2. Not Like Other Girls| To bad

Als de bel eenmaal gegaan is doet Citroentje de deur dicht en begint met het saaiste vak dat er bestaat: Wiskunde. Citroentje kijkt vrolijk naar de klas terwijl ik begint met praten. ‘Goedemiddag allemaal, zoals ik gisteren al had verteld gaan we vandaag werken aan de wetenschappelijk notatie, wie wil er als eerste het antwoord op vraag 58 op het bord komen doen?’ Niemand steekt zijn vinger op en kiest Citroentje er maar eentje uit. ‘Tirza, kom jij het maar eens doen?’ Tirza kijkt pruilend en roept: ‘Maar Meneer, dat is veel te moeilijk.’ Ik zucht diep. Tirza meent dat ze heel wat is en elke jongen kan krijgen die ze wil. Eigenlijk is het zo dat de jongens het met haar krijgen omdat ze het met elke jongen neemt. Kortom: Tirza is een sletje. Ze zeurt ook altijd in de klas in de hoop dat er wordt gelachen om wat ze zegt. In het begin werd er om gelachen, daarna lachten ze haar uit en nu wordt het vervelend. Ik kan het niet laten om te zeggen. ‘Meneer, ik wil het wel doen hoor, aangezien Tirza haar hersenen nog niet zo goed zijn ontwikkeld als dat ze moeten zijn inplaats van nog op standje kleuterklas staan.’ Iedereen moet lachen en Tirza kijkt boos. Ik ben niet zo iemand die het leuk vind als mensen om je grappen of reacties lachen. Ik erger me gewoon heel erg aan haar en kan er niet tegen hoe ze doet. ‘Ok, Ok, iedereen rustig nu en kom jij dan maar eens het antwoord op het bord schrijven, Naomi’. Meneer Citroentje reikt me het krijtje aan en ik loop naar het bord toe. Uit mijn ooghoek zie ik Tirza breed grijnzen. Waarschijnlijk hoopt ze dat ik het fout zal doen zodat ze zich nog meer voelt dan wat ze zich nu al lijk te voelen. Ik draai mijn hoofd naar het bord en schrijf het antwoord op. ‘Goed zo Naomi, dat klopt’. Ik zie Tirza’s grijns betrekken en glimlach naar het bord toe. ‘Ok Naomi, ga maar naar je plaats toe,’ zegt Citroentje en gaat achter zijn bureau zitten en kijkt in het wiskundeboek. Ik veeg de som gauw uit en maak het poppetje van galgje aan een galg en schrijf erbij: “Hier rust Tirza, ze is aan haar einde gekomen doordat haar nagellak potje omviel en ze niet kon leven zonder nagellak. RIP Tirza.” Ik loop terug naar mijn plaats en gaan weer op mijn bankje zitten (zoals ik bij elke les doe, de leraren zeuren en nu niet meer zo over als in het begin). Zodra ik weg was begon iedereen te lachen. Tirza kijkt me woedend aan en waarschijnlijk beraamt ze een van haar plannen om me terug te pakken (niet dat er ooit maar een gewerkt heeft maar ja, ik laat der aangezien ik dan kan lachen hoe ze zichzelf voor schut zet)
Als Citroentje het ziet moet hij ook hard lachen en zegt: ‘Je bent het nog niet verleerd of niet Naomi?’ ‘Nee Meneer, en dat zal waarschijnlijk ook wel nooit meer goed komen met mij.’ ‘Dat dacht ik al’, lacht Citroentje en veegt het uit. ‘Nu gaan we echt verder met de les,’ spreekt hij de klas streng toe.