Cinquième

Samen met Chloe en Shara liep ik door de gang. Ze waren zo blij dat ze door waren ik ook, het waren twee lieve meisjes. Chloe was een jaar jonger dan mij en Shara even oud. We waren langs een kamer en ik hoorde de stem van Alfredo. 'Justin niet alles draait om het uiterlijk waar slaat dit op?' Ik hoorde een andere persoon, waarschijnlijk Justin schamper lachen en iets zeggen. 'Heb je gezien hoe ze er uit ziet? Geen gevoel voor style slechte zelf verzorging.' 'Ach Justin hou toch op, dat je haar tiete nou niet kon zien zo als bij bijna al die andere zegt niks over dat ze lelijk is, sterker nog ze is een knap meisje, je moet door haar masker prikken. Je bent veranderd Justin...' De Rest kon ik niet horen want we liepen een hoek om. Vaag had ik het vermoeden dat ze het over mij hadden, en ik kon Justin geen ongelijk geven ik zag er ook echt niet uit, donkere kringen onder mijn ogen, pluizig haar dooie punten, grauw gezicht. Ik zuchten diep en we kwamen bij de uitgang we namen afscheid van elkaar. 'Tot morgen.' Riepen ze vrolijk en gegeven mij een knuffel. Warme erg verbaasde ik was het niet gewend dat mensen die ik net kende me een knuffel gaten. Over een week was het zo ver begon de tour van 9 maanden over de hele wereld. Maar voor ons begon het morgen al, samen met alle andere dansers zouden we een week in een huisje zitten om aan elkaar te wennen en alle dansen goed door te nemen. 'Ey MJ.' Hoorde ik een stem achter me en ik keek om, 'Ey Fredo.' Zei ik vrolijk. 'Kom laten we LA onveilig gaan maken.' Ik moest grinniken en samen liepen we naar zijn auto. Ik had mijn pleeggezin ouders al gebeld dat ik later was, ze zijn erg trots op me dat ik door ben. ik had ze ook verteld dat ik veel nieuwe kleding ging kopen dus die meteen mee zou nemen in mijn koffer. 'Dus vertel een hoe ziet jou leven er nu uit.' Ik staarde even niets ziend voor me uit en begon tien met praten van af de dag dat hij dood ging. Het voelde goed om mijn verhaal te doen hij stopte in een parkeergarage en trok me in een knuffel. 'Je vader zou nooit hebben gewild dat je jezelf zo zo verwaarlozen, of he zelf zo te min te doen.' Hij liet me los en stapte uit de auto om toen mij ook te laten uit stappen. 'Oké hier gaan we!' Zei hij tien hij me mee sleurden naar de eerste winkel, ik kon nog net ontcijferen dat we de Bhreska in liepen, hij trok me meteen mee naar de topje en truien. Pakte van alles wat, wat die tegen kwam en druktevhet in mijn handen en stuurde me naar de paskamer. Na drie uur en tien andere winkel en 18 grote zakken sleurden hij me nu een schoonheid specialiste in. Ik keek op mijn horloge het was al 10 uur savonds en alle winkels waren nog open. Hij gaf de vrouw die daar stond opdrachten en ze kwam naar je toe. 'Je mag je gelukkig prijzen met z'n vriendje.' Zei ze lief. 'Oh hij is mijn vriendje niet hoor.' Ze moest lachen en legde me ze uit wat ze allemaal ging doen, gezichts behandeling, nagels mooi maken, haar verven en bij knippen. 'Aan het eind zul je, je een ander mens voelen.' Verzekerde ze me. Ik lachte naar haar en keek in de spiegel. Recht in mijn ogen, papa zijn ogen, dit is voor jou papa ik hou van je.