5.

het leek op die Harry potter scène , waarneer Harry zijn toverstaf pakt , een rode gloed die hem omringde de wint die de boeken open deed gaan en de bladzijdes waaide om. Dit had Ryan nu met zijn muziek , de wind waaide om hem en Maddison heen , de bladeren suisden om hun oren , de muziek ging door net zoals Ryan die zong en later Maddison die de back-vocals deed.
Ay oh ay oh ay oh ay,
And the voices bang like the angels sing,
Were singing
Ay oh ay oh ay oh ay,
And we danced on into the night,
Ay oh ay oh,
Ay oh ay oh.

Maddison keek geamuseerd naar Ryan, die druk bezig was met muziek maken en zingen, ze moest een paar keer lachen en hij keek haar dan aan, Dankbaar, zijn ogen glinsterden en een paar keer gaf hij haar een knipoog met zijn hazelnoot bruinen ogen. Ze kon er bijna in verdrinken , maar ze bleef zwemmen en genoot van de muziek de ze hoorde.
Op een begeven moment zong ze mee , het leek alsof de tijd stilstond de wind begon harder te waaien en om hun heen, het leek wel alsof zij de enigste waren op de hei, het geluid dat ze samen maakte was hemels en ze kreeg het met de minuut warmer , prettig warmer. Ze had nooit gedacht dat ze met een , voor haar wildvreemde jongen, zo veel lol kon hebben. De wind bleef daar razen en in haar ooghoeken zag ze een vlindertje, het beestje vloog rondjes tussen Ryan en zijzelf , ze grinnikte nogmaals. Het beestje vloog omhoog , ze hield hem in de gaten . Tot dat hij helemaal naar boven was gevlogen de hemel tegemoet ze wou weer naar Ryan keek tot dat ze elkaars blikken kruiste , “Mooie vlinder” Het liedje was afgelopen maar de magie bleef hangen , de magie tussen twee personen. “Hij is net zo mooi als … jij” bloosend keek hij haar aan en zij was sprakeloos.

Wat had ik nou weer gezegd, ik kan haar pas een paar minuten, wat is dit ?
“Uhm ik bedoel , je bent erg mooi ik ben blij…-”
“Dat we vrienden zijn ? ”
“Ja” het door-de-nervositeit-gespannen-gezicht van Ryan ontspande zich weer, gelukkig ! hij keek beschuldigend naar Maddison , “Sorry , ik liet me gaan denk ik”
“Je bent niet de enigste” ook duidelijk opgelucht, stond ze op en ging op de eerste tak zitten, waarbij je voeten maar een paar centimeter verwijderd was van de grond. “Je maakt mooie muziek! Ik hoorde dat je santana speelde” “Ja het is een duet met santana als elektrische gitarist ,en Chad Kroeger als zanger en akoestische gitarist ”
“Aaah Chad kroeger” Ryan stond op en liep naar de zwijmelde Maddison, “Vind je hem leuk ?” lachend ging hij naast zijn nieuwe maatje zitten en keek haar grijzend aan. “Hij ziet er goed uit voor zijn leeftijd” met haar neus hoog in de lucht ,barsten ze in lachen uit.
“Tja … Meiden en hun idols ” Ryan keek naar de hemel waar sneeuw uit begon te vallen , het was bijna het einde van de herfst , Ryan kon niet wachten op kerst maar aan de andere kant wou hij dat het heftst bleef … of lente . Ryan was een familie mens en hield van de kerst en de sfeer die daarbij hoorde, maar als het winter was ging het sneeuwen , en met sneeuw had hij geen probleem , leuk juist ! Maar in de sneeuw kon hij geen gitaar spelen, daar was het veelte koud voor en met handschoenen aan is ook geen pan!
“Wat is er mis met onze idools ?”
“Jullie zien een jongen die in jullie ogen er goed uitziet, dan word je helemaal fan op het randje van stalker, en dan worden jullie uiteindelijk verliefd op die gast en gaan jullie met hem trouwen”
Maddison had verbaast naar Ryan gestaart, maar dit keer bleef hij niet terug staren hij ging door met zijn verhaal , “Althans jullie willen met hem trouwen, wat onmogelijk is omdat hij meestal in amerika woont, dan maken jullie hele toekomst plannen, dat je na school naar Amerika emigreert ”
De sneeuw had Ryan bereikt en hij voelde een koude vlok op zijn neus, en als snel volgde er meer. Te vrede en moe liet hij zich tegen de boom aan vallen, hij zat in een rare houding maar hing voor zijn gevoel toch lekker , wachtend op Maddisons reactie.
“Dus… huh ?”
“Zit ik dicht bij ? of ben ik ijs koud ?”
“Nou …” Maddison’s gezicht veranderde , in een duistere grimas en al snel wist Ryan waarom, met een super snelle hand beweging had ze de vlokjes verzameld dat op de tak lag en gooide het in zijn gezicht, ze sprong met een klein sprongetje van de tak en zorgde voor een ruimte aftand, tussen haar en Ryan.
Ryan viel van de schrik bijna van de tak maar hield zich goed vast een zijn goede vriend de boom, en ook hij sprong van de tak op de grond en rende achter Maddison aan.