Spannend!!!!!!!!!

(Daan)


Het is inmiddels Woensdag. Vanmiddag heb ik dat gesprek met dat onbekende figuur. De afgelopen dagen heb ik nauwelijks met Emma gepraat gewoon omdat ik het niet kon. Telkens wanneer ik haar zag moest ik aan vandaag denken en vroeg ik me af of de foto's nou echt of nep waren. Ik weet dat het slecht van me is maar ik kon het gewoon niet. Als ik zo door ga heb ik onze relatie al verpest voordat ik het gesprek heb. Daarom ben ik ook wel weer blij dat ik vandaag eindelijk weet wie dat figuur is. Zodat ik Emma er mee kan confronteren en als het nodig is goed maken. Ik zucht eens en kijk op mijn horloge 13.30. Nog een half uur wachten. Ik loop naar beneden en direct komt Emma naar me toe gelopen. Zeg Daan kunnen we misschien even praten. Ik knik en loop achter haar aan. Daan kun je me alsjeblieft vertellen wat ik verkeerd gedaan heb, ik vind deze ruzie echt niet leuk en ik hoop echt dat we het kunnen uitpraten. Waarom doe je zo tegen me? Shit nu denkt Emma dus dat ik boos op haar ben terwijl ik dat niet eens ben nouja ik weet niet wat ik moet denken. Zij en Rein en daarna zij en Nils en vervolgens ook nog eens al die foto's. Ik kijk in Emma haar betraande ogen. Ik kan het je nu niet vertellen want ik moet zo echt weg. Maar onthoud dat ik van je houd en dat nooit zal veranderen. Ik druk een kus op Emma haar lippen en loop richting de deur. Daan? Ik draai me om. Emma staat er nog steeds even verbaasd Waar ga je naar toe? Ik dacht echt dat je het meende toen je net zei dat je van me houd maar waarom loop je nu dan weer weg. Zo kunnen we het toch nooit uitpraten zegt Emma een tikkeltje kwaad.Ben je soms verliefd op een ander en durf je me het niet te vertellen want als dat zo is moet je het me echt gewoon zeggen hoor zegt Emma nu echt kwaad. Sorry Em, ik leg het je vanavond allemaal uit maar ik moet nu echt weg. Boos haalt Emma haar schouders op en rent weg, Laat ook maar schreeuwt ze terwijl ze uit zicht verdwijnt. Ik wil er achter aan rennen maar bedenk me dat ik ook graag wil weten wie ons dit aan doet en besluit daarom naar het Strand te gaan. Ik loop naar buiten en zie Emma op een bankje zitten met naast haar Rein die haar zachtjes probeert te troosten. Geërgerd schud ik mijn hoofd. Ja joh en dan nog aan mij vragen wat ze verkeerd gedaan heeft. Mijn kwade gevoel komt naar boven en ik ben eigenlijk wel benieuwd wat dat vage figuur me gaat zeggen. Na nog geen kwartier lopen kom ik bij het strand aan. Eerst zie ik niemand staan maar terwijl ik me omdraai zie ik vanuit de verte iemand naar me zwaaien. Oke Daan je kunt nu nog terug zeg ik zachtjes tegen mezelf. Oke dat is ook wel weer laf dus loop ik verder. Wanneer ik nog maar honderd meter verwijderd ben van die persoon. Zie ik opeens wie het is. Ja joh alsof ik geen ander kon verwachten. Tuurlijk heeft Emma niets met Rein. Deze persoon probeert ons alleen maar uit elkaar te krijgen. Ik loop verder eens kijken wat ze zeggen heeft.