Aan tafel!!

Op dat moment kwam mijn vader binnenlopen. Hij begon meteen te zeuren over het vreselijke werk in de mijnen en adviseerde mij dat ik er nooit moest gaan werken. Gelukkig voor hem zou dat ook nooit gebeuren, ik zou binnenkort toch wel dood gaan...



Gemma, Harry, we gaan eten,' werd er door mijn moeder door ons huisje geroepen. Ik sloeg de dekens van mij af - ik had even een dutje gedaan - en zette mijn voeten op de krakende, houten vloer. Een koude bries kwam me tegemoet, aangezien het raam openstond en ik net onder mijn warme dekens vandaan kwam. Ik gleed met mijn hand door mijn haren en probeerde het een beetje in model te krijgen. Daarna liep ik vermoeid naar de keuken, waar mijn ouders en zus al aan tafel zaten. 'Alsjeblieft,' zei Gemma vriendelijk toen ze mijn bord had opgeschept. Niet dat we veel voedsel hadden, maar het blikje soep dat ik vanochtend bij de As had gekocht en de verse muntthee (Gemma had vanmiddag de muntblaadjes meegenomen) waren wel heel lekker.

'We hebben nog wat brood,' mompelde Anne, mijn moeder, en ze stond op. Ik nam nog een slok van de muntthee en keek toe hoe ze een sneedje brood verdeelde over ons vieren. Het was niet veel, maar dat was ik wel gewend. Er was amper voedsel te krijgen als je in de Laag in District 12 woonde.