14. Should I stay or should I go?

Voorzichtig ga ik rechtop zitten en luister naar wat Remi te zeggen heeft. 'Dat meen je niet' en Damon staat op om met Remi mee te lopen naar een andere kamer. Verdorie. Ik zet mijn zintuigen op scherp en luister aandachtig. 'Ik zweer het je, we zijn echt ZO dichtbij''Ja, dat zeiden ze 4 jaar geleden al, en we weten allebei wat ons dat heeft opgeleverd''Damon, ik meen het. Dit keer weten we het zeker' Ik hoor Damon luid zuchten 'Prima, maar als we het dit keer weer vals alarm is dan weet je wat je te wachten staat' en ik zie Remi weg lopen. Snel draai ik me om en doe alsof ik niets heb gehoord. Damon komt terug gelopen. Hij gaat naast me zitten 'Waar ging dat over? Waarom zijn jullie naar het wapen op zoek dat Originals dood?' en hij kijkt me schaap achting aan 'Omdat we van de Originals af willen?' en ik zie een lichte grijns op zijn gezicht verschijnen 'Maar niet van alle Originals hoor, maak je maar niet druk''Natuurlijk wel! Het gaat hier wel om mijn familie ja!' roep ik boos uit en sta op van de bank. Damon rolt met zijn ogen 'Jezus Chris, doe niet zo irritant. Je weet toch zelf ook wel dat elke vampier op deze wereld wel een probleem heeft met de Originals?''Dat is niet waar!' bries ik boos en ik zie de grijns op Damon zijn gezicht groter worden 'God, wat ben je toch sexy als je boos bent Chris''Noem me niet steeds zo!' en ik loop de trap op naar boven. Boos begin in mijn spullen in te pakken en ik hoor een zacht klopje op de deur. Ik draai me boos om 'WAT!?' en ik zie Elena geschrokken in de deuropening staan. 'Oh sorry Elena, het was niet mijn bedoeling om tegen je te schreeuwen. Ik dacht dat je Damon was' Ze knikt voorzichtig en doet een stap de kamer in 'Wat ga je doen?''Ik pak mijn spullen. Damon heeft zijn punt gemaakt. Hij wil me hier niet hebben' en ik kijk even naar de stapel kleding in mijn koffer. 'Dus ik ga maar weer eens''Jammer, ik had je graag willen leren kennen' en ik trek een triest glimlachje 'Dan ben je de eerste' en ik draai me naar de kast voor mijn ondergoed, als ik me bedenk dat ik niet zomaar die la open kan trekken met haar in de buurt. Ik kijk haar lichtelijk geamuseerd aan 'Zeg Elena, zou je het leuk vinden om vanavond nog een keertje met me uit te gaan voor ik ga? Dan neem je Stefan mee en gaan we gezellig wat drinken' en ze knikt vrolijk. 'Lijkt me gezellig Christina' en ze draait zich om. Ik hoor haar voetstappen op de trap en de deur van de keuken opengaan. Terwijl Elena druk begint te praten tegen Stefan, loop ik snel naar de la en haal het wapen er uit. Waar laat ik dat stomme ding zo lang? Ik kijk de kamer rond en zie mijn beautycase op de dressoir liggen. Perfect. Ik draai het slot open en leg het wapen er voorzichtig in. Ik klik hem dicht en draai de code weer weg. Ik leg hem in mijn tas en leg er wat kleding overheen. Dan rits ik de tas dicht en loop naar beneden.
'Zie ik er uit alsof ik een dienstmeid ben?' roept Stefan gefrustreerd uit en ik giechel zachtjes 'Nee, je hebt je dienstmeisjes kostuum niet aan' en hij kijkt me geïrriteerd aan 'Grapje! sorry' roep ik uit en hij knipoogt naar me. 'Maar natuurlijk krijg je wat te drinken Chris' en hij trekt de koelkast open om er een flesje uit te halen. Hij gooit hem naar me toe en ik draai hem snel open 'Dorst, zo'n ontzettende dorst!' en ik neem drie grote slokken. 'Dankje!' en ik kijk Elena aan 'Hoe laat wil je afspreken vanavond?''Euh… half 9?''Goed plan, ik zorg dat ik klaar ben!' en ik zend nog een laatste glimlach de keuken in voordat ik naar de voordeur loop. Ik ga maar eens de stad in.