Exo 30.

“Ja?”
Didi wil net zijn mond open doen als Freddy binnenkomt. Hij zucht geïrriteerd.
“Didi, moet jij niet aan het zwembad zijn?” vraagt die.
Paula grinnikt en kijkt even van Freddy naar Didi, voor ze zich weer over haar werk buigt.
“Eh.. Ja.. Ik eh.. Ik ga al!” Hij kijkt Paula nog even glimlachend aan en loopt dan de receptie uit. Paula kijkt hem met een glimlachje na en zucht. Hij is zo leuk. Ze zal nooit begrijpen hoe het komt dat ze niet vroeger inzag dat ze hem zo leuk vond.
“Zo, zo.. Paula.” Grijnst Freddy.
“Wat?” ze kijkt hem vragend aan.
“Jij en Diederik.” Hij knipoogt en loopt verder, richting de koffieshop.
“Oh, dat is..” ze ziet hoe Freddy door de deur verdwijnt en zucht weer. “.. niets speciaals hoor.”

Femke is net klaar met animatie als Tim aan komt lopen.
“Femke!” lacht hij.
“Hey, Tim.” Zegt ze neutraal. Ze heeft op dit moment niet echt ergens zin in. Het enige wat ze wil is Stef zien.. of tenminste zeker zijn dat alles goed met hem gaat. Ze hoopt dan ook dat Robin snel terug komt.
“Ik had een vraagje..”
“Ja?” ze ruimt de spullen op en wacht geduldig op zijn vraag. Ze is eens benieuwd.
“Mijn kuisproduct is op.. En ik weet niet goed waar ik nieuw moet halen, of zo.”
Ze lacht even. “Oh, het is dat maar.”
“Wat anders?” vraagt hij.
Femke haalt haar schouders op terwijl ze de sporttas over haar schouder heft. “Ik weet het niet, ik had iets serieus verwacht.”
Tim grinnikt even en haalt dan ook zijn schouders op. “Niet dus.”
“Ik zal je wel even tonen waar het staat.” Zegt Femke tenslotte.

