Chapter 4.

Tyler’s perspectief

De zoemer ging & spaans was eindelijk voorbij. Er leek wel geen eind aan te komen. Iedereen liep naar het gymlokaal en ik liep er maar wat achteraan met Drake. We kleedde ons om & we gingen naar binnen.
"Jongens! Meisjes! Ik ben weer blij dat jullie er zijn. We gaan vandaag treffballen!" zei de leraar. Ik hoorde iedereen "nee" zeuren. De leraar kwam naar mij toe gelopen. "Jou ken ik nog niet." Hij duwde me met zijn dikke buik tegen de muur aan. Hij was zo groot als een huis en had een omvang van een koelkast. "Ik ben Tyler. Tyler Stewart." zei ik gespannen. "Oh Tyler. Natuurlijk. Tyler! Ik ben Meneer Hoffman. Als je de les niet meer kan volgen, dan laat ik je nog harder zweten!" zei hij streng. "Moet wel lukken toch?" zei ik, in een poging om grappig te zijn.
Hoffman grinnikte en liep in rondjes voor de leerlingen. "Dames & heren. Warming up! Beginnen bij Sit-Ups, Push-ups & Sprinten en daarna beginnen we gelijk met de cool-down." De leerlingen bleven allemaal fijn staan. "BEGIN DAN!" Iedereen zocht een plekje in de gymzaal alleen vreemd genoeg bleven Soraya en ik over.
‘Tyler, kom op’ zegt Soraya terwijl ze op de grond gaat liggen ‘Hou jij mijn enkels even vast terwijl ik even op warm ? ’ vraagt ze terwijl ze me lief aankijkt.
Ik glimlach terug en loop naar Soraya. Ik ga op m'n knieën en pak haar enkels vast. "hoeveel sit-ups moeten we doen?" vraag ik. "20 denk ik. Ik ga er ook echt niet meer doen." antwoorde Soraya. Ik grinnikte want ik wist dat ze niet graag zou zweten. Dat had ik al in mn hoofd. Zo'n meisje is Soraya gewoon niet. Ze begon met haar push-ups & terwijl ze dat deed kwam de geur van haar heerlijke parfum mijn kant uit. Ik kon het niet weerstaan om even mn ogen dicht te doen en de geur op te snuiven. Gelukkig had ze het niet in de gaten want ze had me vast en zeker voor een gek uitgemaakt. Bij de 19e sit-up stopte ze in een keer recht voor mn neus. Ze keek recht in mn ogen. Het was me nog niet opgevallen dat ze zo'n mooie blauwe ogen had. "Snap out of it, Tyler!" dacht ik bij mezelf. Maar ik kon mn ogen maar niet van haar af houden.
Uit mn ooghoek zag ik dat Hoffman onze kant uitkwam. "Niet te intiem he! Doorgaan!" zei hij streng. "Maar ik ben al klaar!" antwoorde Soraya geirriteerd. "WISSEL DAN! CHOP CHOP!" schreeuwde Hoffman. Dat deed hij zo hard dat alle ogen op ons was gericht.
We wisselden om en nu zat ik op de vloer. Soraya pakte m'n enkels stevig vast & knikte. Ik begon met mijn sit-ups. Ik had nog zo tegen mezelf gezegd om me niet uit te sloven maar toch deed ik het. Ik voelde deze onwijs sterke aantrekkingskracht. Ik weet niet of Soraya het ook voelde maar ze keek alsof ze me op wilde eten. Waar ik geen problemen mee heb eigenlijk. Ik grinnikte bij de gedachte.