De 100e Hongerspelen - 272

“Mevrouw, ik beloof u dat u van niemand hier iets te vrezen heeft”, zei Peli.

Die middag kwamen de resultaten langzaam binnen. Zeven, Elf, Drie en Zes stemden voor, allen met een ruime meerderheid. In District Eén verloren ze nipt van Snow, terwijl er uit Negen een nipte overwinning kwam. Ook Vijf stemde voor. De eerste echte tegenslag kwam uit District Twee, waar Snow met een ruime meerderheid gewonnen was. Al hadden ze verwacht dat Snow daar meer kans maakte, de verpletterende cijfers deden hen toch even schrikken. Twee was een behoorlijk groot district. Maar ze hadden niet bang moeten zijn. Uit Vier kwam een grotere overwinning dan ze hadden durven hopen. Toen Negen en Tien vlak na elkaar lieten weten dat ook zij voor Katniss stemden, barstte er een overweldigend gejuich los in het bovenste appartement van het trainingscentrum. Ze hadden veel meer stemmen voor Snow verwacht, overal. Alleen de stemmen van het Capitool waren nog niet geteld, maar hoe dan ook was Katniss gewonnen. Maar toen het bericht kwam dat er zelfs in het Capitool een overweldigende meerderheid op Katniss had gestemd, hoewel ze toch eerlijk had aangekondigd dat ze een deel van hun luxe zou inperken, kon niemand hun opluchting, hun plezier en hun enthousiasme nog temperen.
“Katniss for president!”, schreeuwde Haymitch, die na elke overwinning een glas sterke drank had genomen. En voor deze ene keer was er niemand die daar nog problemen mee had.
Hun feestje duurde tot laat in de nacht, de families van de waarnemers gingen naar huis en ze kregen bezoek van Amethyst, die kwam melden dat Snow gevangen was genomen nadat hij geprobeerd had de stemmen te vervalsen en mensen te chanteren door hun kinderen vast te houden.

De volgende ochtend had niet alleen Haymitch een kater, maar desondanks was de sfeer nog steeds bijzonder opgetogen.
“Nou, mevrouw de presidente, wat gaat u nu doen?”, vroeg Inne lachend.
“Eerst en vooral van die kater af komen”, zuchtte Katniss, maar ze lachte erbij. Die vreselijke hoofdpijn stelde nog steeds weinig voor bij het fantastische gevoel dat hun overwinning veroorzaakte. “Ik denk dat ik straks Caesar Flickrman nog maar eens een bezoekje breng om mijn overwinning aan te kondigen.”
“Ik zal hem wel waarschuwen”, beloofde Peli.
“Katniss, mag ik naar mijn moeder?”, vroeg Adriënne.
“Natuurlijk”, beloofde Katniss meteen.
“Zonder bewaking bij?”, vroeg Adriënne hoopvol. “Ik bedoel, ik heb niets tegen jullie, maar…”
“Ja”, zei Katniss met een glimlach. “Wat mij betreft zijn jullie vrij.”
“Echt? Geweldig!”
“Maar ik hoop dat ik nog op je kan rekenen als ik hulp nodig heb?”
“Natuurlijk, mevrouw de presidente.” Adriënne maakte een buiging.