02 - What's wrong?

Niall –

Ik schrok enorm toen ik Zayn zag neervallen. Liam snelde naar hem toe en keek of hij nog ademde. Toen legde Liam hem op de bank van ons huis en haalde snel een ijszak uit zijn EHBO koffer. Liam had die koffer standaard op de gang staan. Hij was namelijk dokter.
‘’Niall…?’’ Klonk een zachte stem. Zayn. Ik ontwaakte uit mijn gedachten en liep naar hem toe. ‘’Zayn? Zayn!’’ riep ik blij. Ik legde mijn handen op zijn schouders. ‘’Zayn?’’ zei ik toen ik na 1 minuut nog geen reactie had. Ik schudde hem wild heen en weer. ‘’Niall, doe eens rustig!’’ Hoorde ik Liam zeggen. Ik slaakte een zucht.
‘’Sorry, ik ben alleen blij dat hij iets zegt!’’ Ik liet Zayn los en zuchtte alweer. ‘’Niall, ik heb zo’n gigantische koppijn en ik zie iets meer door mijn ogen.’’ Ik zei even niets meer.
‘’Wat is er eigenlijk gebeu-‘’ Zayn wou iets zeggen maar ik praatte er door heen. ‘’Zayn, doe maar even een dutje. Dan komen wij zo terug. Misschien kan je dan wel door je ogen kijken.’’ Suggereerde ik. ‘’Ja, oke.’’
Ik keek even naar hem en zag dat hij gelijk weer lag te slapen.
Het is ook wel logisch dat hij flauwgevallen was. Hij kon al wekenlang niet slapen. Zijn moeder was 1 maand geleden gestorven aan kanker. Waarschijnlijk was Zayn flauwgevallen aan oververmoeidheid.

Mijn gedachtes werden verbroken door Liam. ‘’Hey Ni, ik pak even een paracetemol voor Zayn, wil jij dan een glas water pakken voor als hij straks weer wakker is? En ohja, haal die ijszak van z’n voorhoofd af alsjeblieft!’’ Riep Liam toen hij al de trap op rende.
Ik zei niks maar ik vulde een glas met water en zette die op de salontafel. Uiteindelijk kwam Liam naar beneden met een paracetemol. ‘’Sorry Ni, wil jij op Zayn letten? Danielle vroeg of ik naar haar toe wou komen. Doei!’’
‘’Uhm… oke…’’ mompelde ik zacht toen Liam allang vertrokken was.

Even later hoorde ik gestommel en luid gepraat. Louis en Harry waren thuis. We woonden namelijk met z’n vijven.
‘’En Larry, hoe was het op jullie date?’’ Vroeg ik geïnteresseerd. Ze hadden nu al bijna 6 maanden maar ik was nog steeds zo blij voor ze. Ik noemde hun altijd Larry.
Louis grinnikte en keek even liefdevol in Harry’s ogen. Harry glimlachte lief terug.

‘’Lovebirds, ik vroeg jullie wat?’’ Ik wou geïrriteerd klinken maar dat lukte niet erg. Ik vond ze zo lief samen!
‘’Huh, ohja! Ja het ging goed.’’ En ze gingen gewoon weer verder met in elkaars ogen staren.
Ik zuchtte even en keek naar Zayn, die blijkbaar z’n ogen al open had.

‘’Wat is er met Zayn trouwens?’’ Zei Louis toen ik Zayn het glas water en de paracetemol aangaf.
‘’Niks bijzonders, alleen flauwgevallen.’’
Ik draaide me weer om naar Zayn.
‘’En Zaynie? Gaat het weer?’’ Hij knikte even maar viel daarna toch weer in slaap.

Harry keek rond en besefte toen iets. ‘’Waar is Liam?’’
‘’Oh, hij is naar Danielle, ongeveer al een uurtje.’’ Zei ik luchtig.
Harry knikte. ‘’Oh oke..’’ Toen hoorden we de voordeur weer open en dichtvallen. ‘’Speak of the devil!’’ fluisterde Louis met een grijns. Harry lachtte even maar zijn lach verdween toen er een huilende Liam binnenkwam.
Ik schraapte mijn keel. ‘’Liam, wat is er? Waarom huil je?’’ vroeg ik bezorgd…