Kurt 24

'Jongens, Ik ga vast voor dat ik moet kotsen.' zeg ik en loop bij de auto vandaan. 'Heey Kurt?' roept Sam, ik draai me om, 'Wat denk je wat wij iedere keer moeten doen als jij en Blaine bezig zijn?' roept hij en gaat weer verder met waar hij mee bezig is. Ik voel iets leegs borrelen in mijn buik. Ja ik voel me leeg zonder Blaine, gewoon niet compleet. Ik plof neer op het bankje en tover mijn mobiel te voorschijn. Langzaam ga ik al de foto 's van Blaine en mij langs.

Er legt iemand een hand op mijn schouder, Ik spring een meter in de lucht, en draai me om. 'Heey, Ik zag je zitten en je deed me aan iemand denk, Jij bent Kurt Hummel toch?' vraagt de jongen die me vaag bekend voor komt. 'Ja dat klopt, jij doet me ook aan iemand denken maar ik weet niet aan wie.' beken ik. 'Okay, je hebt misschien niet de beste herinneringen aan mij, maar ik ben Starchild.' zegt Starchild of te wel Elliott de populairste jongen op de school die ik jaren geleden de rug had toe gekeerd. 'Wow Elliott, ik moet zeggen je ziet er echt een stuk beter uit als dat ik je herinner.' 'Dat moet jij zeggen. Maar ik denk dat ik even met je moet praten over wat er toen is gebeurd, eigenlijk wat er na is gebeurd met mij.' zegt hij en kijkt me aan. 'Wil ik het weten? Ik bedoel jij was altijd de badass.'zeg ik lachend. 'Ja eigenlijk wel, toen jij van school af ging toen.. besefte ik iets.' hij stopt even om naar woorden te zoeken. 'Ga alsjeblieft niet zeggen dat je besefte dat je eigenlijk Gay bent.' Hij kijkt me met grote ogen aan, 'Dan moet ik je teleur stellen, Ik ben Gay.' mijn mond valt open 'Maar je had altijd meiden om je heen.' zeg ik stamelend, 'Oké, Ik zal je een foto laten zien van mijn vriendje en mij, je mag zelf oordelen goed?' zegt hij met een stem alsof er iets achter zit. 'Oke, maar waarom vertel je me dit terwijl we elkaar meer dan vijf jaar niet meer hebben gezien?' vraag ik, maar ik krijg eerst geen antwoord op mijn vraag, ik krijg een foto te zien van Starchild en zijn boyfriend. 'Jullie zijn zo schattig samen.' zeg ik en kijk hem even aan en zie hem blozen. 'Ik vertel je dit omdat...Jij degene was waardoor ik er achter kwam dat ik Gay ben. Kurt ik ben jou nooit vergeten. Ik heb je gezocht, om je te vertellen wat ik voor je voelde. Tot ik hoorde dat je de stad had verlaten.' Ik kijk hem aan en veeg de tranen uit mijn ogen. 'Elliott, dat is so cute. I don 't know what to say.' ik val stil en kijk weg. 'Zeg dan wat er met je was toen je net hier zo alleen zat.' Hij komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. 'Ik voelde me alleen, mijn vriendje is een aanklacht tegen zijn beste vriend aan het in trekken en de vrienden met wie ik een wandeling zou maken liggen elkaar af te lebberen in de auto.' zeg ik met een vermoeide zucht. 'O, lekker is dat. Ik voel me ook niet compleet zonder my boyfriend, maar toch ben ik hier om jou te zoeken.' Ik leg mijn hoofd in mijn armen en zucht 'Waarom? Je bent gelukkig met je vriendje toch?' 'Dat klopt, maar ik zie je vader nog weleens Kurt, ik zie hoe erg hij je mist. Ik denk dat het hem goed zal doen als je weer naar huis kwam.' Hij knijpt me in de schouder, Ik kreun en probeer de tranen te stoppen maar het helpt niet. Elliott legt zijn hand op mijn hoofd en trekt me tegen zich aan. 'En toen lag ik te huilen op de schouder van de populairste gay-person who I ever met en woe ik vijf jaar al niet meer heb gezien.' zeg ik. Elliott begint te lachen, 'Kurt, ik ben jou nooit vergeten.' hij kijkt me aan met de blik die ik vroeger ooit leuk vond voor dat ik Blaine tegen kwam. 'Ik ben jou ook nooit vergeten.' fluister ik. 'Wacht? jij vond mij..' Ik knik, en kijk beschaamd weg. Ik voel zijn hand op mijn wang die me weer terug brengt naar zijn ogen. De ogen die steeds dichterbij komen, even twijfelt hij en kust me. Even twijfelend kus ik hem terug, maar al gauw trek ik me terug, 'Wat is is er, ben ik te slecht?' Ik schud mijn hoofd, 'Nee, maar jij hebt een vriendje en ik heb een vriendje, die een hoop voor me op gegeven.' zeg ik. 'Je hebt gelijk, maar blijven we elkaar wel zien als vrienden?' Ik kijk hem aan en hoor achter ons Samcedes roepen, 'Kom loop met ons mee.' zeg ik en spring op en loop naar Samcedes toe en trek Elliott met me mee.