Foto bij Prologue

De laatste keer dat ik hier liep, waren de lange kastanje bomen kaal, nu zijn ze oranje. Alles is verandert, alles is geëvalueerd, gegroeid, gestorven, behalve ik. Ik ben nog hetzelfde. Ik moet alles inhalen. Het komt goed zeg je. Je zou hier zijn, naast me lopen, mijn hand vast pakken. Ik houd van je. Alles komt goed zeg je opnieuw, maar zachter deze keer. Ik weet het. Ik adem diep in, vrije natuur, het is al veel te lang geleden. Ik veeg een bruine lok uit mijn gezicht en denk aan hem, hoe zou hij er uit zien, heeft hij een vrouw? Zou hij kinderen hebben? Nogmaals gluur ik naar het briefje met zijn adres in mijn hand. Meer gaf hij me niet, alleen zijn nieuwe adres. Het is zo lang geleden. Wat moet ik doen als hij me niet herkent? Dan glimlach je, je komt alleen om hem te zien toch? Ik ben er voor je, alles komt goed. Ik houd van je.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen