Julia

Vandaag is de dag, de dag dat ik en isabel op kamp gaan we hebben hier zo lang naar uitgekeken, even lekker weg met zijn tweeën en nieuwe vrienden maken.

dit was onze eerste keer dat we op kamp gingen we waren natuurlijk in groep 8 wel geweest maar das toch anders als dit, dit was een kamp voor jongeren die zich verveelde in de zomervakantie en nieuwe mensen wilde leren kennen. na heel lang zeuren mochten we van onze ouders, en vandaag is dan toch de dag dat het gaat gebeuren. Isabel had vannacht al bij mij geslapen zodat we er samen heen konden. de koffers waren al ingepakt en we waren er al helemaal klaar voor...

MAAAAAM, kom je nog we willen gaan, ja ja zegt mama ik kom al we komen echt wel op tijd hoor. jaa maar we willen zo graag roepen isabel en ik in koor, nou kom dan maar dan leggen we de koffers in de kofferbak en dan gaan we. en zo snel als we konden pakten we onze koffers, die natuurlijk bommertje vol zaten met spullen die we eigelijk niet nodig hebben. en leggen ze in de kofferbak. onderweg zingen we keihard mee met elk liedjes op radio, tot we er zijn. we komen aan op de locatie en het is prachtig er staat een groot gebouw dat is omringd door gras waar allemaal plekjes zijn gemaakt waar je kan zitten in de verte zien we een groot meer en ook een volleybalveld. mama parkeert de auto en we lopen naar de veranda van het gebouw waar al mensen op ons zitten te wachten.

hallo, zegt een man ik ben Arjan ik ben een van de leiders jullie zijn vroeg, Isabel en ik kninken jaa we hadden er zo veel zin in zegt isabel. nou dat is mooi zegt hij de rest van de leiders ontmoeten jullie zo, Ga maar vast naar binnen en leg je spullen maar in de gang.

Isabel en ik doen precies wat Arjan zegt en komen in een grote woonkamer terecht waar allemaal banken staan we gaan op eentje zitten, al snel komen er veel meer kinderen aan, we praatten wat met de kinderen aan onze tafel en dan komt er een grote groep binnen lopen, maar mijn ogen gaan maar naar 1 iemand.

snel tik ik Isabel aan en knik naar de groep wat? zegt isabel lachend dat is daan, je weet wel daaan? isabel kijkt me raar aan, owwhhh zegt ze dan van Mainstreet, jaa zeg ik. dan tikt het meisje tegen over me me aan, je moet rustig doen bij hem in de buurt en niet laten zien dat je mainiac bent dan denkt hij meteen owh das weer een mainiac hij komt vast ook voor zijn rust? ik knink ja klopt je hebt gelijk en ik glimlach ze glimlacht terug. we moeten wachten tot dat iedereen er is maar ik kan maar 1 kant op kijken en dat is de kant van daan, alleen ziet hij mij niet. dan wordt er op een pan geslagen en kijkt iedreen naar de deur daar staan 4 mensen. hallo zegt er een ik ben Lisa, dit zijn Arjan, Luuk en Anne wij zijn de leiders van het kamp en je kunt altijd alles aan ons vragen. uitleg doen wij straks we gaan eerst de kamers indelen. we noemen eerst alle kamers met de kinderen op en dan gaan we per verdieping er heen, er zijn kamers voor 8 mensen, 4 mensen en 2 mensen, we hebben mensen ingedeeld op basis van de informatie die jullie ons gegeven hebben, als er problemen zijn geef dat dan optijd aan, iedereen kninkt en dan beginnen ze met namen op noemen, en dan verdieping 3, op kamer 1 lizzy, jasmijn..... kamer 2: Isabel & Julia, ik kijk julia met een glimlach aan een kamer lekker voor ons zelf. op Kamer 3: Daan... en meer hoor ik niet omg hij zit op de zelfde verdieping als mij tegen over mij hoe ga ik dan ooit normaal doen als ik hem zie. na dat ze alle kamers hebben opgenoemt lopen wij ook eindelijk naar boven met onze koffers gellukig is er een lift en hoeven we niet 2 trappen op met al die koffers, de groep van daan loopt ver achter ons dus ik zie hem niet. we lopen onze kamer binnen en zien 2 bedden staan 2 kaptafel 2 kasten en een televisie ook is er een mooie badkamer en gooien onze koffers neer en springen op ons bed, owh dit gaat zo een topvakantie worden zegt isabel, inderdaaad!