59

Voorzichtig opende Niall het pakje. Hij haalde er een klein briefje uit.
"Een onverwachts cadeautje voor ons allebei." las hij luidop en keek even verward naar mij en de jongens.
"Wat bedoel je?" vroeg Niall. "Kijk nu maar gewoon."
Hij schoof het papier naar de zijkant en daar zat een papfles, een knuffeltje en een tutje.
"Wat is dit." vroeg Niall nog steeds verward. "Spulletjes voor een baby, onze baby " zei ik en staarde even naar de grond.
Ik hoorde een kleine kreet en keek naar Niall die met beide armen in de lucht zat. Al snel voelde ik diezelfde armen rond mijn middel en draaide ze mij in het rond. Hij legde dan zijn beide handen op mijn buik. "Ik hou van jou." fluisterde hij.
"Ik ook van jou." zei ik en er rolde een traan over mijn wang.
Ik keek naar de zetel en vond Harry ook met tranen in zijn ogen. "Harry?" vroeg ik wat onzeker.
Hij keek op naar mij met zijn groene met tranen gevulde ogen. "Mijn kleine zusje." zei hij en liep met open armen naar mij. Ik nestelde mijn hoofd in zijn shouderholte en voelde hem snikken.
"Nu besef ik pas hoe snel je opgroeit, het lijkt nog gisteren toen ik van mama jou de papfles mocht geven. En binnenkort zal ik dat hopelijk mogen doen bij jou kindje." zei hij.
"Natuurlijk mag je dat. Maar ik zal altijd je kleine zusje blijven." zei ik en drukte een kusje op zijn kaak.
Liam, Louis en Zayn gaven mij en Niall ook een kus en knuffel en wenste ons proficiat.
"Wij gaan dan naar huis, we zien jullie morgen wel zeker." zei Liam. "Ja oke, tot morgen." zei ik en gaf Liam, louis en Zayn een kus.
"Weten mama en papa het al?" vroeg Harry.
Tring
"Nee, maar ze staan nu aan de deur." zei ik zenuwachtig.
"Waarom moesten we zo snel komen? Scheelt er iets? Heeft Niall weer een ongeluk gehad." vroeg mijn mama overbezorgd.
"Omdat ik je iets moest vertellen, en nee hij zit veilig in de zetel bij Harry." zei ik en gaf mijn papa dan maar een zoen en begeleide hen naar de living.
"Misschien best dat jullie even gaan zitten." zei ik.
Niall stelde hem recht om plaats te maken voor mijn ouders.
"Ik en Niall worden ouders." zei ik. "En ik nonkel." zei Harry blij.
"Harry." suste ik. Mijn moeder sloeg haar hand voor haar mond en mijn vader bleef voor hem uit staren.
"Mam, pap?" vroeg ik voorzichtig. "Ik voel me oud." zei mijn mama doodserieus.
We schoten allemaal even in de lach.
"Onze kleine meid. Ik vind het fantastisch en als je vragen hebt over baby's kom maar naar mij ik heb ervaring want ik heb 2 kapoenen opgevoed." zei mama en wierp ook even een blik naar Harry en gaf mij en Niall een knuffel. Mijn vader bleef sprakeloos zitten en pinkte even een traantje weg. Vreemd ik heb mijn vader nog nooit zien wenen.
Hij stelde hem recht en nam me stevig vast. Heel stevig