Verjaardag

Cait sta toch eens op' roept mijn moeder.Snel roep ik terug:'mam laat me toch gerust'.Ik liep geeuwend naar de badkamer.Ik bekeek mezelf in de spiegel en denk wat ik nu moet dragen . Misschien iets triestig.Het is nog altijd 11 november.Of dan toch maar iets opgewekt.Klunzig loop ik van de trap.Mijn moeder staat al een pannenkoek te maken.'Hoeveel keer moet ik nog zeggen dat ik dat niet meer lust en ik ben geen kind meer hé'.Hé moet je niet blij zijn het is overmorgen jouw verjaardag trouwens wat zou je willen voor jouw verjaardag',zei ze veel te opgewekt.Tegenpruttelend liep ik de deur uit en liep naar het huis van mijn beste vriendin.ZE is er niet of wel.Haar fiets staat niet buiten.Dat is vreemd.IK kijk dan maar eens door de ruit.Ha daar staats ze.Ze staat daar samen met een ander meisje.IK zie haar soms wel eens op school.Ik doe de deur open en ze stopen met praten.Raar!Maar dan komt ze naar me en heeft me een knuffel.IK vroeg:'hey als ik het mag vragen, maar wat doe jij hier, niet erg bedoeld hoor'.Ze stelde haar voor:'Ik ben Liesbeth.Ik ben een vriendin van Lies.We werken samen aan een project voor school'.'Kom je'Zei ik haastig. 2 dagen later stond ik op.Mijn moeder stond met een taart en een cadeau voor mijn neus.Ik deed met tegenzin het pakje open.Eerst die van mijn broer.Hij gaf mij een hoefijzer en een klavervier.Het was uiteindelijk vandaag de 13,vrijdag de 13.Van mijn moeder kreeg ik een gouden klokje.Het was eigenlijk niet zo slecht.Liep zo de deur uit.Ik zag Lies staan.Maar ik struikelde over een domme steen.Lies zag me en liep naar me toe.Op school ging alles goed eigenlijk.Maar toen zag ik Lies over me zeggen dat ze me ging laten vallen voor Liesbeth.Ik liep boos uit school.Het was het ergste dat er was gebeurd.We kende elkaar al sinds we klein waren.Ik liep over straat.Lies riep zo hard mogenlijk:'STOP'.