Terug

(Vanuit Daan)

Ik sprint de trap op en ren Emma haar kamer binnen. Ik zie haar op haar bed liggen en voorzichtig loop ik er naartoe. Hey wat is er? Emma draait zich om . Ik weet het niet ik voel me gewoon zo... Eenzaam vul ik aan. Nee dat is het niet ik word soms gewoon echt gek van mijn vader zijn flauwe grappen. Terwijl ik het op andere momenten juist heel leuk vind. Ik trek Emma tegen me aan dat is toch ook juist logisch. De ene grap is nou eenmaal leuker dan de andere. Emma knikt voorzichtig. Dat was het niet alleen hè? Emma schud haar hoofd en snikt zachtjes. Nooit heb ik haar zo verdrietig gezien. Ik weet niet wat er is maar het raakt haar echt. Ik plaats een kusje op haar wang. Je kunt me echt alles vertellen hè? Ze knikt weetje ik baal er gewoon zo van dat ik je zo weinig zie. Ik snap ook wel dat je het druk hebt met school en Mainstreet enzo maar na de vakantie hebben we elkaar nauwelijks meer gezien. En dan heb ik ook nog Kirsten die bij elk ding wat ik verkeerd doe het 10 keer zo erg uitvergroot. Soms mis ik je gewoon. Iemand bij wie ik me geen zorgen hoeft te maken en alles vanzelf loopt. Ik schrik ervan nooit gedacht dat het zo erg voor haar was. Tuurlihk miste ik haar ook , heel erg zelfs maar mijn vrienden en zingen gaf me genoeg afleiding. En Priscilla en Fien dan? Oh die zijn echt schatjes alleen omdat ze al zo lang met z'n tweeën omgingen vergeten ze mij soms. Ik weet ook wel dat ze het niet expres doen maar toch baal ik er van. Ik besef me nu pas dat ik veelste veel van Emma verwacht had. Tuurlijk vind ze het niet leuk dat we elkaar in de afgelopen 10 weken nog niet eens 4 keer hebben gezien. Door Mainstreet had ik in de weekenden vaak geen tijd. Ik ga dit vanaf nu helemaal anders aanpakken. Emma? Ja? Hou je nog van me? Ja tuurlijk. Als er vanaf nu iets is of je wilt bij me zijn, wil je dat dan alsjeblieft zeggen? Ze knikt en voorzichtig plant ik mijn lippen op de hare.

Hand in hand lopen we naar beneden. Vanaf nu gaan we gewoon alles tegen elkaar zeggen wat ons dwarszit. Ik heb een gevoel dat onze liefde er alleen maar sterker op wordt. We lopen de kamer binnen en Em loopt meteen naar haar vader. Sorry pap ik had dat glas niet over he heen mogen gooien. Ach het geeft niet ik ben misschien ook wel iets te ver gegaan. En trouwens je blijft altijd mijn kleine meisje. Ik loop alvast naar de bank en zie dat Mike hem op voetbal gezet heeft. Ooh gaaf welke wedstrijd? Heracles feynoord. Emma komt terug en gaat bijme op schoot zitten. Ze kijkt naar de tv huh hoezo kijken wij voetbal? Tja mannen an de macht he zegt Mike net met een knipoog. Ik lach en trek Emma dichter tegen me aan. Ik leg me hoofd op haar schouder en fluister in haar oor dat ik van der hou. Waarna ik haar begin te zoenen. Ik hoor Mike op de achtergrond zeggen dat Emma geluk heeft dat ze nu de wedstrijd niet hoeft te zien maar dat kan me niks schelen. Ik houd me nu alleen even met mijn meisje bezig. Plots voel ik een stoot van Rein. Ik kijk verbaasd op. Gast je hebt de goal gemist.