Hij keek je aan met zijn smaragdgroene ogen die blonken in het licht van de zon die de ramen binnen filterden. Hij stak zijn HA,d naar je uit en keek je met grote ogen aan.
"Hallo ik ben Harry". Zei hij met zijn schattige hoge,kleine jongetjes stem,verlegen als hij was.
Vanaf dat moment waren jullie onafscheidelijke,beste vrienden geworden.

Met een glimlach dacht je eraan terug,maar op dat moment had je nooit gedacht dat je met hem zou gaan trouwen en al zeker niet dat hij al vanaf het begin stapel verliefd op jou was. Dat werd pas duidelijk toen hij jou redde van die vieze idioot van een vriendje van jou,maar dat besefte je toen nog niet. Waarom je hem ooit leuk gevonden hebt weet je al lang niet meer en dat doet er ook niet toe,want door hem heeft Harry eindelijk zijn liefde voor jou getoond.
Newcastle 16 bijna 17 en samen met de vieze idioot,wat vrienden en Harry gingen jullie samen naar een club om het eind van het jaar te vieren en het begin van de zomervakantie.
Maar zo leuk als je had verwacht was het niet,want die idioot van een vriend van jou had zich helemaal lam gezopen en in zijn dronken toestand zat hij de hele tijd aan je,meer dan dat hij normaal deed. Opeens trok hij je mee uit de club naar het steegje achteraan en begon je wilt te zoenen,di vieze smaak van alcohol en zweet vergeet je nooit meer. Je duwde hem de hele tijd weg,uit alle macht dat je in je had probeerde je zijn vieze,gulzige handen van je af te houden,maar hij was veel te sterkt voor je. Al gauw gingen zijn handen naar plaatsen die voor jou privé waren en als laatste redding schreeuwde je om hulp,maar er kwam niemand,je verloor alle hoop. Maar dan uit het niets was Harry daar en trok hem van je af,bang en bevend als een rietje viel je op de grond. Harry schreeuwde een paar verschrikkelijke scheldwoorden naar hem voor hij hem met geweld weg joeg. Harry kwam meteen op je af en nam je in je armen,terwijl je zachtjes begon te huilen,als hij er niet was geweest...
Hij nam je in zijn armen en je sloeg je armen om zijn nek terwijl hij jou optilde en je naar zijn auto droeg.
Hij m'n je mee naar zijn flat en legde je daar op zijn bed neer,voor hij even verdween en terugkwam met een stomende mok thee. Dankbaar nam je deze aan en dronk hem in een teug leeg. Harry keek je aan met zijn prachtige groene ogen en geen moment keek hij ergens anders naar. Je zette de mok weg en keek hem nu ook aan.
"Die gast verdiende jou echt niet." Zei hij met hese stem,waardoor er een rilling over je rug liep. Zachtjes kwam hij dichter naar je toe tot zijn gezicht nog maar enkele centimeters van jou gezicht verwijdert was. Zonder het te beseffen,dichte je het gat tussen jullie in en drukte jou lippen op de zijne.
Dat was eerste keer geweest,je was zo blij dat je dat met Harry had beleeft,met de jongen waar je echt van hield.
Niet lang daarna was je samen met Gemma en Anne,Harry's moeder en zus op zijn X-factor auditie. Hij was echt geweldig en ging natuurlijk door,maar vanaf dat moment veranderde alles.
Nadat ze het contract bij de platenmaatschappij van Simon Cowell hadden getekend,als de na,d One Direction,vertrokken op een grote tour. 5 maanden lang zag je hem niet en dat zette je toch wel aan het denken. Het kon nooit meer hetzelfde zijn met Harry,hij zou beroemd worden aanbeden worden door duizenden meisjes die om zijn aandacht zouden smeken,en jij,jij zou hem bijna nooit meer kunnen zien. Dus besliste je met veel pijn en verdriet dat dit niet zo verder kon gaan.
Zodra hij terug kwam,nam je hem mee naar het bos achter jou huis waar jullie altijd zaten.
"Harry,dit gaat gewoon niet meer,jij wordt beroemd en gaat het maken in de muziekwereld,gaat aanbeden worden door duizenden meisjes en gaat nooit meer hier zijn en ook al ben je hier dan is het nog veel te kort,dat kan ik gewoon niet aan. Ik hou zielsveel van je en ik wil dit echt niet doen geloof me maar het gaat gewoon niet dit duurde al 5 maanden z'n het zal vast alsmaar langer en langer worden,dat kan ik gewoon niet trekken". Er liepen tranen langs je wangen naar beneden en bij Harry ontsnapten er ook een paar. Hij keek je ontzet aan.
"Maar dan maken we tijd en dan kom ik naar je toe en al die duizenden andere meiden boeien me niets want ik hou alleen van jou en niemand anders", hij liep naar je toe en nam je gezicht in zijn handen,"ik wil jou echt niet kwijt". Je schudde je hoofd en huilde hart.
