Meet each other

|| Brooke Anderson ||

nadat Jai is gevallen zijn we even naar de ehbo geweest. "okee, er is niks bijzonders aan de hand. je moet even een dagje rusten en daarna kan je gewoon weer alles doen, je hebt namelijk je enkel verstuikt. (heb geen idee hoe je dat schrijft)" zegt de zuster en Jai knikt. "okee, zal ik doen." zegt Jai en we helpen Jai richting de Aula. als we bij de aula zijn zie ik het meisje waar Jai mee stond te praten met James praten. "hee James!" roep ik en hij kijkt op. "hee Brooke!" roept hij terug en klopt op het kussen naast hem. samen met Anna en Jai loop ik naar James toe. "hee, ik ben Brooke en jij??" vraag ik gelijk aan het meisje. "ik ben Alexandra Petrovski en kom uit Rusland." zegt het meisje. "leuke naam Alex." zeg ik. "hee, ik ben Annastacia, ik kom uit Frankrijk." zegt Anna en schudt Alexandra de hand. ik was al bijna vergeten dat Anna eigenlijk Annastacia heet. "en ik ben Jai en ik kom uit Canada." zegt Jai en ze knikt. "leuke namen." zegt ze verlegen en begint te blozen. "ik heb honger, zullen we wat te eten halen?" "maar het is nog geen etenstijd." zegt Alexandra gelijk. "dus, ik heb honger dus ik ga gewoon wat halen." zeg ik en sta op. "wie gaat ermee?" vraag ik. "ik!!" roepen James en Anna gelijk. normaal in James niet een super goede vriend, maar als ik een plan heb doet hij altijd mee. "okee, Jai ga je ook mee?? en jij Alex??" vraag ik. "sorry, ik wil wel maar kan niet, weet je nog, ik heb me enkel verstuikt." zegt Jai lachend. "okee, das waar en jij Alex?? ga je mee??" vraag ik en zie haar bedenkelijk kijken. "neem wel eten mee voor mij!" roept Jai en Alex knikt dat ze mee gaat. "okee, tot zo Jai" zeg ik en omhels hem en we lopen de trap af. als we vlakbij de keuken zijn begin ik op me tenen te lopen en de rest volgt mijn voorbeeld. "wat nu??" vraagt Alex bang. "stttt" zeg ik en sluip de keuke binnen. als ik Karen zie, loop ik naar haar toe. "hee! we hebben honger" fluister ik in haar oor en ze schrikt zich een hoedje. "oohw jij bent het Brooke" zegt ze lachend en omhelst me. Karen is als een moeder voor me, toen er nog maar iets van 3 kinderen in dit tehuis waren had iedereen een eigen soort van tijdelijke moeder en Karen was de mijne. "tuurlijk mag je eten." zegt ze en deelt de koeken aan ons uit.. "mag ik er een voor Jai meenenmen??" "ja tuurlijk waar is hij?" vraagt ze bezorgd. "oohw, niks bijzonders. hij heeft ze enkel verstuikt en moet nu een dag zo min mogelijk doen om zijn enkel te belasten." zeg ik en Karen knikt. als ze bij Alexandra is uitgekomen kijkt ze haar verbaasd aan. "jij bent nieuw zeker." zegt ze dan en Alexandra knikt verlegen. "leuk dat je er bent meis. en kijk uit voor Brooke, doe niet aan al haar spelletjes mee anders kom je er niet meer uit." zegt ze lachend en Alexandra kijkt mij bang aan. "niks ergs hoor, ik ben gewoon vaak in voor een grapje enzo." zeg ik lachend en Alexandra's gezicht klaart op. als Karen ons eindelijk laat gaan lopen we gelijk naar Jai.