Jules.

De lucht was blauw, de lucht was blauw. Ik huppelde over de stoep, en kocht twee bekertjes koffie. Budley keek vreemd op van mijn brede smile en Thomas maakte bekend dat hij ging trouwen met Henk, waardoor hij nog gekker werd. Budley dan he. “Wat heb jij vandaag?” vroeg Budley lachend met een zucht. “Ik ben zo vrolijk. Zo behoorlijk vrolijk, ZO VROLIJK WAS IK NOOOOIT!” schreeuwde ik. Mijn collega’s keken me raar aan en ik grijnsde breed, die hele dag. Toen Brian ook nog eens heel even langs kwam in mijn kantoortje voor een vluggertje kon mijn dag niet meer stuk. Ik had 1547 dollar als bonus gekregen, omdat ik eindelijk de Jonas Brothers gestrikt kreeg voor een optreden in het Atlanta Hard Rock Café. Toen speelde op de radio zich de hele dag een liedje af: Hey yo, van Brooke Hogan. Het was een oud nummer, maar ze begon nu pas echt bekend te worden.
“Ehm.. Ja, ik zal de papieren even halen” glimlachtte ik. Ik rommelde in mijn laatjes en hoorde nog iemand op de deur kloppen. “Kom binnen..” murmelde ik terwijl ik met een rood hoofd de contracten tevoorschijn toverde. Het was Justin Bieber in de deuropening. “Wat doe jij hier? Jij gaat pas over een half uur je nummer opnemen..! Ga is naar de gang, ja ja, love me, zonder mij was je nergens” het was de eerste keer dat ik lachte in een hele lange tijd. Justin Bieber wist me altijd wel aan het lachen te maken. Wat hij ook deed. Maar toch. Ik gaf Brooke Hogan haar contract en liep toen verder. Ik botstte tegen Jules op. Jules.