Hoofdstuk Zeven - Worthy

NOLA
Nola sloeg gefrustreerd de bal naar de overkant, waar een ballenjongen ze voor haar op raapte. Het was nog steeds niet goed tussen haar en June, sterker nog, ze hadden de rest van de week niet meer met elkaar gepraat. Nola wist dat ze stom had gedaan maar ze wist niet wat ze moest doen om het goed te maken, ze had het gevoel dat June nog steeds boos op haar was, en daar had ze natuurlijk alle reden voor. Nola sloeg zo hard tegen de bal dat hij het veld uit vloog en tegen iemands hoofd aan kwam. Nola bleef een paar seconden geschrokken staan en rende toen naar de persoon toe. “Sorry!” riep ze uit, “Ik sloeg weer eens veel te hard! O god, ik moet echt beter op letten! Doet het pijn? Moet ik wat voor je halen?” Het meisje haalde pijnlijk een hand over haar voorhoofd, “Nee, het gaat wel.” ze keek op en er schoot een blik van herkenning door haar gezicht, “Zit jij niet bij mij op school?” Nola keek wat beter en herkende het meisje toen inderdaad, “Klopt, nu je het zegt! We zitten bij elkaar met Spaans en geschiedenis!” ze stak haar hand uit, “Ik ben Nola.” Tristen pakte Nola's hand aan, “Ik ben Tristen.” “Tennis jij ook?” Vroeg Nola. Tristen schudde lachend haar hoofd, “Nee, daar zou ik niet zo veel van bakken. Ik ben net aangenomen voor achter de bar voor vier dagen per week, ze hadden nog iemand nodig.” “O” zei Nola lachend, “Wat leuk! Dan zal ik je nog wel vaker zien!” “Ga jij vanavond nog naar het feest bij Max?” O god, dacht Nola, verkeerd onderwerp. Ze beet op haar lip en probeerde haar gezicht in plooi te houden, “Ja... nee... Ik...” Tristen keek bezorg, “Gaat alles goed?” Nola schudde haar hoofd, “Ik zou er waarschijnlijk heen gaan met mijn beste vriendin, maar we hebben ruzie omdat ik wat stoms heb gezegd.” “En je beste vriendin komt wel?” vroeg Tristen. Nola knikte. “Dan denk ik dat het maar beter is dat je het goed maakt, ze vergeeft je vast wel, het is je beste vriendin!” zei Tristen, en ze gaf Nola een bemoedigende glimlach. Nola knikte, “Je hebt gelijk... Ik ga me dan maar bereiden op het feest.” Tristen grijnsde, “Dan zie ik je vanavond!”


CANDIE
Candie keek op de klok, ze moest haar maskertje nog een paar minuutjes laten zitten. Beverly en Vanessa zaten naast haar zich klaar te maken voor het feest. Ze hadden de hele middag geshopt voor beauty producten zodat Candie er prachtig uit zou zien, Max moest haar wel willen vanavond. “Max zal je vast onweerstaanbaar vinden!” zei Vanessa en Candie glimlachte, dat wist ze.
Niet leek echter minder waar, een paar uur later. Het feest was in volle gang en het zou een geweldig feest zijn... als Max niet alleen maar oog had voor Tristen. Candie was al een miljoen keer langs gelopen maar hij had haar niet eens een blik waardig gekeurd. “Nu heb ik er genoeg van” mompelde Candie tegen Vanessa en ze liep op Tristen en Max af. “Hee Max!” riep ze boven de muziek uit. “O, hoi Can.” zei Max met het enthousiasme van een dood paard. Candie boog zich voorover en fluisterde in zijn oor, “Kom eens mee, ik moet je wat laten zien.” Max verontschuldigde zich bij Tristen en liep met Candie mee. Ze liepen de gang op. “Waar wilde je precies naartoe?” Candie pakte zijn hand en deed de deur open van een van de gastslaapkamers op de gang. “Ik weet dat je me wilt” zei ze en ze duwde Max op het bed en begon hem uit te kleden, “En jij weet dat ik je wil.” “Stop” zei Max, en hij duwde Candie van zich af, “Wat is er mis met jou? Het feest is bezig en ik ben de gastheer! Wil je dit niet voor een wat specialer moment bewaren?” Candie kneep haar ogen tot spleetjes en stond woest op, “Wat er mis met mij is? Wat is er mis met JOU?! Je verkiest die stomme Texas slet boven je eigen vriendinnetje! Dit is echt ongelooflijk!” Woest stormde Candie de kamer uit en liep ze op Vanessa en Beverly af. “Hij duwde me gewoon van zich af, dat kind heeft hem compleet gemanipuleerd. Wat een eikel.” zei ze boos en ze keek woedend naar Tristen die op dit moment met een paar mensen stond die praten die háár leuk moesten vinden in plaats van Tristen. Ze liep naar de bar en bestelde het sterkste wat er was, die klootzak van een vriendje van haar wist niet wat hij miste!


