Neuf

En daar stonden we dan met zijn twintigen in een zaal, De dansen vloeiden er door heen. Ze waren stukken moeilijker dan ik had verwacht en wij als de nieuwe waren niet de enigste die wat moesten leren. Justin had veel nieuwe liedjes geschreven waar de vijftien anderen ook veel bij moesten leren. Bij elke pas die we er bij leerde voelde ik me beter dit was wat ik de vijf jaar had gemist, niet alleen mijn vader maar ook het dansen, het laten spreken van mijn lichaam. 'Oké guys goed gedaan, laten we wat eten en even een paar uur pauze houden.' Ik zuchten en liet me op de grond zakken. 'Nu al moe MJ.' Zei Alfredo lachend. Ik stond op en gaf hem een stomp tegen zijn schouder. Ik hoorde hem lachen terwijl ik de zaal uit liep richting mijn kamer ik had echt behoefte aan een schoon shirt en even een zacht bed. Zo dragen ik me had omgekleed kwamen die andere twee ook binnen met het zelfde plan als mij, ik spoot snel wat deo op, douchen zou niet helpen straks gingen we weer verder. Ik voelde het wel dat ik vijf jaar amper gedanst had, maar ik had nooit verwacht dat het zo goed zou gaan. 'Ik kan geen Justin Bieber liedje meer horen.' klaagde Shara van af haar bed. Ik schoot in de lach en hoorde Chloe instemmend kreunen. 'Wanneer gaan we eten?' Vroeg ik toen ik mijn buik voelde knorren. 'Wanneer de tijd rijp is.' Zei Chloe met haar hoofd in het kussen. Ik rolde met mijn ogen en gooide mijn kussen naar haar hoofd. Met een shock kwam ze omhoog en keek ins dreigend aan. 'Wie deet dat?' Shara wees meteen naar mij en ik stak mijn middel vinger op naar haar en stak mijn tong uit. 'Ik krijg jou wel!' Riep Chloe en sprong van haar bed af. Nog voor ik me kon bedenken was ik de kamer uit gerend de gang op met een gillende Chloe achter me aan. Ik zag veel deuren open gaan van kamer en andere dansers die kei hard in de lach schoten. 'Tieners.' Hoorde ik Dave lachend zeggen hij was een van de oudste. 'Waar halen ze energie vandaan.' Mompelde Romeo hij was een van de knappe dansers hij was net 20 en zijn lichaam was goddelijk. Toen we voor de derde keer door de gang rende besloot ik maar gewoon te gaan zitten. En tot mijn verbazing kwam Chloe gewoon naast me zitten. Shara die alles had gefilmd kwam er ook bij zitten, en daar zaten we dan met zijn drieen in het midden van de gang. 'Dit komt niet goed de komende paar maanden.' Zei Chloe en ze lied zich achter over vallen. 'Jullie zijn raar.' Zei Shara vast besloten. 'Oh nee jij niet wou je zeggen?' Zei ik een beetje lachend. Ze stak haar tong naar me uit. Ik weet niet hoe lang we er al zaten maar we hoorde opeens iemand roepen dat het eten klaar was, en alle deuren gingen open. Dit kon nog eens gevaarlijker zijn dan een kudde olifanten, als deze mensen niet te eten krijgen waren het net een stel pumas. We zagen veel verbaasde gezicht toen ze ons daar zeggen zitten. Ach ze kunnen beter maar wennen aan vremde dingen, want ze moesten nog negen maanden met ons. 'Zullen wij ook maar gaan?' Vroeg ik ze. 'Ja strak plan, daarna weer dansen en naar mijn schatje toe.' Zei Shara. 'He? Schatje?' Vroeg Chloe verbaasd. 'Ja mijn bed dumny.' Zei ze lachend en met zijn drieën stonden we op en liepen naar de kamer om een hap te proeven van de heerlijke spaghetti die Nikkie zou maken. De geur drong onze neuzen al in en als een stel hongerige reuzen rende we maar binnen en namen plaats op de vrije stoelen.