Als iedereen ’s avonds in de koffieshop zit komt Freddy met een glimlach binnen.
“Ah, mijn personeel!” grijnst hij.
“Dag, papa.” Femke geeft hem een kus op zijn wang en gaat dan weer op haar stoel zitten.
“Hoe schattig.” Lacht Os.
Mellanie geeft hem een tik tegen zijn hoofd, waardoor Paula in de lach schiet.
“Seg!” fluistert Os verontwaardigd.
“Mag ik even jullie aandacht?” vraagt Freddy dan.
Iedereen wordt meteen stil en ze kijken hem allemaal afwachtend aan. De laatste keer dat hij een mededeling, of zo, had was toen hij hun had gezegd dat ze niet mochten gaan paintballen.
“Wel, zoals jullie weten is de eerste maand bijna halverwege,” begint hij, “en we hebben zo de gewoonte om aan het einde van de eerste maand een feestje te geven..”
“Yes! Feestje!” grijnst Os.
“Ja, ja..” lacht Freddy, “maar niet zomaar een feestje..”
“Oh?” vraagt Didi. “Weer een themafeestje?”
“Zoiets..” Freddy kijkt zijn team met een grijns aan. “Ik denk dat het misschien eens een leuk idee is om..”
“Om..?” Mellanie haar ogen worden groot, terwijl Paula en Femke allebei op het puntje van hun stoel gaan zitten.
“Ik wil dat jullie een echt galabal organiseren!”
“Wat?” Didi kijkt Freddy aan alsof die net verteld heeft dat hij het park gaat sluiten.
“Echt?” mompelt Os. “Dat is zo..”
“Saai.” Vult Didi.
Femke rolt met haar ogen. “Dan maken we er gewoon iets leuks van!”
“Ja! Met een echte koning en koningin van het bal.” Grijnst Mellanie en ze kijkt even vanuit haar ooghoeken naar Os.
“En dan moeten de jongens ook de meisjes vragen!” Paula is meteen enthousiast en ze hoopt natuurlijk meteen dat Didi hààr vraagt.
“Als het dan echt moet.” Lacht Didi.
“Wat, de meisjes vragen of het bal?” lacht Femke.
“Het bal.” Lacht Didi. “Het is toch maar logisch dat de jongens de meisjes meevragen?”
Os begint te lachen. “Van welke eeuw stam jij af, man?”
“Wat?” Mel kijkt hem nepboos aan. “Het is net kei schattig als de jongen moeite doet om het meisje mee te vragen.” Zegt ze, met de nadruk op het woord ‘moeite’. Ze hoopt dan ook maar dat Os haar subtiele hint snapt.
Hij rolt met zijn ogen en kijkt Freddy dan aan. “Oke, Freddy.. We zullen het regelen.”
“Goed.” Glimlacht hij trots. “Als ik voor het einde van de week vooruitgang zie zal ik eens kijken wanneer ik jullie een vrije dag kan geven.”
Iedereen is meteen enthousiast en beginnen door elkaar te praten.
“Mannen!” roept Freddy.
Stilte.
“Ga nu maar allemaal, ik sluit hier wel af.” Hij klapt in zijn handen, waarna iedereen vertrekt naar de bungalows.
“Wacht even!” zegt Femke snel, waardoor iedereen buiten op het terras blijft staan. “We moeten wel de taken even verdelen..”
“Jij meent echt dat we hiermee doorgaan?” zucht Os, wat hem weer een klap van Mellanie oplevert.
“Ja.” Zegt Paula dan. “Doe eens mee, dan is het voor ons ook leuker.”
“Ja, Ozzie! Anders wordt Mel boos.” Grijnst Didi en hij knipoogt even naar Mellanie.
“Waar is Tim eigenlijk?” vraagt Femke plots.
Mellanie kijkt haar fronsend aan. “Sinds wanneer kan jou dat wat schelen?”
Femke beseft dat Mellanie gelijk heeft. Sinds wanneer kan haar dat wat schelen? Ze heeft toch niet echt.. een band met hem, of zo? “Wie gaat wat dan doen?” verandert ze van onderwerp.
“Misschien kunnen we in teams werken?” stelt Didi voor.
Os krijgt een glimlach op zijn gezicht. Zou hij dan ingedeeld worden met Mel?
“Anders bespreken we dat morgen? Ik ben nu wel echt heel moe.” Zucht Paula.
“Vind ik ook een beter idee.” Mompelt Mel terwijl ze even in haar ogen wrijft.
Femke knikt. “Oke.”
Eén voor één zeggen ze elkaar gedag.
“Ik ga al, he..” glimlacht Femke. Ze kijkt even van Pidi naar Ossanie en draait zich dan om, om naar de bungalow te lopen.
Paula trekt Didi aan zijn mouw even naar haar toe, terwijl Mellanie en Os enkel wat naar elkaar staan te staren.
“Wat wou je me nog vragen?” vraagt Paula voorzichtig aan Didi.
Hij glimlacht. “Ga je lachen als ik zeg dat ik het vergeten ben?”
Paula grinnikt. “Natuurlijk niet, gekkie.”
“Gelukkig maar.”
“Dan ga ik maar eens achter Femke aan, denk ik.”