"Het spijt me Harry". Zei je voordat je wegliep,je hoorde hem van frustratie en verdriet schreeuwen maar je draaide je niet om.
Dat was de moeilijkste beslissing van je hele leven geweest. 2 weken lang had je gehuild en depressief geweest,je had nog nooit zoveel van iemand gehouden,maar daarna ging het eindelijk beter je ging weer met je vriendinnen uit en was weer een beetje blij maar toch heb je het nooit kunnen vergeten.
"4 jaar later,toen One Direction 4 jaar bestond,kon je het over je hart krijgen om met een vriendin naar een concert van hun te gaan. Of nu ja ze had je gedwongen.
Maar je ergerde je er vooral aan,dat Harry zo verandert was,hij was een echte flirt geworden,maar het was moeilijk te geloven omdat hij echtelieden zo was vroeger.
Jullie hadden plaatsen vooraan,recht voor het podium,waar hij je wel moest zien staan,ook al wilde je dat niet. Je had hier echt geen zin in,had je er je eindelijk over heen gezet trekt je vriendin je er terug in. Dan gingen plots de lichte allemaal uit en kwamen de jongens uit het podium omhoog en begonnen met een van hun nieuwste liedjes,de titel wist je niet maar het ging over een jongen die het meisje waar hij echt van hield had misgelopen,best ironisch eigenlijk.
Je wist zeker dat hij jou al lang vergeten zou zijn maar toen zijn blik op jou viel beleeft hij abrupt staan en bleef jou aankijken,de meisjes om je heen gilden het uit omdat ze allemaal dachten dat hij naar hen keek,maar hij keek wel degelijk naar jou. Er verscheen een twinkeling in zijn ogen die hij vroeger ook altijd in zijn ogen had als hij bij jou was. Plots kwam hij naar je toe zonder het oogcontact te verbreken en stak zijn had naar je uit. De meiden om je heen gilden het uit,maar alles om je heen leek ver weg het was nu nog alleen maar Harry en jijzelf dat er toededen. Je pakte zij. Uitgestoken hand en hij trok je het podium op,je keek hem met grote ogen aan terwijl hij hetzelfde deed. Hij kwam wat meer naar je toe zodat je hem kon verstaan boven het uitzinnige geschreeuw van de zaal fans.
"Jij hebt geen idee hoe erg ik jou gemist heb he?" Je keek hem weer aan en bloosde een beetje,maar dat verdween al snel toen je besefte wat er was.
"Maar waarom ging je dan om de dag met een ander meisje?" Je stem klonk gebroken ook al was dat niet de bedoeling. Hij keek naar de grond en terug.
"Omdat ik jou niet uit mijn hoofd kon zetten,ik dacht dat ik gewoon moest zoeken naar iemand waar ik echt van hield,maar hoe meer ik zocht hoe meer ik begon te beseffen dat jij mijn ware bent en ook dat ik je kwijt was." Je zag dat hij moeite deed om niet in tranen uit te barsten en jij moest ook moeite doen.
"Ik mis jou ook." Kwam er dan bij jou uit zonder dat je het besefte. Hij keek meteen op en zijn ogen fonkelden van hoop.
"Je bedoelt dat..." Maar voor hij zijn zin kon eindigen drukte je jou lippen al op de zijne en meteen sloeg hij zijn armen beschermend om je heen en zoende je heftig terug. Het publiek ging werkelijk uit zijn dak.

Een spontane glimlach verscheen op je gezicht als je eraan terug dacht en plots waren al je twijfels weg. Hij had na al die tijd toch voor jou blijven kiezen en jij zou voor hem blijven kiezen wat er ook gebeurd,'hij is mijn ware.'
Niet veel later stonden jullie allebei aan het altaar. Niall,Louis,Liam en Zayn stonden met een big smile op hun gezicht te kijken naar hun bandlid dat zometeen een getrouwde man zou zijn. Jou 2 beste vriendinnen stonden achter jou en moesten hun tranen bedwingen,net als jou moeder trouwens die haar zakdoek al klaar had.
De priester begon met het lezen van de officiële papieren. En bij het deel van de ringen deden jullie beiden bij elkaar de ring om,de ring die Harry je had gegeven bij zijn verzoek was echt prachtig,hij was simpel maar toch speciaal met zilver ingelegd.
De priester begon weer:"Harry neem jij (y/n) tot je vrouw en wettige echtgenote?"
"Ja ik wil." Zei hij terwijl jij ervan moest blozen.
"(Y/n) neem jij Harry Styles tot je m'n en wettige echtgenoot?"
"Ja ik wil." Antwoordde je zonder twijfelen,terwijl Harry je trots aankeek.
"Dan verbindt ik jullie bij deze in den echte", hij wende zich tot Harry,"dan mag je nu de bruid kussen." Hij glimlachte en kwam naar je toe en kuste je,terwijl de hele zaal luid applaudisseerde.
Dat was de gelukkigste dag van je hele leven.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen