I sold my soul to the devil.[Edward Cullen]*Part 22*

Carlisle had net gezegd dat ik nog niet volledig op krachten was en nog moest rusten. Ik had een hekel aan stil liggen."Kan je niet stil liggen?"Het was niet echt een vraag maar meer een conclusie."Hoe zou je zelf zijn, ik kan niet eens deftig gaan jagen."Ik keek d'r nep-boos aan en ze lachte even."Vicky toch, binnenkort is het genezen en ben je weer als vanouds! Maar als je je het dan risceert om een stommiteit te begaan geef ik je billekoek!""Ja mama Daisy, ik zal braafjes zijn(A)."We schoten in de lach maar die verdween al snel door een pijnscheut in m'n nek."Ik HAAT weerwolven zóóó hard nu! Nog meer dan d'rvoor!""Najah, je had ze ook niet moeten opzoeken he. Maar gebeurd is gebeurd, we kunnen d'r niks aan veranderen. Ik ben allesinds ongeloofelijk blij dat je nog leeft."Ik sla m'n armen rond Daisy en druk d'r bijna 'dood' niet dat dat nog kan, maarja..."Uhhum..."Een zacht en sarcastisch gekuch vult de kamer. Ik zie Edward me blij aankijken."Nou, ik laat jullie wel even, maar Edward, ze heeft nog pijn dus zachtjes!"Ik lach met de opmerking van Daisy."Hoe voel je je nu?"Vraagt Edward als Daisy de kamer uit is."Het kan natuurlijk beter, maar toch wel redelijk goed."Ik lachte eens overtuigend naar Edward maar zie hem een beetje wantrouwig kijken."Geloof me nou maar. Het gaat stukken beter dankzij jullie zorgen."Ik zie de bezorgdheid afnemen."Ik vind het juist zo kut dat ik niet eens deftig kan jagen, jullie moeten telkens iets voor me meenemen. Ik haat het om een invalide vampier te zijn. 't Is zelfs iets of wat zielig -_-""Het is geen moeite hoor. Je moet gewoon goed uitrusten. En dan zal je sneller genezen."Ik voel Edwards armen rond me en leg m'n hoofd in z'n nek."Ik heb je zo hard gemist toen je bewusteloos was....Ik dacht zelfs dat je....het niet zou halen."De trillingen in z'n stem veraden de angsten die hij weer doormaakt."Kalm, ik ben er toch. Ik ben sterk hoor! Maak je niet te veel zorgen om me."Ik geef hem een kusje en ga dan weer liggen."Victoria, hoe gaat het?"Alice komt dansend binnen en komt naast m'n bed zitten."Stukken beter!"Ik zet m'n geloofwaardigste glimlach op. De pijn in m'n nek verergert gelijk met de seconde. Na een tijdje kan ik het niet meer volhouden. Ik kreun zachtjes van de pijn."Victoria, wat is er?!"De bezorgdheid druipt van Edwards stem."Pijn...in m'n nek.""Alice, haal Carlisle!"Alice sprint de deur uit en dan word het steeds waziger...Tot ik niks meer zie...

Ik ben echt slecht aan het worden
Reactie's!!!!
Xx.