NOLA
Nola parkeerde haar auto voor Max' huis en sprak zichzelf nog een laatste keer moed toe. Ze moest naar binnen, June was daar en ze moest sorry zeggen. Ze liep richting de deur, die open stond en kwam in een gigantische ruimte waar overal mensen stonden te dansen, te zoenen of te praten. Hoe ging ze June hier ooit vinden?! Op dat moment liep Jerry langs, een jongen uit haar klas. “Jerry!” riep ze, “Heb jij June gezien?” “Ja” zei Jerry, “Ze liep net de gang op geloof ik.” “Oké, bedankt” zei Nola en ze liep de gang op. Daar ontstond probleem twee, de gang had vijf deuren. Voorzichtig probeerde ze de eerste deur, geschrokken deed ze hem weer dicht, verkeerde deur... Ze liep door en net op dat moment kwam June de deur voor haar uitgelopen. Ze stopte toen ze Nola zag. “Ik was naar je op zoek” zei Nola. “Waarom?” “Om sorry te zeggen voor wat ik zei over jou en Chris...” June glimlachte met waterige ogen, “Het spijt mij ook... Ik ben veel te lang boos gebleven. Het loopt gewoon niet zo lekker tussen mij en Chris en toen zei jij ook nog dat... Ik kon het gewoon even niet meer hebben allemaal...” June haalde een hand door haar haren, “zand erover?” Nola glimlachte, “Zand erover.”


CANDIE
Candie nam boos een slok van hier tiende -of elfde- drankje, ze kon gewoon niet begrijpen waarom Max haar had afgewezen. Ze was niet zomaar iemand! Zij was Candie Matthews! Alles bewoog in wazen om haar heen en ze had een dof gevoel in haar hoofd van de drank. Ze had iets te veel op. Ze keek rond en zag Brody op een stoel zitten met twee meisjes op zijn schoot. Ze bedacht wat Max ervan zou vinden als ze seks zou hebben met Brody. Dat zou hem eens op zijn plek zetten. Dan zou hij spijt hebben dat hij haar zo had behandeld. Nu ze er zo over na dacht, eigenlijk was het zo'n slecht idee nog niet. Ze liep richting Brody. “De striptent is een paar straten verderop” zei Candie met een valse glimlach tegen de twee meisjes, “Opgedonderd.” De twee meisjes knikten, want dit was tenslotte Candie met wie ze te maken hadden, en ze liepen snel ergens anders heen. “Waar was dat voor nodig?” vroeg Brody met een opgetrokken wenkbrauw. Candie nam de plaats in van de meisjes, “Misschien was ik wel een beetje jaloers.” Brody kreeg grote ogen, “O, ja?” Candie ging iets verzitten en haalde haar hand langs Brody's kaak, “Ja, als je aan dezelfde dingen denkt als ik loop je nu onopvallend achter me aan” fluisterde ze en ze sloop richting de gastenkamer waar ze een paar uur geleden nog was afgewezen door Max. Brody liet zich dat geen twee keer zeggen en liep achter Candie aan. Brody liep achter Candie naar binnen en Candie deed de deur dicht. Brody legde zijn handen om haar middel en trok haar tegen zich aan, “Je wil niet weten hoe lang ik dit al heb willen doen” zei hij en hij begon haar te zoenen. Candie zoende gretig terug en liet Brody haar jurk uit trekken. Ze gingen op het bed liggen en Brody begon haar beha open te maken, “Ze zeggen dat de chicks van je vrienden het lekkerst in bed zijn.” Op dat moment voelde Candie zich weer helder. Snel stond ze op en deed ze haar jurk weer aan. “Jij bent mij niet waard” zei ze en ze liep het huis uit, weg van het feest.