“Slaapwel.” Zegt Os tenslotte.
“Eh.. Ja.. Jij ook.” Mel kijkt hem nog even glimlachend aan. “Tot morgen.” Ze draait zich om, maar blijft dan toch staan. Ze kijkt hoe Didi en Paula elk hun eigen weg uitgaan en glimlacht, voor ze zich weer naar Os draait. “Ik eh..”
“Ja?” hij kijkt haar hoopvol aan.
“Ik wou gewoon nog eens zeggen dat ik het echt heel gezellig vond, gisteren.”
De hoopvolle glimlach verdwijnt van zijn gezicht en hij knikt. “Oh, oke.”
“En dat meen ik.” Verzekert Mel hem. “en.. Ik dacht dat we dat misschien wel eens opnieuw kunnen doen?”
“Echt?” hij kijkt haar onzeker aan.
“Echt.” Haar hart bonst in haar keel terwijl ze hem recht in de ogen aankijkt. Het blijft steeds zo moeilijk om gewoon tegen hem te doen, alsof ze gewoon vrienden zijn.. alsof er niets tussen hun is en ze gewoon.. gewoon zijn.
“Eh.. Oke dan. Ik ga maar eens eh..” glimlacht hij.
“Oke..” ze steekt ongemakkelijk haar hand op en wuift even.
“Is dat het?” grijnst Os uitdagend.
“Is wat het?”
“Dat.”
“Wat?”
“Dat!” hij wijst naar haar hand en grinnikt.
“Oh, dat!” lacht ze. “Wat had je dan gedacht?”
“Eh..” Een beetje ongemakkelijk opent hij zijn armen.
Mellanie glimlacht en stapt naar hem toe, voor ze helemaal tegen hem aan gaat staan en haar armen rond zijn middel slaat. Ze legt haar hoofd tegen zijn schouder en glimlacht als hij zijn armen helemaal rond haar schouders heen slaat. Hij trekt haar nog dichter naar zich toe en sluit zijn ogen. Haar knuffels zijn gewoon de allerbeste. Hij voelt haar liefde als ze hem knuffelt.
“Je mag me nu wel.. los..laten..” lacht ze voorzichtig.
Os verzwakt zijn greep, maar laat haar nog niet los. “Nog niet.” Lacht hij.
Mellanie grinnikt. “Kom op, Os. Ze gaan zich afvragen waar ik blijf.”
“Oke, oke.” Met tegenzin laat hij haar los.
“Tot morgen.” Ze drukt een kusje op zijn wang en rent naar de bungalow.

De dagen vliegen zowat voorbij nu ze zich allemaal focussen op het bal. Femke en Tim doen de aankleding van de zaal, Mellanie en Os de hapjes en de drankjes en Didi en Paula zorgen dan voor de kroontjes voor koning en koningin van het bal en voor uitnodigingen. En allemaal samen zorgen ze ervoor dat alle parkgasten worden uitgenodigd. Gezellige boel dus.
“Weten we al iets meer over Stef?” vraagt Didi plots.
Femke zucht. “Nee.. Ik vraag me af wanneer Robin nog eens langskomt.”
“Vast snel.” Mellanie legt haar hand lief op Femke’s schouder en glimlacht. “Het komt goed.”
“Over Stef piekeren gaat hem niet helpen, dus even iets anders..” begint Paula. “Vandaag moeten we met onze vorderingen naar Freddy, anders krijgen we geen vrije dag.”
“Juist, ja.. Alleen.. Welke vorderingen?” grijnst Mel.
“Mel.” Lacht Os. “Doe niet stom.”
“Ik doe niet stom! Hoe kan ik nu weten welke vorderingen iedereen heeft, het enige wat ik weet zijn de hapjes en de drankjes voor die avond.” Mompelt ze.
“Wel dan.” Lacht Femke. “Deze middag dan? Goed?”
“Kan anders niet één iemand gaan met alles? Anders moet iedereen zijn werk laten.” Zegt Paula. “En de receptie is al zo druk nu.”
“Ja, dat is misschien wel beter.” Stemt Femke in. “Dat zal ik dan wel doen. Dan doe ik dat vanavond en eet ik eens bij hem.”
Als iedereen ingestemd heeft komt Tim binnen.
“Goeiemorgen!” glimlacht hij.
“Jij bent ook altijd maar zo net op tijd!” lacht Didi.