15~

De volgende dag word ik wakker met een misselijk gevoel. Voordat ik opsta zie ik Nils naast me liggen, hij ligt vredig te slapen. Ik glimlach nadat ik terug denk aan gisteren. Volgens mij kan ik wel zeggen dat ik een beetje verliefd ben, of dat ik dat toch zeker zal worden. Hij is de eerste jongen die mijn hart sneller kan laten kloppen en natuurlijk moet hij ook mijn beste vriend zijn... Nooit had ik gehoopt dat ik op mijn beste vriend verliefd zou worden, door alle verhalen die ik gehoord heb en de vriendschap die dan kapot kan gaan. Daar hoef ik niet aan te denken, als het aan mij ligt, zal Nils het nooit te weten komen. Ik zucht even bij die gedachte. Langzaam draai ik me om, zodat ik Nils niet wakker maak en kijk hem aan. Wat is hij toch lief als hij slaapt, anders ook natuurlijk. Opeens roept de zo leuke lieve jongen luid: BOE en omdat ik zo geschrokken ben, val ik op de grond. Luid begint Nils te lachen, ik wist helemaal niet dat hij al wakker was. De misselijkheid wordt erger en snel kreun ik even maar Nils heeft het toch gehoord. "Wat is er?" Vraagt hij lief. Snel schut ik mijn hoofd als teken dat het goed gaat met me en ik ga opnieuw naast hem liggen. Snel kruip ik onder de dekens want, ookal is het zomervakantie, soms is het in de ochtend toch echt koud. Ik kijk hem aan. "De volgende keer zeg je maar gewoon dat je wakker bent." Grap ik en hij kijkt me onschuldig aan. "Het is al goed gekkerd." Zeg ik gemeend en hij trenkt me heel even tegen zich aan. Voor een paar seconden voel ik die kriebel in mijn buik, maar ik negeer het, voor zover dat mogelijk is dan. Als ik de misselijkheid alweer op voel komen, sluit ik mijn ogen even. "ben je ziek?" Vraagt de liefste jongen van de hele wereld bezorgt. Langzaam knik ik, wetende dat hij het toch niet zomaar laat. "Ik denk...dat ik beter naar huis ga: voordat ik je ook nog ziek maak." Ik wil helemaal niet weg, maar zoals ik al zei, ik wil hem niet ziek maken. "Als je dat wil, anders mag je nog wel blijven maar vanmiddag wordt het misschien een beetje druk want de jongens komen allemaal langs." Zegt hij voorzichtig. Ik knik, alweer, de opkomende hoofdpijn negerend. Nadat ik me heb aangekleed stop ik al mijn spullen in mijn rugzak en loop naar beneden, waar Nils al op me staat te wachten. Hij geeft me een knuffel als afscheid en dan heel onverwachts geeft hij me een vluchtug kusje op mijn wang. Hierna loop ik de deur uit en ik kan een kleine glimlach niet verbergen. Zuchtend begin ik te stappen, gelukkig was het helemaal niet ver. Als ik thuis aankom is er niemand thuis. Mijn papa is waarschijnlijk aan het werk, wat dus de reden is dat ik alleen ben. Ik gooi mijn schoenen aan de kant en loop de trap op. Ik loop mijn kamer in en ga gelijk mijn badkamer binnen waarna ik iets makkelijkers aantrek. Vervolgens ga ik op mijn bed liggen en sluit mijn ogen. Zoals de laatste tijd veel vaker gebeurt begin ik alweer na te denken over, hoe kan het ook anders, Nils. Nog steeds snap ik niet hoe het komt dat ik hem plots leuker begin te vinden dan een paar jaar geleden. Hoe kan het dat ik, Louise, verliefd ben? Nooit wou ik dat voelen, ik negeerde het als een jongen liet blijken dat hij me leuk vond, ik keek jongens nooit aan, gewoon weg omdat ik niet gekwetst wou worden. Hoe komt het dan dat ik plots wel iemand leuk vind? Snel heb ik hierop zelf een antwoord verzonnen, Nils is speciaal. Dat zeg ik de laatste tijd heel vaak, meer dan ik eigenlijk wil en dat ik, denk ik, besef. Ik besluit, nadat ik toch niet kan slapen om mijn muziek op te zetten. Ik voel dat ik verandert ben, in zoveel verschillende dingen. Nooit wou ik het toegeven maar toch ben ik iemand die zich dingen aantrek van wat anderen zeggen. Ik ben niet hoe ik me de afgelopen jaen in belgië heb voorgedaan en ik besefte eindelijk dat ik weer de oude ik wil worden. Ik wil opnieuw mezelf zijn.

Sorry dat ik nu pas verder schrijf, ik had gewoon totaal geen idee hoe ik verder moest. Gelukkig nu weer wel Laat me even weten wat je ervan vind? Ik denk dat ik eerst dit verhaal verder afschrijf en dan pas mijn verhaal ( dat al online staat ) over Owen begin. Is er nog iets dat zeker moet gebeuren in het verhaal? Het einde is nog niet in zicht, dat beloof ik. Vele groetjes Mégane <3