Proloog

Dagenraad kwam tevoorschijn. De zon lichte een tweebeenplaats op. Een zwart met witte poes lag op een kussen. Haar groene ogen gesloten. Ze werd langzaam wakker. De zwart met witte poes hief haar kin op. Haar tweebenen riepen haar naam ; Mauw. Ze trippelde de gang door naar haar voorgeschotelde bakjes. Honger had Mauw niet. Ze nam wat water. Rustig likte ze het op. Daarna ging ze weer naar haar kussen onder de eettafel. Dit was best een simpel leven. Maar wat gebeurd er als ik naar buiten ga? Ik zou dat willen , nog nooit was ik ernaar toe gegaan. Ze sprong op de rand van de beige gekleurde bank. Daarna lande ze sierlijk op de vensterbank. De poesiepoes keek door het raam naar buiten. Buiten liepen er tweebenen met honden aan de riem. Tegenover reden er monsters. Ze drukte de harde laag onder zich plat met hun pikzwarte poten. Ineens hoorde ze de deur openklappen. Zo snel mogelijk racete de poes de deur uit. De zon verlichte haar zachte pels. Mauw ging zitten en genoot. De wind waaide haar vacht op. Ze hief haar kin op en keek rond. In de verte zag ze een stip. De stip werd steets groter. Misschien een vlieg? Toen zag Mauw het was goed ; Een hond! Mauw zette haar vacht op. Ik moet maken dat ik hier weg kom! Haar groene ogen straalde doodsangst uit. De hond trok agressief zijn mond open. Mauw racete weg , maar de hond zat haar op de hielen... Daar is een gat! Misschien pas ik er doorheen... Mauw was 2 voslengtes van het gat verwijderd. Plotseling voelde het glad onder haar poten. De poes gleed vooruit. De hond kwam dichterbijer. De bruinzwarte hond greep zijn kans en pakte Mauw beet bij haar nek. Hij slingerde haar rond. Dit was het dan! Mijn leven ; die nu eindigt... Waarom was ik zo dom om dit te doen?! Ik ben nog nooit naar buiten gegaan en ik ben er niet klaar voor... De poes sloot haar groene ogen , afwachtend van wat er gebeuren gaat. Hier valt niet tegen de vechten... Er droop wat bloed uit Mauw haar nek , waar de hond haar vast hield...